Ik zal het maar meteen bekennen: ik hou van boeken, niet alleen van 'gewone' , maar ook van 'kunstenaarsboeken'. Ik herinner me een combinatie van beide genres tijdens een tenoonstelling (ik vermoed) begin 1996 in de toen tijdelijke vestiging van het Van Abbemuseum in Eindhoven.
In een duister zaaltje lagen rondom boeken waarvan de tekst regel per regel weggebrand was met een simpel, ambachtelijk apparaat. Ik weet niet meer wie het werk gemaakt had, maar ik was er zodanig van onder de indruk dat het tot vandaag in mijn artistiek geheugen opgeborgen zit.
Hier werd de tekst doodverklaard of ontoegankelijk gemaakt, maar het resultaat straalde een onvoorstelbare intensiteit uit. Het leek wel alsof plots alles opnieuw kon beginnen. Na de tabula rasa was het tijd voor een nieuwe verbeelding aan de macht !
Boeken of bladen uit boeken worden wel meer als drager voor tekeningen of schilderijen gebruikt. De drager krijgt dan mee een plaats in de vorm of de betekenis van het nieuwe verhaal.
Maar natuurlijk blijft er ook het onvermijdelijke lege blad als uitgangspunt...
In boekvorm zorgt dat bovendien voor bijzondere uitdagingen, zowel voor de kunstenaar als voor de toeschouwer.
Zaaloverzicht (c) Arpaïs Du Bois & Galerie Van Der Mieden
Toen ik vorige week donderdag bij Galerie Van Der Mieden binnenstapte, werd ik via de witte installatie van Sarah & Charles in de voorkamer, als het ware naar het licht in de achterkamer gezogen. Daar kwam ik, met vele anderen, terecht in een soort scriptorium of leeszaal, een zorgvuldig opgebouwd parcours van hoge tafels, waarop de getekende dagboeken van Arpaïs DU BOIS (°1973) in een quasi eindeloze opeenvolging uitgestald liggen.
(c) Arpaïs Du Bois & Galerie Van Der Mieden
Witte handschoenen voor het zorgzaam inkijken van deze originele schetsboeken en de begeleidende Nederlandstalige teksten liggen hier voor de bezoekers klaar.
Zelf bewoog de kunstenares zich behoedzaam tussen de tafels en de talloze mensen, klaar voor een kennismaking, om uitleg te geven, maar blijkbaar met een zekere graad van zelfbescherming tegenover al te nieuwsgierige 'lezers'. In haar dagboekfragmenten geeft ze zich per definitie bloot, maar misschien laten tekeningen zich toch iets minder gemakkelijk lezen dan tekst (haar tekstnotities bij de tekeningen zijn overigens in het Frans, de taal van haar jeugd).
(c) Arpaïs Du Bois & Galerie Van Der Mieden
Arpaïs Du Bois werkt al jaren met hetzelfde type schetsboekje. Elke dag vertrekt ze van een leeg blad. Haar tekeningen zijn notities over het leven van elke dag, gegroeid uit haar geest en de confrontaties met de buitenwereld: dromen, verwachtingen, angsten, vreugde, verdriet,...
Sinds juni 2008 publiceert ze ook elke dag een tekening gekoppeld aan een foto in haar BLOG.
Realiteit en artistieke interpretatie worden tegen elkaar gezet (in de hoop elkaar te beïnvloeden?). Tot vandaag gaat ze daar onverminderd mee door. Soms introduceeert ze tekstfragmenten, maar dikwijls volstaat het beeld.
"L'aspect couleur de mon immense fatigue"
(c) Arpaïs Du Bois & Galerie Van Der Mieden
In de hier tentoongestelde boekjes (46 stuks) heeft ze gedurende 391 dagen (vanaf 1 januari 2010) precies 2748 tekeningen gemaakt. Deze tentoonstelling heet dus niet voor niets
'TROIS CENT QUATRE-VINGT-ONZE, deux mille sept cent quarante huit'.
Tekenen is voor Arpaïs Du Bois denken, dromen, ademen, leven,...
Tot 12 maart 2011 bij
Galerie Van Der Mieden
Pourbusstraat 15
2000 ANTWERPEN
woensdag tot zaterdag: 14 - 18 uur
Alles wat U over Arpaïs Du Bois wilde weten, maar nooit hebt durven vragen...nu op
Geen opmerkingen:
Een reactie posten