Life is a cabaret

(c) artspotter

Peter Van Eyck en Trees Leroy in Galerie c.de vos

Peter Van Eyck: 'Flights, Walks and Rally's'

Peter Van Eyck beweegt zich door de openbare ruimte met haar 'stedelijke' symbolen. Soms doet hij dat te voet, net zoals zijn 'sleepwalk-mannetjes', ontleend aan verkeerslichten en voorzien van 'pijama-strepen'. (Zijn het bewuste wandelaars of zombies in het drukke verkeer?).

Even later verplaatst hij zich in de rol van 'rallyrijder' die zich een weg baant door diezelfde stedelijke drukte.

Soms biedt hij ons (of zichzelf?) enig houvast op een kruispunt van wegen met de mededeling 'U bent hier'.

Even later zoeft hij vrolijk met zijn vliegend tapijt door de lucht en geeft intussen nog een ukelele-concert ten beste. Maar oei, wat is hier gebeurd? In een hoek van het tuinpaviljoen hangt zijn gecracht vliegend tapijt. Zat hij zelf aan het stuur? Hij is er in elk geval (op een ingepakte vinger na) redelijk ongehavend uitgekomen...

Trees Leroy: 'Grensgebieden'

Ook Trees Leroy zoekt zich op de bovenverdieping een weg in de 'Grensgebieden' tussen huizen, schuilhutten en openbare ruimten.
Bij haar is er blijkbaar meer nood aan een eigen afgesloten ruimte. Met haar grenspalen en haar gesloten poorten creëert ze een plaats voor zichzelf.

Ze drukt ook haar (letterlijke) stempel op de ruimte van deze galerie.



In een vorige presentatie (jan-feb 2008) van deze installatie 'in progress' zette ze de Boekentoren van de Gentse Universiteit (een creatie van architect Henry Van De Velde) in al zijn vertikaliteit op zijn kop en legde ook de link met de horizontaliteit van 'haar' schuiloord in 'haar' Westvlaamse landschap.

Uiteindelijk lijkt ze tot het besef gekomen dat beide entiteiten gelijkwaardig zijn. Door simpelweg de grens tussen de twee te overschrijden, kan ze zich moeiteloos in de twee werelden bewegen.
Of houdt ze toch nog andere paden voor ons verborgen?



Tot 20 december 2008
vr - zat: 14 - 18 uur
zon: 10.30 - 13.30 uur

GESLOTEN TIJDENS LINEART VAN 5 - 9 DECEMBER 2008

galerie c. de vos
oude gentbaan 295 - 297
9300 aalst

(c) artspotter voor Waterschoenen

"After Nature" bij In Situ te Aalst

Bij Galerie In Situ te Aalst zorgen vijf kunstenaars voor een eigen kijk op de natuur in het hedendaagse schilderen en tekenen.

'De hedendaagse verbeelding van de natuur en het landschap in de kunst reflecteert de gewijzigde verhouding van het individu tegenover zijn omgeving'

Marcel Berlanger is prominent aanwezig met enkele grote werken, waarin hij bijvoorbeeld reproducties (uit boeken) nauwgezet gaat reproduceren.

Bijzonder interessant is ook de huidige confrontatie en wisselwerking bij Heske de Vries tussen haar schilderijen op doek en werken op papier

De 'slang' van Marcel Berlanger en werk van Heske de Vries

Met slechts twee kleine tekeningen is de Noorse Ane Graff aanwezig. De picturale en technische kennis die zij hiermee etaleert is ronduit verbluffend.

Frank Halmans toont een reeks tekeningen van de kastladen waarin hij zijn insectenverzameling op ware grootte nagetekend heeft.

Pieter Vanden Broecke ontmoet Marcel Berlenger

Het grafisch werk van Pieter Vanden Broecke neemt eveneens het landschap als inspiratiebron. Meer nog dan Ane Graff zoemt hij in op het absolute detail. Zijn etsen realiseert hij in oplagen van 1/1 of uitzonderlijk 2 exemplaren.

Vijf kunstenaars gaan elk op hun manier naar de kern van hun (gemeenschappelijk) onderwerp.

(c) artspotter voor Waterschoenen

'AFTER NATURE'

nog tot 28 december 2008

Arbeidstraat 108-110 / 9300 Aalst

vr - za - zo 14 - 18 uur

Patrick LEBRET bij Galerie DE ZIENER in Asse

MUSEALE ALLURE BIJ GALERIE DE ZIENER

De installatie 'Petits Pois' van de Franse kunstenaar Patrick LEBRET (°1966) zorgt weer (na de sterke tentoonstelling van Mario De Brabandere) voor een artistiek hoogtepunt.

De 'petits pois' of blikken met erwtjes mag je wel heel letterlijk nemen. In hun opbouw van naast of op elkaar gestapelde blikken, fungeren de gedeukte exemplaren als kop van de wormpjes die voorgesteld worden.

De tuinzaal bereikt met haar bijzondere oranje aankleding een gigantische uitstraling die haar invloed tot buiten in de tuin en op de binnenkoer laat gelden. (De duistere dagen van dit vroege winterweer zijn een welkome hulp om het effect nog te versterken).

Misschien kent U Patrick Lebret nog van de tentoonstelling 'Over the Edges' (Gent, 2000). Daar was hij (naast de hamzuilen van Jan Fabre) één van de publiekstrekkers met zijn installatie op de Korenlei, waarbij tegen de geluidsachtergrond van een 'huiskamerruzie' de borden door het raam op de straatstenen in stukken vlogen.

(c) artspotter voor Waterschoenen

'Petits Pois' moet U zeker 'in het echt' gezien hebben!

Dat kan tot 21 december 2008
vrijdag-zaterdag-zondag
van 15 tot 18 uur
in
Galerie De Ziener
Stationsstraat 55
1730 ASSE

Salle des pas perdus: boekvoorstelling

'Salle des pas perdus' =

een grote verkeersruimte binnen een architectonische compositie die bedoeld is om grote stromen mensen te leiden (een soort grote hall).

Je vindt deze ruimte bijvoorbeeld in een groot station of een gerechtsgebouw, maar bij uitbreiding kan deze term zich ook naar de straat verplaatsen, zeker wanneer hij door An Van de Vyvere en haar performance-dansgroep Irma Firma toegepast wordt op de situatie van de 'sans-papiers' in Brussel.

Samen met fotograaf Pablo Castillo wandelde Ann Van de Vyvere door Brussel om de leefwereld en de thematiek van de 'sans-papiers' in beeld te brengen. Daarbij is wandelen voor Ann Van de Vyvere de essentie van de mens, de vrijheid te kunnen nemen om zich te bewegen in de richting die men wil.

Laat dat nu precies één van de essentiële problemen zijn waarmee 'sans-papiers' geconfronteerd worden in de zoektocht naar een ander, beter bestaan: angst, grenzen, eindeloos wachten, onmacht, niet erkend, gesloten, opgesloten,...

'Sans-papiers mais pas perdus' ?

In de tentoonstelling 'Van Provo tot nu: kunst in een sociaal-politieke context', nog tot 23 november in CC De Werf (Aalst), is Ann Van de Vyvere overigens met deze thematiek reeds sterk aanwezig.

(zie bespreking op deze site: dinsdag 21 oktober 2008)

(c) artspotter voor Waterschoenen

'Salle des pas perdus' is dan ook de titel van het fotoboek (met audiofragmenten) dat op donderdag 13 november 2008 om 19 uur voorgesteld wordt in de tentoonstellingsruimte van CC De Werf in Aalst.

Rein Ergo en Ergo Pers: een kennismaking

Vlakbij het Gentse Zuidpark en met onder andere de 'Vooruit' als overbuur, ligt de Muinkkaai. Onder de naam 'Ergo Pers' woont en werkt hier (achter een naamloze maar statige gevel), ambachtelijk drukker voor en vriend van dichters en kunstenaars: Rein ERGO.

Wat voor Rein Ergo begon als een jeugdervaring, groeide uit tot een beroepsactiviteit met internationale erkenning. Maar laten we niet op de zaken vooruitlopen.

Rein Ergo werd in 1960 geboren als zoon van beeldend kunstenaar Ronald Ergo. Zijn grootvader van moederszijde, Renaat Saey, was eveneens kunstenaar. Het verhaal over 'de kunst en de paplepel' mag hier dus gerust aangehaald worden. Zelf hield Rein Ergo zijn artistieke droom tien jaar vol, maar kwam toen tot het besef dat het pure kunstenaarsbestaan hem onvoldoende uitwegen bood.

Op zijn zeventiende ontdekte hij, samen met zijn vader, de wonderlijke wereld van de oude drukkunst. Het was de tijd dat drukkerijen volop overschakelden van 'typo' naar 'offset', zodat ook de metalen letters en de oude drukpersen massaal afgedankt werden.

Ronald en Rein zochten zich letterlijk een weg door de berg van vierhonderd kilogram letters (gelukkig slechts één lettertype) die ze zopas gekocht hadden. Samen leerden ze de structuur van letterkasten kennnen.

Vader Ergo begon in 1979 met het 'echte' werk: een ambachtelijk drukker was geboren. Vanaf 1981 legde hij als 'De Prentenier' een schitterend parcours af.

Zoon Rein, evenzeer gebeten door het ambachtelijk drukkersvirus, zette eerst als nevenactiviteit en vanaf 1994 beroepshalve met zijn 'Ergo Pers' de combinatie van beeldend, grafisch en literair werk verder. Figuren die ook bij 'De Prentenier' aan bod kwamen (bvb. Michel Seuphor of Roger Raveel) vind je ook in de catalogus van 'Ergo Pers' terug.

Aanvankelijk zag Rein Ergo ook vooral het publiek van zijn vader bij hem over de vloer komen. Met de jaren ontstond echter een verruiming en internationalisering van zijn klantenbestand. Vandaag heeft hij, naast België vooral in Nederland, maar ook in Duitsland een flinke reputatie opgebouwd.

De wereld van 'Ergo Pers' blijft natuurlijk kleinschalig en overzichtelijk. Rein Ergo heeft het allemaal zelf in de hand, van oorspronkelijk idee tot het aan de man brengen van zijn werk. Per jaar ontwikkelt hij een viertal 'boeken'. De ideeën hiervoor kunnen ontstaan vanuit de poëzie of andere teksten, maar ook beeldend werk of de figuur van een kunstenaar zelf kunnen als uitgangspunt dienen.

Steeds weer legt hij nieuwe contacten, soms (dikwijls) met heel grote namen uit de literaire wereld of de beeldende kunsten, zoals bijvoorbeeld Hugo Claus of Pierre Alechinsky. Het ene contact brengt weer nieuwe ontmoetingen teweeg. Voor Rein Ergo is ook (en vooral) de vriendschap van belang. Soms ontstaat een vriendschap voor de tijd van een boek, soms ook voor het leven! Zonder die vriendschapsband is het veel moeilijker werken...

Rein Ergo verzorgt in wezen het hele ontstaansproces van zijn boeken. Enkel voor het drukken van de grafiek doet hij meestal een beroep op zijn schoonbroer Henrie Hemelsoet van 'De Zachte Klaarte'.

Samen met Johan Velter lag Rein Ergo aan de basis van 'Druksel', een beurs voor kleine, ambachtelijke drukkers en boekenmakers, die tussen 1998 en 2006 jaarlijks in Gent gehouden werd. Het was overigens daar dat we het werk van Ergo Pers aanvankelijk leerden kennen. In Nederland loopt nog steeds een gelijkaardig initiatief.

Aan Rein Ergo vragen naar 'zijn mooiste boek' is uiteraard zoals vragen naar iemands mooiste kind. Toch verwijst hij naar enkele spciale realisaties in de inmiddels uitgebreide fondscatalogus.

Nog steeds koestert hij de gedachte aan het allereerste boekje dat hij voor Thierry De Cordier drukte. Het boek dat hij in 2001 met Mario De Brabandere realiseerde heeft ook een grote indruk nagelaten. Op basis van dagboekteksten van Mario DB, aangevuld met houtsneden van diezelfde kunstenaar ontstond het boek 'V.F.D.B.' = Voor Frans De Brabandere (de vader van de kunstenaar die in 1981 in dramatische omstandigheden om het leven kwam).

Het boek 'Exil de peintre' (2003) met schitterende etsen van Philippe Vandenberg was zowel voor de kunstenaar als voor Rein Ergo een onvergetelijke ervaring.

De uitgaven van Ergo Pers verschijnen telkens op gelimiteerde oplage (genummerd en gesigneerd). Deze schitterend verzorgde uitgaven zijn bijgevolg zeer gegeerd bij verzamelaars.

Rein Ergo koestert ook de handgesneden houten lepel die Raphaël Buedts hem schonk.

Intussen beschikt hij over een indrukwekkende lijst van auteurs en kunstenaars, waarmee hij zijn (en onze dromen) laat uitkomen: Hugo Claus, Cees Nooteboom, Leonard Nolens, Roland Jooris, Roger Raveel, Jurgen Partenheimer, Reinier Lucassen, Constant, Armando, Karel Dierickx, Ronald Noorman, Mario De Brabandere,... en vele anderen.

Tot daar een eerste ontmoeting met een huisman-ambachtsman-boekkunstenaar die de principes van 'slowfood' toepast op het boekenvak: geen massaproductie, maar een ambachtelijke, menselijke, gelimiteerde uitgave van artistieke boek-objecten.

Tijdens een volgende ontmoeting laat hij ons misschien een glimp opvangen van zijn 'hemel op aarde'... zijn atelier!

In afwachting kan je terecht op:

www.ergopers.be

(c) artspotter voor waterschoenen

Naar aanleiding van 60 jaar COBRA

Hugo Claus en Cobra... Een zachte vernieling

In 1988 verscheen van Hugo Claus de roman 'Een zachte vernieling'. Daarin beschrijft hij zijn eigen ervaringen met de leefwereld van dichters en kunstenaars in en rond de Cobragroep in het Parijs van begin jaren '50.

De namen zijn fictief, de groepsnaam is 'Asur' geworden, maar een aantal figuren verwijzen onmiskenbaar naar de echte hoofdrolspelers: in Friso Buyl herken je Karel Appel, Rob Lievens introduceert Corneille, Hoorne verwijst naarLucebert, Floris De Wilde is het alter ego van Simon Vinkenoog, Hans Andreus treedt op als Bernhard Waehlens, terwijl Hugo Claus zichzelf opvoert in de figuur van André Maertens.

COBRA werd op 6 november 1948 in Parijs opgericht door Christian DOTREMONT en Joseph NOIRET van Belgische zijde, Asger JORN voor de Deense component en Karel APPEL, CONSTANT en CORNEILLE van de Nederlandse Experimentele Groep.

De groepsnaam COBRA, een samensmelting van COpenhagen, BRussel en Amsterdam, werd enkele dagen na de oprichting voorgesteld door Christian Dotremont.

Met de verklaring 'La cause était entendu' zetten deze zes stichters zich af tegen de 'theoretische praatbarak' van de 'revolutionaire surrealisten'. Met Cobra wilden ze concreet aan het werk en de kunst voor zich laten spreken.

Het waren vooral Dotremont en Jorn die Cobra gedurende het driejarig bestaan internationaal draaiend hielden.

Hugo Claus maakte in feite niet rechtstreeks deel uit van de groep, maar kende wel de meeste hoofdrolspelers en was hoofdzakelijk bevriend met de schilders (zoals Appel). Zelf was hij trouwens dubbel actief als schrijver en beeldend kunstenaar, hoewel hij zijn beeldend werk meestal op de achtergrond hield.

Toch zou hij later, o.a. in de tentoonstelling 'Cobra - Post Cobra' (PMMK - Oostende, 1991) met zijn beeldend werk prominent opgevoerd worden.

Andere kunstenaars die wel bewust tot Cobra toetraden, waren o.a. Pierre ALECHINSKY.

Het was trouwens Alechinsky die de laatste groepstentoonstelling (november 1951) van Cobra organiseerde in het Luikse Museum (Jorn en Dotremont waren allebei met tbc in het sanatorium van het Deense Silkeborg opgenomen).

In 1993 werd het Luikse Museum (MAMAC) overigens, na jarenlange verwaarlozing, heropend met een Cobra-tentoonstelling. De werken kwamen uit de collectie Van Stuijvenberg, die in 1996 als basis zou dienen voor het Cobramuseum in Amstelveen.



Bibliografie

CLAUS, Hugo
Een zachte vernieling
Uitgeverij De Bezige Bij, 1988

MEIJER, Ruud
Parijs verplicht: Nederlandse schrijvers en kunstenaars in Parijs (1945-1970)
Uitgeverij Thomas Rap, 1989

STOKVIS, Willemijn
COBRA: geschiedenis, voorspel en betekenis van een beweging in de kunst van na de tweede wereldoorlog
Uitgeverij De Bezige Bij, 1990

VAN DEN BUSSCHE, Willy
COBRA POST COBRA
Uitgave PMMK Oostende, 1991


Overzichtstentoonstelling

COBRA

van 7.11.2008 tot 15.2.2009

in

KMSKB

BRUSSEL