Zoeken in deze blog

donderdag 17 november 2011

Jean-Marie Bytebier met 'Interstice' bij Galerie Van De Weghe in Antwerpen

De nieuwe ruimte van Galerie Van De Weghe in de Antwerpse Pourbusstraat is totaal anders dan de 'huiselijkheid' van het herenhuis voordien in de Museumstraat. Deze 'white cube' biedt nieuwe mogelijkheden en wellicht een andere kijk op het werk van een aantal huiskunstenaars. Grotere werken zullen hier ongetwijfeld beter tot hun recht komen.


Met de tentoonstelling 'Interstice' speelt Jean-Marie BYTEBIER (°1963) rechtstreeks in op het ruimtelijke thema.
Interstice staat immers voor synoniemen als opening, scheur, uitsparing, kloof,... 'tussenruimte'.
Maar zoals tegengestelde polen elkaar aantrekken, worden ook uiterste betekenissen door Jean-Marie Bytebier tegenover elkaar uitgespeeld. Zo stond hij erop de normale doorgang tot de tentoonstellingszaal af te sluiten en de toeschouwers via de open bureauruimte binnen te laten.
(c) Jean-Marie Bytebier & Galerie Van De Weghe

Meteen links toont hij schilderijen die door je ogen en geest als 'landschappen' gecatalogeerd worden, maar die bij nader inzicht niets meer of minder dan blauwe luchten en groene boomtoppen weergeven. Ik denk onvermijdelijk aan een detailopname uit 'Het rijk der lichten' van René Magritte.
Het woord 'landschap' maakt in deze schilderijen plaats voor een soort 'stilleven', waarbij met een minimum aan picturale middelen evenwichtige contrasten gecreëerd worden.

Het begrip 'Interstice' komt tot volle wasdom in de grote achterruimte van de galerie.
Hier presenteert Bytebier een andere kijk op het landschap, waarbij hij ons telkens door een grote opening (hij trekt als het ware een gordijn opzij) een tegelijk realistisch aandoend en toch bevreemdend tafereel aanbiedt. Daarbij toont hij een ontzaglijk ruimtelijk gevoel, maar ook een stevige portie intimiteit. Het beeld speelt op verschillende, achter elkaar liggende niveaus.
Nu eens ontwaar je een landschap uit de Far West, terwijl je in een andere hoek een soort kasteelruïne op een berg meent te herkennen. De gedachte aan Caspar David Friedrich (1774-1840) laat me hier niet los. 

(c) Jean-Marie Bytebier & Galerie Van De Weghe

Let ook op de manier waarop Bytebier speelt met de letterlijke superpositie van sommige doeken.

De weg naar de kern van zijn voorstellingen lijkt telkens bezaaid met moeilijk begaanbare paden of wankele bruggen. Het blijft een balanceren tussen hoop en wanhoop, overtuiging en twijfel, drang naar actie en berusting,... kortom een beeld van het leven zelf.


Tot 3 december 2011
Galerie Van De Weghe
Pourbusstraat 5
2000 ANTWERPEN


P.S.: Van 18 november tot 4 december 2011 staat Bytebier met 'Verleden Continuous' in het Cultuurcentrum van Mechelen. Tijdens de vernissag op 18 november wordt de gelijknamige monografie voorgesteld.


Geen opmerkingen: