Karel THIENPONT, die nog maar pas de gerenommeerde Tekenprijs van de stad Ronse won, staat sinds 16 januari 2020 met een kleurrijke, sprookjesachtige expositie in de Aalsterse galerie VAN CAELENBERG.
In Ronse werd hij met zijn winnende tekening 'Part-time zelfportret' door de jury als volgt beoordeeld:
"Deze kunstenaar maakt een werk met een vreemde compositie en opvallend formaat waarbij de toeschouwer niet echt kan achterhalen waar het concept vandaan komt. Toch zit alles goed aan de tekening: het is waar gebeurd, niet bedacht, het voelt aan als noodzaak van de kunstenaar en met een bijzonder eigenzinnige dynamiek. De kunstenaar zet een onnavolgbare verbeelding op papier maar evenzeer een diepgaande reflectie."
Bovenstaande omschrijving is tevens perfect toepasbaar op de huidige tentoonstelling bij galerie van caelenberg.
Je wordt in eerste instantie overvallen door een veelheid aan kleurrijke impulsen. Nader onderzoek dringt zich echter op om dieper door te dringen in de 'eigenzinnige dynamiek' en de 'onnavolgbare verbeelding' van de kunstenaar.
Karel Thienpont, Sad Ending
Tijdens de bijzonder druk bijgewoonde vernissage werd de kunstenaar door curator Jan Hoet Jr. voorgesteld.
Als u straks zelf de tentoonstelling gaat bezoeken, zal ook galeriehouder Bruno Van Caelenberg u met verve introduceren in de driedubbel gelaagde wereld van Karel Thienpont.
Door deze tentoonstelling lopen twee betekenislijnen die het werk van deze kunstenaar zin geven en de inhoud en vormgeving verklaren: 'vrijheid' en 'kinderlijke speelsheid'.
De titel 'The cry of the wild goose", een tophit in de Verenigde Staten uit 1950 van Franky Laine, benadrukt die vrijheid. Het was in Amerika ook de tijd van de abstract expressionisten die hun artistieke vrijheid opeisten.
"My heart knows what the wild goose knows
And I must go where the wild goose goes
Wild goose, brother goose, which is best?
A wandering fool or a heart at rest?…"
Een tweede lijn doorheen de tentoonstelling is de 'kinderlijke speelsheid'. Natuurlijk is Thienpont niet de eerste kunstenaar die zich dit gegeven toeëigent.
Denk maar aan COBRA, de kunstbeweging die in 1948 door figuren als Karel Appel, Asger Jorn, Corneille en anderen werd opgericht.
Als kind van zijn tijd vult hij die 'speelsheid' op zijn manier in met referenties aan Jigglypuff (Pokemon), Pacman,... en talloze andere interventies.
Plots moet ik hier denken aan de vraag die één van mijn kleindochters (8) (moppenboekje bij de hand) me pas nog stelde:
Welk dier doet KAAWK KAAWK? ... Een eend die achteruit zwemt!
Ook Karel Thienpont spreekt of schildert een 'omgekeerde' of 'tegendraadse' taal, alsof ook hij achteruit zwemt. Hij wil in elk geval niet mee met de massa en vaart zijn eigen artistieke koers.
Karel Thienpont, Soul Mates
Karel THIENPONT is een man van het BEELD, ook al vult hij dikwijls de achtergrond van zijn doeken met taal. Hij schildert ellenlange zinnen, die quasi onleesbaar worden.
We hadden het in het begin reeds over de veelheid aan 'kleurrijke impulsen'. Je wordt vergast op pasteuze verfoppervlakken in bijwijlen suikerzoete kleuren. Soms vullen collage en verf elkaar aan. Je wordt getrakteerd op onverwachte vorm- en kleurcombinaties.
De kunstenaar dompelt je onder in een zeer levendige wereld.
Maar onderhuids spelen de symbolen dikwijls een andere rol.
Neem nu de 'Soul Mates' hierboven, of de Jigglypuff (zie onderaan). De Pacman-figuurtjes staan rug aan rug, onlosmakelijk verbonden, maar houdt de liefde stand?
En wat te denken van het grote schilderij 'Sad Ending'? De titel en de doodskoppen liegen er niet om, al laten de snoepjeskleuren je een ander verhaal verzinnen.
Karel Thienpont, Aperon Farth (detail)
Karel Thienpont, Jigglypuff
Naar aanleiding van het tentoonstellingsproject 'CHARIVARI' in Oudenaarde (2018) schreef Melanie DEBOUTTE (sinds 1 januari aan het hoofd van het Raveelmuseum en toen medecurator samen met Jan Hoet Jr.):
"Thienpont is een autodidact die een geheel eigen 'anti-esthetische' en vrije vormentaal ontwikkeld heeft. Via een spel van vrije associaties op verschillende niveaus ontplooien narratieve structuren zich op zijn gerecycleerde dragers. De schilderijen dragen referenties zowel naar de kunstgeschiedenis als naar de persoonlijke omgeving van de kunstenaar. Van de meest banale tot traumatische of memorabele gebeurtenisssen, alles wordt verweven tot een bevreemdend en chaotisch geheel als weerspiegeling van een overweldigende realiteit."
(md)
De strakke meubelwereld van designer Pieter De Bruyne
ontmoet de wilde frisheid van Karel Thienpont in spiegelbeeld
Tot 17 FEBRUARI 2020
in
galerie van caelenberg
Dendermondsesteenweg 15 - 17
(vlakbij de Zeshoek)
9300 AALST
vrijdag van 13 tot 18 uur
zaterdag van 10 tot 18 uur
© Art Spotter / Waterschoenen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten