Gauthier Oushoorn, Untitled, 2011, hout, 1,2 x 1,2 x 200 cm
Johan De Wilde, ik wordt, 2011, potlood en grafiet op zuurvrij archiefkarton, 42 x 60 cm
In februari 2010 namen we U in WATERSCHOENEN mee naar de tentoonstelling 'TIR' van Johan DE WILDE in de toenmalige ruimte van Tatjana Pieters (zie: Kunst met gaatjes). In oktober van datzelfde jaar streek hij neer in 'In den Bouw' te Kalken.
Nu is hij opnieuw paraat met een solotentoonstelling bij Tatjana Pieters met een indrukwekkende presentatie onder de titel 'Hands of Time / For the Ones I Love'.
Het eerste werk dat me bij het binnenkomen meteen opvalt is de woordtekening 'ik wordt'.
Oei, denk ik in eerste instantie... hier klopt iets niet!
Bij Johan De Wilde ontstaan betekenissen in hoofde van de toeschouwer, die de tekening kan duiden in functie van zijn of haar verwachtingen, inzichten, achtergronden. Hier duwt hij ons welbewust op een vreemde woordcombinatie. 'Ik wordt' beschouw ik als een samensmelting tussen het ik van de kunstenaar en dat van de toeschouwer, die dus mee de inhoud van het beeld mag (moet) bepalen.
Johan De Wilde, Hands of Time 02, 2011 (detail),
potlood en grafiet op zuurvrij archiefkarton
Aan de overkant hangt een reeks van 24 tekeningen, waaraan de tentoonstelling een deel van haar titel ontleent: 'Hands of Time' (2011). Hier toont zich tenvolle de tekenaar die het zichtbare onzichtbaar maakt. Uit de waas in het rasterwerk van zijn zorgvuldig getrokken lijnen ontsnappen gekleurde fragmenten, minuscule details: een duiker, een borst, een been , een arm,... . Maar de onderliggende beelden blijven verborgen of geven slechts een wazige omtrek bloot.
De voyeur in elk van ons wordt dubbel aangesproken. We mogen en willen 'iets' ontdekken in de gepresenteerde beelden en gaan onvermijdelijk ook op zoek naar een samenhang. Soms is dat redelijk vanzelfsprekend, soms helemaal niet!
In zijn boek 'Particles' (partikels) heeft De Wilde het over zijn tekeningen als 'een verhaal dat ergens hapert'.
'Hands of Time' bevatten sporen van kleine en grote geschiedenissen, die ook in al zijn andere werken naar voor komen. History, Memories, In Flanders Fields, Hands of Time,... zijn elementen die in titels terugkeren.
Johan De Wilde, In Flanders Fields 06, 2012,
potlood en grafiet op zuurvrij archiefkarton, 21 x 30 cm
Het is verbazend vast te stellen hoe de werken uit de serie 'In Flanders Fields' (2012) plots zoveel kleur genereren in een verder zacht getekend oeuvre. Neem nu het werk net voorbij het reeds genoemde 'Hands of Time 02' of het drieluik links achterin en het aandoenlijke oranje boompje tegenover de glazen buis met klaprozenlikeur.
Achteraan rechts hangt een drieluik in een kinderlijke tekenstijl (in tegenstelling tot al de rest die zo beredeneerd rechtlijnig uitgevoerd is) als verwijzing naar 'For the Ones I Love' in het tentoonstellingsmotto. Vanuit deze tekening bekijkt de 'andere' De Wilde de rest van de werken. Ik krijg alweer tegenstrijdige gevoelens: wil hij me raad geven om het allemaal niet al te serieus te bekijken of is het precies andersom?
Met het kleine paneeltje 'Fetish' uit 1993 lijkt hij te verwijzen naar de oorsprong van zijn oeuvre, want bij zijn tentoonstelling 'In den Bouw' heette dit 'Het begin'.
Johan De Wilde, For the Ones I Love / Hands of Time, 2011-2012,
potlood en grafiet op zuurvrij archiefkarton, 3 x (21 x 30 cm)
In de marge duiken hier en daar minimale ingrepen van Gauthier OUSHOORN op, in de vorm van al dan niet geknakte stokken en een grote interventie met witte hardboardtegels hoog in de nok. Deze werken fungeren als 'interpunctie' of 'voetnoten' in de schitterend haperende verhalenbundel van Johan De Wilde.
(Gauthier Oushoorn zat onlangs in de tentoonstelling 'A Whitsun Wedding' bij Galerie EL)
Tot 8 april 2012
in Galerie Tatjana Pieters
Nieuwevaart 124
9000 GENT
woensdag tot en met zondag: 14 - 18 uur
Geen opmerkingen:
Een reactie posten