Terwijl ik mijn weg zoek door haar 'Viewmaster' tentoonstelling bij 'Annie Gentils Gallery' in Antwerpen, zit Els Vanden Meersch (°Ninove, 1970) alweer in Budapest voor de opening van een nieuwe tentoonstelling (http://www.kunsthalle.hu/: Vérité exposée-about memory).
De globetrotter-kunstenares met thuisbasis Antwerpen reist het liefst naar 'grensgebieden' (in zowel geografische als historisch-ideologische betekenis) op zoek naar architecturale artefacten waarmee ze een fotografische, historische en psycholgische dialoog aangaat.
Telkens weer lijkt ze op zoek te gaan naar architecturale plekken die een uitzonderlijk 'unheimlich' karakter hebben, vooral omdat ze hun oorspronkelijke betekenis verloren hebben, maar dikwijls ook omdat het in oorsprong al 'vreemde' bouwwerken waren.
Het gebouw dat ze nu gebruikt heeft als uitgangspunt voor haar installatie bij Annie Gentils vormt daarop geen uitzondering. Een voormalige Oostduitse militaire basis op zowat 60 kilometer van Berlijn herbergt onder andere een gebouwtje dat je via een lange gang bereikt. In dat gebouw bevond zich een panoramaschilderij van de val van Berlijn in 1945 als symbool voor de overwinning van het communisme op Nazi-Duitsland. Vandaag is het gebouw leeg en totaal vervallen.
Wie de installatie in de galerie binnengaat, wordt meegenomen in de beelden die Els Vanden Meersch in dat gebouwtje gemaakt heeft. Als het even meezit stap je binnen op het moment dat de camera zich door de gang begeeft, zodat de ervaring een dubbele dimensie krijgt.
Bij Els Vanden Meersch gaat het blijkbaar over 'historisch besef' als poging om de wereld van vandaag te begrijpen aan de hand van wat vroeger geweest is. Gebouwen zijn gelinkt aan een periode, een tijdsideaal. Maar veranderende tijden zorgen voor het afbrokkelen of verdwijnen van idealen en het ontstaan van nieuwe...Els Vanden Meersh registreert nuchter, maar toch is de geladenheid groot omwille van de onderwerpen, de vergelijkingen, de historische links.
Ook speelt m.i. het voyeuristische element een grote rol, niet zozeer in de wijze waarop ze haar gebouwen registreert, maar wel in de manier waarop ze die in gedachten al aan haar publiek wil voorstellen. Ze geeft je als toeschouwer de vrijheid om te interpreteren, maar neemt je toch ook een stuk bij de hand door de toegangswegen te beperken (In de installatie moet je nu eenmaal door die deur de gang in en bij de fotomontages legt ze zelf al verschillende links).
Rond het centrale thema 'Viewmaster' toont ze ook andere interessepunten uit de voorbije maanden. Op de benedenverdieping is de installatie omkaderd met fotomontages van gebouwen uit haar serie 'Exchanging Icons/Occasionally dressed up'. Op de eerste verdieping toont ze naast 'Raatbouwtorens' (Honeycomb Structure Towers), een serie over Nederlandse uitkijktorens ten tijde van de Koude Oorlog, ook een selectie uit haar 'Erecting Towers'.Bij Els Vanden Meersch zie je alleen gebouwen of stadsbeelden, maar nooit mensen. Slechts één keer verschijnt in deze tentoonstelling een 'bevroren' gezin in de vorm van een bronzen beeldengroep. Een vrouw staat met kind en kinderwagen prominent in beeld. De man staat bijna volledig weggestoken achter de vrouw: exchanging icons/occasionally dressed up?
Nog tot 2 mei 2009bij
Annie Gentils Gallery
Peter Benoitstraat 40
2018 ANTWERPEN
Open van woensdag tot en met zaterdag: 14 tot 18 uur
(gesloten tijdens Art Brussels)
AANWEZIG OP ART BRUSSELS
23 - 27 april 2009
Stand Hall ID-16
INFO
Geen opmerkingen:
Een reactie posten