Het werk van Stéphanie LEBLON heeft sinds 2011 herhaalde malen een forum gekregen in WATERSCHOENEN.
Toen ik onlangs de uitnodiging van Nathalia Tsala Gallery in mijn mailbox kreeg, moest ik tot mijn eigen verbazing vaststellen dat de laatste bespreking al dateerde van 17 december 2015, toen ze (samen met Ruth Van Haren Norman) een opgemerkte passage maakte in FELIXart (Drogenbos).
Maar, 'uit het oog' betekent geenszins 'uit het hart', want in feite heb ik haar artistieke evolutie goed kunnen volgen en kan ik die aan de hand van de artikels in WATERSCHOENEN makkelijk reconstrueren.
Aanvankelijk was ik een beetje verbaasd toen ik de eerste foto's van haar nieuwe schilderijen zag opduiken en toen ik dan een week geleden in de Brusselse galerie stond, moest ik toch even wennen aan de homogene reeks die ze onder de titel 'AFTERPARTY' presenteert.
De figuren uit haar vroegere werk zijn geheel verdwenen en hebben plaats gemaakt voor een soort onderwaterwereld, waarin florale elementen en subtiele overblijfselen uit het voorbije feestgedruis geruisloos 'ronddrijven'.
Wanneer ik teruggrijp naar de tentoonstelling 'Kings of sleep' (Waterschoenen 22 maart 2011) kom ik terecht bij veeleer statische figuren, gebonden door de slaap of door externe factoren.
Toen we haar begin 2012 in haar atelier bezochten (Waterschoenen 23 februari 2012), zagen we haar figuren opduiken in een veel dynamischer setting, al hadden we het in de titel over 'ingehouden uitbundigheid'. Ze had toen haar inspiratie gevonden in de gotische bouwkunst tijdens een werkverblijf in Parijs.
Die beweeglijkheid en uitbundigheid werkte ze even later uit in haar tentoonstellingen 'Vertigo' (in Keulen) (Waterschoenen 11 november 2012) en 'Inside/Out' (Waterschoenen 28 maart 2013).
In juli 2013 stond ze dan samen met Yves Velter voor het eerst bij Nathalia Tsala (toen nog Light Cube Gallery). Daar spitte ze de beweeglijkheid en de stuwingskracht van haar gotische inspiratiebronnen verder uit. We noteerden toen: "Ze presenteert een gecontroleerde orgie van kleurrijke, groeiende (weliswaar in het moment vastgelegde) taferelen."
Toen ik onlangs de uitnodiging van Nathalia Tsala Gallery in mijn mailbox kreeg, moest ik tot mijn eigen verbazing vaststellen dat de laatste bespreking al dateerde van 17 december 2015, toen ze (samen met Ruth Van Haren Norman) een opgemerkte passage maakte in FELIXart (Drogenbos).
Maar, 'uit het oog' betekent geenszins 'uit het hart', want in feite heb ik haar artistieke evolutie goed kunnen volgen en kan ik die aan de hand van de artikels in WATERSCHOENEN makkelijk reconstrueren.
Aanvankelijk was ik een beetje verbaasd toen ik de eerste foto's van haar nieuwe schilderijen zag opduiken en toen ik dan een week geleden in de Brusselse galerie stond, moest ik toch even wennen aan de homogene reeks die ze onder de titel 'AFTERPARTY' presenteert.
De figuren uit haar vroegere werk zijn geheel verdwenen en hebben plaats gemaakt voor een soort onderwaterwereld, waarin florale elementen en subtiele overblijfselen uit het voorbije feestgedruis geruisloos 'ronddrijven'.
Wanneer ik teruggrijp naar de tentoonstelling 'Kings of sleep' (Waterschoenen 22 maart 2011) kom ik terecht bij veeleer statische figuren, gebonden door de slaap of door externe factoren.
Toen we haar begin 2012 in haar atelier bezochten (Waterschoenen 23 februari 2012), zagen we haar figuren opduiken in een veel dynamischer setting, al hadden we het in de titel over 'ingehouden uitbundigheid'. Ze had toen haar inspiratie gevonden in de gotische bouwkunst tijdens een werkverblijf in Parijs.
Die beweeglijkheid en uitbundigheid werkte ze even later uit in haar tentoonstellingen 'Vertigo' (in Keulen) (Waterschoenen 11 november 2012) en 'Inside/Out' (Waterschoenen 28 maart 2013).
In juli 2013 stond ze dan samen met Yves Velter voor het eerst bij Nathalia Tsala (toen nog Light Cube Gallery). Daar spitte ze de beweeglijkheid en de stuwingskracht van haar gotische inspiratiebronnen verder uit. We noteerden toen: "Ze presenteert een gecontroleerde orgie van kleurrijke, groeiende (weliswaar in het moment vastgelegde) taferelen."
Stéphanie Leblon, a diddily-doi, 2018
oil on canvas, 140 x 180 cm
Sindsdien zette ze haar zoektocht omtrent tijd, beweeglijkheid, mensen en menselijke relaties steeds verder. Haar figuren werden 'vloeibaar', 'kneedbaar', gingen in sommige werken zelfs in elkaar 'versmelten'.
In FELIXart Museum (Drogenbos) mocht ze (samen met Ruth Van Haren Norman) de confrontatie aangaan met het werk van Felix De Boeck (Waterschoenen 17 december 2015). Daar leken haar figuren ('liquid bodies') zich als zwemmers te wentelen in 'spartelend water', zoals we toen verwezen naar het gedicht Een zwemmer is een ruiter van Paul Snoek.
En nu zijn we dus met Stéphanie Leblon op een nieuw punt aangekomen. Zoals reeds vermeld, zijn de mensen verdwenen. Het resultaat is een via diverse technieken zorgvuldig opgebouwde, meerlagige picturale wereld die onvermijdelijk doet denken aan een gigantisch aquarium. De lineaire tijd wordt als het ware stilgezet. De mens moet zich nu maar eens afzijdig houden en de natuur zijn gang laten gaan, zodat deze onderwaterwereld zich kan herstellen.
De non-sensicale, muzikale, jazzy titels geven de schilderijen een extra speels karakter en laten als dusdanig de weg vrij...
Voor Stéphanie Leblon is dit dus zeker geen eindpunt in de evolutie van haar oeuvre. Wordt ongetwijfeld vervolgd...
Stéphanie Leblon,
a diddily-bap, 2018, oil on canvas, 90 x 120 cm
& hall-owallo, 2019, oil on canvas,
120 x 160 cm
AFTERPARTY
van
Stéphanie LEBLON
tot 4 mei 2019
zaterdag van 14 tot 18 uur
in
NATHALIA TSALA GALLERY
Rivoli Building #15
Chaussée de Waterloo 690
1180 BRUSSEL
© Art Spotter / Waterschoenen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten