Zoeken in deze blog

maandag 21 april 2008

Mikko PAAKKOLA en Ludo VAN GEERT bij Galerie c.de vos in Aalst

 
Mikko PAAKKOLA
 
 
De benedenruimte van galerie c. de vos in Aalst wordt ingenomen door Mikko Paakkola (°1961 ).
Na academiestudies in Turku (Finland, 1981-85) woonde Mikko Paakkola verschillende jaren in Parijs (studeerde van 1988-90 aan de Ecole Nationale Supérieure des Beaux-Arts) en Brussel, maar is nu teruggekeerd naar Turku.
"But I have two houses", zegt hij ons zondagnamiddag in Aalst, "one is in Finland and another is my car". Hij is en voelt zich dikwijls 'on the road' zoals bij Jack Kerouac.
 
 
 
Schilderen doet hij in het uiterste geval op doek (slechts één in deze tentoonstelling), maar meestal op verschillende, minder voor de hand liggende materialen als spiegels, glas of metalen platen. De formaten variëren van minuscuul (portkaartformaat in reeks gepresenteerd) tot wandvullende schilderijen. Hij gebruikt voor zijn 'imaginaire Finse landschappen' zowel acrylverf als zuivere pigmenten. Met een gelimiteerd kleurenpalet creëert hij schilderijen die lijken te twijfelen tussen abstract en figuratief. De ene keer laat hij ons meditatief wegglijden in hoofdzakelijk grijs met minuscule kleurtoetsen, de andere keer schudt hij ons wakker met een explosief geel of rood.
 
 
Ludo Van Geert
 
 
 
Op de bovenverdieping heerst de meditatieve rust van graficus Ludo Van Geert. Zijn werk is van een 'bedrieglijke' eenvoud. Hij maakt litho's en etsen en gaat het beredeneerde experiment niet uit de weg. Voor bepaalde etsen maakt hij gebruik van oude zinken dakgoten, waarmee hij een nieuwe grafische wereld creëert. In tegenstelling tot wat de gebruikte technieken mogelijk maken, presenteert Ludo Van Geert UNIEKE werken. Meestal drukt hij slechts één exemplaar (of liever presenteert hij slechts een 'reeks' van 1/1, want vooraleer hij de juiste druk gerealiseerd heeft, gaan dikwijls heel wat bladen de papiermand in). Heel uitzonderlijk maakt hij eens een oplage van 2 exemplaren.
 
 
 
Ludo van Geert blijft zich, ondanks zijn leeftijd, voortdurend bijscholen. De academie blijft voor hem een natuurlijke 'habitat'. Daar kan hij zijn technische vaardigheden voortdurend bijschaven, maar staat hij ook in constant contact met andere kunstenaars. Het menselijk aspect is voor hem van primordiaal belang.
In zijn werk zie je ontegensprekelijk het (ook technisch) plezier dat hij aan het maken beleeft.
(c) artspotter

Geen opmerkingen: