Wat sculptuur betreft is Silke DE BOLLE (°1971) een 'late roeping'. Aanvankelijk werd ze opgeleid in de fotografie (Hogeschool Narafi, Brussel), een discipline die haar overigens nog steeds nauw aan het hart ligt.
Haar fascinatie voor de 'beeldtaal' van voorwerpen, die ze reeds als kind koesterde, bracht haar uiteindelijk naar de driedimensionale wereld van de beeldhouwkunst, maar liet ook ruimte voor de taal als beeld.
Die samenhang leidde haar naar het project waaraan ze, zonder overhaasting maar met bijzondere volharding, werkt:
'BEELD als VERHAAL'
In de Aalsterse academie ging ze op zoek naar de noodzakelijke technische bagage, die in de beeldhouwkunst een zeer belangrijke rol speelt. Het was de start van een parcours dat al vrij snel voor onverwachte internationale uitstraling zorgde.
Haar fascinatie voor de 'beeldtaal' van voorwerpen, die ze reeds als kind koesterde, bracht haar uiteindelijk naar de driedimensionale wereld van de beeldhouwkunst, maar liet ook ruimte voor de taal als beeld.
Die samenhang leidde haar naar het project waaraan ze, zonder overhaasting maar met bijzondere volharding, werkt:
'BEELD als VERHAAL'
In de Aalsterse academie ging ze op zoek naar de noodzakelijke technische bagage, die in de beeldhouwkunst een zeer belangrijke rol speelt. Het was de start van een parcours dat al vrij snel voor onverwachte internationale uitstraling zorgde.
Via een wedstrijd voor beeldhouwkunst werd een ontwerp (2009) van Silke De Bolle uitgekozen door de organisatoren van de 'Internationaler Kunstwanderweg Hoher Fläming' in Wiesenburg/Mark (Duitsland).
Wat begon als een klein ontwerp onder de titel '(K)uier(en' mondde uit in een monumentale installatie van sculpturen in het natuurpark Hoher Fläming.
Wie de foto's ziet, zal meteen ook de relatie tussen beeld en taal begrijpen: de zwart en wit gevlekte uiers, koeien, weide, wandelen, kuieren,...
Beeld als verhaal, weet u nog wel !
De realisatie en installatie in 2010 was voor de nog jonge beeldhouwster uiteindelijk een flinke opdracht en een heuse leerschool, maar de internationale aandacht en de bekroning met een tweede prijs maakten het meer dan de moeite waard.
De jury prees haar voor het ...
"Kontrast in der Landschaft mit starkem Bezug zum Standort mit Blick auf Kuhweiden.
Die rhythmische Verteilung der schwarz-weißen „Euter“ am Standort wirkt als farbiges und fröhliches Element in der Landschaft.
Die
Art der Umsetzung lässt eine direkte Wahrnehmung für den Betrachter zu,
jeder versteht was gemeint ist, der Bezug zur bäuerlichen Umgebung ist
sofort herstellbar.Die rhythmische Verteilung der schwarz-weißen „Euter“ am Standort wirkt als farbiges und fröhliches Element in der Landschaft.
Gelungen ist das Wortspiel des Titels: In dem niederländischen Wort für Spazierengehen wird auf das darin enthaltene niederländische Wort für „Euter“ („uier“) hingewiesen."
U kunt het hele project ook nu nog gaan bekijken (info via www.flaeming.net ... zie KUNSTWANDERWEG, waar u ook een folder kan downloaden)
Het werk van Silke De Bolle maakt deel uit van de zuidelijke route.
Silke De Bolle, Monkeyman & Fishman
Maar laten we Silke De Bolle vooral niet vastpinnen op dat ene project.
In de academie was ze inmiddels ook gestart met haar borstbeelden van 'humanimals', een kruising van mens en dier, waarin ook nu weer tal van taalkundige en symbolische betekenissen besloten liggen.
'Fishman' is de eerste in een reeks van acht sculpturen onder het motto: 'In ieder dier schuilt een mens - in ieder mens schuilt een dier'.
'Fishman' krijgt als eigenschappen 'oplettendeheid' en opmerkzaamheid' toegewezen.
'Monkeyman' staat voor 'gemeendheid', 'nauwkeurigheid' en 'toewijding'.
'Eagleman' vertegenwoordigt 'wilskracht en 'doelgerichtheid'.
'Doggyman' is 'trouw aan het gevoel' en 'bescheiden'.
U verneemt meer over deze werken en hun soortgenoten via 'BEELDHOUWWERK' op 'Beeld als Verhaal'.
Atelier Silke De Bolle, werktafel met diverse ontwerpen
Daar krijgt u ook een beeld van de 'woordsculpturen' in de vorm van nummerplaten (in dit geval 'woord'platen) of wegwijzers. Ze maken deel uit van het project 'ONDERWEG'.
Een wegwijzer met twee tegengestelde richtingen toont ons de weg naar '(N)ergens'. Een ander werk speelt met de woorden car, care, scare... of wat dacht u van de korte boodschap '(L)EVEN DOOD) gekoppeld aan losgeslagen autobanden?
Bij ons atelierbezoek was Silke De Bolle volop in de weer met de levensgrote sculptuur 'Coco(o)n(en)', waarvan het ontwerp in verschillende kleine vormen op haar werktafel lag. Het is een (wat oneerbiedig uitgedrukt) kruising tussen een rups, een slaapzak en een hangende, Tibetaanse monnik. Maar op de site 'Beeld als Verhaal' komt u er alles over te weten.
Silke De Bolle, Essentie(el)
Een zeer belangrijke sculptuur binnen het oeuvre is zeker het witte zelfportret. Het heet dan ook niet voor niets 'Essentie(el)' en is een naakt, eerder puur zelfportret in meditatiehouding ... ZEN ...
In de geest en het schetsboek van Silke De Bolle schuilen alweer nieuwe ontwerpen. Recent heeft ze een aantal oude gereedschappen te pakken gekregen die zeker voor inspiratie zullen zorgen. Een eerste project dient zich reeds aan, maar dat zien we ongetwijfeld opduiken in een van de volgende tentoonstellingen waaraan ze dit jaar of later nog deelneemt.
Op 16, 17 en 18 mei 2014 toont ze werk in Sint-Gillis-Waas; juni-juli-augustus verschijnt ze in de Manorhoeve te Sint-Eloois-Winkel (in het kader van 'Kunst in de Leiestreek); augustus-september komt ze aan bod in de Oude Pastorij in Eke en ook nog in september staat Transfo in Zwevegem op de agenda.
Voor de details verwijs ik u naar 'NIEUWS' op haar website.
Ook op haar Facebookpagina kunt u de actuele evolutie van haar werk volgen.
Tot daar een eerste kennismaking...
© Art Spotter voor WATERSCHOENEN
Geen opmerkingen:
Een reactie posten