Zoeken in deze blog

maandag 26 december 2011

OVERZICHT 2011 en WENSEN VOOR EEN SCHITTEREND KUNSTJAAR 2012

WATERSCHOENEN nam U in 2011 mee naar...
THIS ARTWORK INSIDE (YOU)...; GENT, Smak: Bart Kouba; STROMBEEK, Cultureel Centrum: X Highway to Reflection, Luc Binst & Co; AALST, Galerie c. de vos: Wim De Maat & Nicoline Van Stapele; WELLE, Galerie EL: Christian van Haesendonck; ANTWERPEN, Galerie Annie Gentils: Els Vanden Meersch; ANTWERPEN, Galerie Tim Van Laere: Adrian Ghenie; ANTWERPEN, Galerie Van De Weghe: Lucas Devriendt; ANTWERPEN, Galerie Van Der Mieden: Arpaïs Du Bois; AALST, Gaanderij Academie: En ze werd kleiner en kleiner; ASPELARE/BACHTE-MARIA-LEERNE, Atelierbezoek: Stijn Ank; GENT, a154: Bruno Roels; ASSE, Galerie De Ziener: Stefaan Vermuyten; WELLE, Galerie EL: Jo De Smedt; AALST, Netwerk: The '-scape' in escape; DESTELBERGEN, Galerie Mie Lefever: Sergiu Toma; GENT, Strictly Rabbit: Oshin Albrecht, Melissa Mabesoone, Erin Helsen; WETTEREN, Loods 12: Raphaël Buedts; GENT, Galerie Jan Dhaese: Stéphanie Leblon; GENT, Atelierbezoek: Ann Decaestecker; AALST, Galerie c. de vos: Pascal De Pauw; GENT, Kunstbib UGent: Stil Weerbarstig Abstract; GENT, Smak: Een eigen huis voor Marcel Broodthaers; Smak: Michael Sailstorfer; ASSE, Galerie budA: Frantz Absalon; GENT, Galerie De Buck: Ann Decaestecker, Paya Germonprez, Stefaan Van Biesen; KALKEN, In den Bouw: Bart Baele; AALST: Een gevelkunstwerk van Loek Grootjans; GENT, Atelierbezoek: Sarah Eechaut; OOSTENDE, Mu.ZEE: Jean Brusselmans; GENT, Atelierbezoek: Sofie Muller; WIEZE, Villa De Olmen: La part des anges; ASSE, Galerie De Ziener: Een groep;


 KALKEN, Artspotter: Impression soleil entrant; GENT, Artspotter: Artistieke verzekering in het HISK; KALKEN, In den Bouw: Tom Jooris; GENT, Galerie De Buck: Tomas Lahoda; GENT, HISK: Open Studio's; GENT, a154: voorstelling SNOR fotomagazine; GENT, a154: Sarah Eechaut; AALST, Galerie c. de vos: Ignace De Vos; AALST, Stedelijk Museum 't Gasthuys: De Saedeleer revisited; GENT, Galerie Jan Colle: Afstudeerproject Fotokunst Sint-Lucas; AALST, Belfort: Gilles Van Schuylenbergh; KALKEN: In den Bouw: Stief Desmet; Artspotter: Je pense donc je suis...; OOSTENDE, Atelierbezoek: Yves Velter; AALST, Belfort: Danny Cobbaut, Mia Doms, WAF, Mattis Van Schuylenbergh, Philippe Wullaert; GENT, Galerie Jan Dhaese: By invitation only (dominiq v.d. wall, Javier Català, Carrie Pollack, Jimmy Naessens, Annemie Augustijns, Tinka Pittoors, Christophe Malfiet, Nikolaas Demoen, Dirk Leroux, Kobe De Peuter); ELINGEN, 6b Gallery: Friends (Alain Biltereyst, Hugo Meert, Dominique Van Gilbergen, Frederic Van Hoof, P.B. Van Rossem) (*VDS); GENT: Afstudeerproject Maaike Leyn; VENETIE, Biënnale 2011: Giardini 1 & 2; WATOU: Tussen taal en beeld; VENETIE, Biënnale 2011: Arsenale; ANTWERPEN, MX7: No maps for these territories; ANTWERPEN, Coffee & Vinyl: Music in your eyes; ANTWERPEN, Fotomuseum: Elke Andreas Boon, Elinor Carucci, Alexandra Cool; OOSTENDE, Salon Blanc: Bert Heytens; KEMZEKE, Verbeke Foundation: ELT Mesens retrospectieve; KALKEN, In den Bouw: Marjan Verschraegen; ASSE: Van Stof tot Asse 2011 (*VDS); OOSTDUINKERKE, Visserijmuseum: Zeerotica (*VDS); ZWALM: Kunst & Zwalm 2011; ENAME: Ename Actueel Sediment; BRUSSEL, CLJP Originals: Wim Lots (*VDS); AALST, Galerie c. de vos: UCAD, Dirk Boes; LAARNE: Bart Baele versus collectie Museum Guislain; ASSE; Van Stof tot Asse 2011, een fotografische wandeling; WETTEREN: De Lading (1); MOSKOU, Biënnale: Maaike Leyn, Debby Huysmans, Annouk Theys; FACEBOOK: Contemporary Women Artists in Belgium (CWAB); AALST, Stedelijk Museum 't Gasthuys: Luc Hoenraet; KALKEN, In den Bouw: Jef Van Eynde; WIEZE, Villa De Olmen: Abstracties (Agnes Maes, Paul Gees, Marie-Thérèse De Clercq, Jan Van Den Berg, Rebecca Dufoort, Guy Leclercq, Alex Michels); WETTEREN: De Lading (2); GAASBEEK, Kasteel: Sleeping Beauties; KWATRECHT, A secret show: Bart Slangen, Jerry Heymans; AALST, Netwerk: Nikolaas Demoen, Frank Theys; GENT: Galerie Jan Dhaese: LG White; HAALTERT, Jo Van de Sype: Annouk Westerling; BRUSSEL, Galerie Quest: Reniere & Depla; AALST, Galerie c. de vos: Ann Cannoot, A.T. Biltereyst; ASSE, Galerie De Ziener: Paul Gees 'Voorhangsels'; GENT, Smak: Johan Grimonprez; HERNE, Dominicanessenklooster: 'Pour les soeurs sonnez s.v.p.' (Annouk Westerling, Memymom, Ada Raiszys, Ephameron); KALKEN, In den Bouw: Christine Couvent; ASSE, Galerie budA: Kurt Stallaert; AALST, Netwerk: Posture Editions 'Oog.Blue' Nikolaas Demoen; BRUSSEL: Office d' art contemporain: Benoît Félix (*VDS); WIEZE, Villa De Olmen: 'Show your colours' (Marjan Verhaeghe, Bram Borloo, Jay Bakker, Greta Grendaite, Zem At, Heike Schildhauer); AALST, Stedelijk Museum 't Gasthuys: Architectuur van de Verlichting / Jean-Baptiste Simoens; ANTWERPEN, Galerie Van De Weghe: Jean-Marie Bytebier; LISSABON: Museu do Chiado; LISSABON: Museu Calouste Gulbenkian; AALST, Gaanderij Academie: Marcel Cardon; GENT, Flanders Expo: Lineart 2011; GENT, Overpoort: Tender Buttons/Becoming Gertrude Stein; GENT, Nucleo: De Connectie; ASSE, Galerie De Ziener: Paul Morez; GENT, Smak: Coming People 2011; GENT, Smak: 'Raak' door Rasa; GENT, Galerie Tatjana Pieters: Tamara Van San, Bart De Clercq, Damien De Lepeleire; GENT, Galerie Fortlaan 17: Manor Grunewald; ... nog twee reeksen fotografische herinneringen uit het voorbije jaar en tenslotte bovenstaand overzicht van alle gepubliceerde items...

Voor 2012 liggen er alvast enkele nieuwe artikels en nieuwe plannen klaar en uiteraard krijgt U weer heel veel besprekingen van tentoonstellingen!

Tot ziens op WATERSCHOENEN of 'in 't echt' ergens op de grote 'kunstvijver'...

zaterdag 24 december 2011

Fotografische herinneringen 2011 (DEEL 2)

Verbeke Foundation in Kemzeke (17 augustus 2011)

UCAD (United Couple Action Doll) bij Galerie c. de vos in Aalst (7 september 2011)

Bart Baele versus collectie Museum Guislain in Laarne (8 september 2011)

Mario De Brabandere in Van Stof tot Asse (9 september 2011)

Het 'mannetje' in de betonvloer van Villa De Olmen in Wieze (28 september 2011)

Op weg naar 'Sleeping Beauties' in het Kasteel van Gaasbeek (30 september 2011)

Johan Grimonprez in het SMAK (22 oktober 2011)

'Pour les soeurs sonnez s.v.p.' in het voormalig Dominicanessenklooster van Herne (27 oktober 2011)

Beeldentuin van het Museu do Chiado in Lissabon (20 november 2011)

Paul Morez bij Galerie De Ziener in Asse (9 december 2011)

donderdag 22 december 2011

Fotografische herinneringen 2011 (DEEL 1)

Oshin Albrecht bij 'Strictly Rabbit' in Gent (16 maart 2011)

Atelierbezoek bij Sarah Eechaut in Gent (24 maart 2011)

Atelierbezoek bij Sofie Muller in Gent (29 maart 2011)

Reniere & Depla in 'La part des anges' bij Villa De Olmen in Wieze (4 mei 2011)

Open ateliers in het HISK te Gent (21 mei 2011)

Olivier Vander Biest in Fotokunst 2011 Sint-Lucas bij Galerie Jan Colle (21 juni 2011)

Atelierbezoek bij Yves Velter in Oostende (2 juli 2007)

M in duplo in het Nederlands paviljoen (20 juli 2011)
Biënnale Venetië - Giardini

Familietafereel vóór het Egyptisch paviljoen (24 juli 2011)
Biënnale Venetië - Giardini

Ontmoeting in het Arsenale (27 juli 2011)
Biënnale Venetië

dinsdag 20 december 2011

'Un viaggio veneziano', een nieuw boekje in 'artspotter MINI books'

Af en toe verwent Artspotter zichzelf door een boekje te maken.
Als herinnering aan Venetië tijdens de afgelopen zomer ontstond dit (A6) fotoboekje:

'UN VIAGGIO VENEZIANO'

Het maakt deel uit van de serie 'artspotter MINI books'.
In 2010 verscheen in dezelfde serie:

(collages, tekeningen, aquarellen, objecten van Artspotter)

(foto's van Artspotter met O in de hoofdrol)

ARTSPOTTER looks around in COLOUR
(kleurenfoto's van Artspotter)


(c) artspotter, 2011

(c) artspotter, 2011

(c) artspotter, 2011

maandag 19 december 2011

Manor Grunewald bij Galerie Fortlaan 17 te Gent

Onder de enigmatische titel 'I always wanted to be David Copperfield, but I turned out to be a painter' stelt Manor GRUNEWALD (°1985) tot 28 januari 2012 tentoon in zijn 'huisgalerie' FORTLAAN 17. Twee jaar geleden was hij hier in dezelfde periode te gast met zijn soloshow 'Propose a course for action, a solution to an issue, or questions for further study'. Blijkbaar houdt hij van confronterende titels, zowel voor de toeschouwer als voor zichzelf.


(c) Manor Grunewald & Galerie Fortlaan 17, 2011

Amper 26 is hij, maar hij heeft reeds een enorme artistieke weg afgelegd. Als voormalig graffitikunstenaar heeft hij de de 'stiel' op straat geleerd, maar in een niet aflatend werkproces heeft hij zijn schilderkunstig onderzoek technisch en beeldmatig in het atelier verdergezet.
Het verzamelen van beeldmateriaal vormt nog steeds de basis en vertaalt zich allereerst in zijn collages en mixed media op papier. In elk van zijn schilderijen baant hij zich vervolgens een weg door diverse lagen informatie via dun aangebrachte picturale middelen als olieverf, spuitlak, acryl, potlood, marker, duimspijkers,... (technieken die hij overigens vrolijk door en naast elkaar gebruikt).


Manor Grunewald: Echo's de L'histoire, L'homme au miroir magique, 2011 (detail)

Sommige doeken geven vanop afstand meteen een duidelijk verhaal prijs, maar blijken bij nader inzien onderliggende beelden te bevatten. What you (first) see, is not always what you get. Andere schilderijen lijken dan weer slechts vage oppervlakken tot je ze in detail gaat bekijken. Neem nu het grote tweeluik 'Echos de L'histoire de l'homme, L'homme au miroir magique' (2011 met het zwart op zwart 'verborgen' klassieke beeld van de moeder met Christusfiguur.


Manor Grunewald: Casablanca, 2011

Maar Grunewald gaat soms ook ronduit voor de minimale ingreep met maximaal effect, zoals in 'Casablanca' (2011), dat je meteen bij de voordeur begroet.

Manor Grunewald: Studio Floor, 2011

Even minimaal, maar tegelijk met een 'fetish-karakter' en een persoonlijke (kunst)historische achtergrond wordt het waar hij zijn 'Studio Floor' (2011) presenteert. Een stuk plankenvloer van 3 bij 2,5 meter uit zijn (voormalig) atelier ligt hier als een statement, als verwijzing naar het podium voor de kunstenaar die, net zoals de goochelaar David Copperfield, zijn kunsten wil vertonen. In tegenstelling tot de glitter en glamour van David Copperfield, houdt Manor Grunewald het bij de verfspatten op een oude plankenvloer. Bovendien gaat het hem niet om die ene grote, spectaculaire goocheltruc, maar om het constante doorwerken aan een oeuvre, waarbij hij niettemin ruimte laat voor het experiment. Neem nu zijn schilderij 'A few deliveries from a new source', waarin hij twee verschillende dragers (hout en linnen) met een uiteenlopende bewerking samenvoegt in één werk.
Manor Grunewald: A few deleveries from a new source, 2011

Waar hij tot voor kort graag installaties met zijn schilderijen maakte, verschijnen ze nu stuk voor stuk in de schijnwerpers. Het ene schilderij verbergt niet langer het andere. Voor Grunewald was het een manier om de aandacht van de toeschouwer aan te scherpen, maar zijn werken kunnen met gemak de directe confrontatie aan.

Op de tweede verdieping van de galerie duikt met 'That elegant touch' een sculptuur op die ik beschouw als de driedimensionale vertaling van zijn picturale werk. Het doet me denken aan een 'goochelkast' waarmee de David Copperfields van deze wereld hun bevallige assistentes (of ander schoon volk) naar believen laten verdwijnen of verschijnen. Grunewald is nu zowel David Copperfield als kunstenaar geworden. Maar de grootste truc van goochelaars bestaat er toch in de aandacht af te leiden zodat we enkel het hoogtepunt te zien krijgen: Manor Grunewald turned out to be a painter... !

Inmiddels is zijn werk te zien van Gent over Amsterdam tot New York en San Francisco.

Tot 28 januari 2012 kunt U deze tentoonstelling nog ontdekken bij

Galerie Fortlaan 17
9000 GENT

woensdag, donderdag, vrijdag: 14 - 18 uur
zaterdag: 12 - 18 uur

Gesloten van 24 december 2011 tot 3 januari 2012




 

vrijdag 16 december 2011

Damien De Lepeleire, Bart De Clercq en Tamara Van San bij Tatjana Pieters in Gent

Vorige zomer ruilde Tatjana Pieters haar vertrouwde stek tussen het Sint-Pietersstation en het Citadelpark voor een nieuwe ruimte in het noorden van de stad. Uiteraard bleef de charmante plankenvloer achter in de Burggravenlaan, maar ook de Nieuwevaart 124 is geen te koele, strakke 'white cube' geworden, dankzij de interne architecturale ingrepen van Pieterjan Deblauwe. Het spel met de schuin geplaatste volumes en het gebruik van de bestaande hoogteverschillen zorgt voor contrast en evenwicht en biedt nieuwe presentatiemogelijkheden.

Twee schilders en een beeldhouwer gaan sinds half november een dialoog met de ruimte en met elkaar aan. In de hoge middenruimte 'ontbindt' Tamara VAN SAN meteen haar fluogele 'duivels' met de in de nok opgehangen 'Baobab Sky' (2011), een werk dat in situ gerealiseerd is.

Tamara Van San, Baobab Sky, 2011 (gips, verf en textiel)

Ik waan me in de hangende tuinen van Babylon en denk tegelijk terug aan de installatie die Van San deze zomer in Watou presenteerde.
Verder in de galerie laat ik me ondermeer bekoren door haar 'Instant sun', haar draadsculptuur 'Mandorla' en het ontzaglijk eenvoudig 'bewerkte' objet trouvé 'Sweet Perfection' (om alle minimalisten EN Duchamp stikjaloers te maken).
Tamara Van San verschijnt niet voor het eerst in deze blog. Het volstaat haar naam bovenaan in de balk 'ZOEKEN' in te tikken voor een voorlopig overzicht. Binnenkort bezorgen we U bovendien een nadere kennismaking met haar werk naar aanleiding van een recent atelierbezoek

Damien De Lepeleire, Last Chinese Landscape, 2011 (links)
Tamara Van San, Sweet Perfection, Orange Zero, Magic Moment, 2011, Male Bonding, 2009 (midden)
Bart De Clercq, Afternoon, 2010-2011 (rechts)

Bart DE CLERCQ presenteert figuratieve schilderijen met een flinke scheut surrealisme, waarin de ogenschijnlijke vredigheid genadeloos onderuit gehaald wordt. Nu eens serveert hij een in meer of mindere mate uitgesproken dreigende sfeer die ik associeer met Nolde of Munch, zoals in die twee kleine portretten. Een andere keer toont hij dubieus aandoende ensceneringen met 'versteven' personages, die mij aan Balthus doen denken. De plaatsing van zijn personages zit ook wel eens 'zwevend" in de geest van Chagall.
Toevallig zie ik in 'De Muze' (bijlage van De Morgen van 10/12/2011) een foto van Philippe Halsman uit 1948: 'Dali Atomicus', waarbij het schilderij 'Ziggurat' van De Clercq spiegelend aansluit. Tot daar de referentiepunten. Maar Bart De Clercq is ontegensprekelijk zichzelf, ook in de meestal 'droge' manier van schilderen.

Tamara Van San, Scocolone, 2009
Damien De Lepeleire, L'Homme de Délos 1, 2005 e.a.

Damien DE LEPELEIRE pakt uit met een ruime collectie werken, waarvan het overgrote deel in aquarel en Oost-Indische inkt op papier. De Lepeleire concentreert zich sinds enige tijd op de reproductie van de kunstgeschiedenis van de oude tot de moderne klassieken. De man van Delos, Degas, Calder, Moore, Bacon,... passeren de revue, ogenschijnlijk snel, maar treffend 'herschilderd'. Het lijkt wel of hij via manuele reproductie (zijn eigen beeldenscriptorium) een complete catalogus van de kunstgeschiedenis wil realiseren in de hoop de kunsticonen te redden.
'La Lettera di Garibaldi', geflankeerd door de 'Golden Emperor' had mij flink te pakken...

Tot 8 januari 2012
bij Galerie Tatjana Pieters
Nieuwevaart 124
9000 GENT

woensdag tot zondag: 14 - 18 uur

dinsdag 13 december 2011

RAAK, een tentoonstelling van RASA voor kinderen en speelse volwassenen in het SMAK

Sinds 1 december loopt in het SMAK de nieuwste reizende tentoonstelling van de kunsteducatieve instelling  RASA, die al zowat 20 jaar kinderen op een ongedwongen manier kennis wil laten maken met beeldende kunst. Kinderen van 4 tot 12 jaar vormen de eigenlijke doelgroep, maar alleen al de openingsavond in het SMAK maakte perfect duidelijk dat ook bij 'volwassen kinderen' een grote behoefte ter zake bestaat.

In de loop der jaren ontwikkelde RASA steeds nieuwe tentoonstellingsconcepten in samenwerking met bekende, professionele, nationale en internationale kunstenaars. Met deze projecten strijken ze neer in culturele centra of musea, waar ze hun jeugdig publiek via kijken, voelen, ruiken,... en experimenteren in een heuse workshop volop deelgenoot willen maken van de artistieke woordenschat en syntaxis, met ongetwijfeld als achterliggende gedachte: 'Jong geleerd is oud gedaan!".


De naam RASA is ontleend aan het Sanskriet, waar het verschillende betekenissen heeft. Het refereert aan het wezen, de energie van de dingen, dus ook van kunstwerken. Maar het verwijst ook naar smaak, waardering en artistiek genot.

Het nieuwe tentoonstellingsproject 'RAAK' wil het publiek letterlijk dichter bij de kunstwerken brengen en focust enerzijds op de materialen waarmee de werken gemaakt zijn (we kunnen ze aanraken, voelen,...), maar gaat ook dieper in op de vraag of en waarom een bepaald beeld ons 'raakt'.

(c) Johanna Schweizer & RASA

Wat me ontegensprekelijk meteen bij het binnenkomen 'raakt' is de uitwerking van de tentoonstelling als geheel. RASA presenteert in twee zalen een uitgekiende en uitnodigende opstelling, waarin zowel zuimte is voor de kunstwerken zelf als voor het onderzoek ervan in een artistiek laboratorium.

Zoals elke tentoonstelling van RASA staat 'RAAK' nu klaar voor een lange tocht langs Culturele Centra in Vlaanderen (en Nederland).

De meewerkende kunstenaars zijn ongetwijfeld de voornaamste partners in het verhaal, want zonder kunstenaars zijn er nu eenmaal geen kunstwerken.

(c) Johan Gelper & RASA

Naast de organisatie van tentoonstellingen als deze (de kernactiviteit), verzorgt RASA ook 'kunstkoffers' en 'kunstkamers' voor scholen en verenigingen, presenteert het publicaties en biedt vorming voor onder andere leerkrachten en studenten.

Alles wat U over RASA wilde weten, maar nooit hebt durven vragen...



'RAAK'
tot 8 januari 2012
in het SMAK
Citadelpark
9000 GENT

dinsdag tot zondag: 10 - 18 uur

Gesloten op 24, 25, 31 december 2011 en 1 januari 2012

zondag 11 december 2011

COMING PEOPLE 2011 in het SMAK

Naar aanleiding van 'Coming People 2010' opperde ik in Waterschoenen de gedachte over jonge kunstenaars die 'via de achterdeur' het SMAK binnengeloodst werden. Toen ging de tentoonstelling traditioneel door in de achtergelegen ruimte met zicht op de Floraliahal. Ik vroeg me toen af hoe lang het zou duren vooraleer één van hen 'via de voordeur' zou binnengehaald worden.
Mekhitar GARABEDIAN (Syrië, 1977), die in 2003 met Coming People te gast was, heeft hier nu een eerste museale solopresentatie, waarin identiteit en origine, migratie, taal, herinnering en het (niet) begrijpen... een cruciale rol spelen.

Coming People (detail 'Sticks', Meggy Rustamova, 2011)

'Coming People 2011' is verhuisd naar de eerste verdieping en sluit daar nu aan in de opeenvolging van tijdelijke tentoonstellingen. Dit jaar stonden opnieuw twee curatoren in voor de keuze uit de afstudeerprojecten van het KASK en SINT-LUCAS in Gent: Rom BOHEZ namens het SMAK en Sofie VAN LOO als onafhankelijke curator.

Met de overkoepelende quote (een citaat uit de song 'Thunderstruck' van AC/DC) 'Now we're shaking at the knees. Could I come again (please)', drukken ze namens de deelnemende kunstenaars de wens uit om ooit 'via de voordeur' terug te keren naar het museum of op zijn minst hun rol op te eisen binnen de artistieke wereld.

In de huidige ruimte is alvast plaats voor meer uitverkorenen dan de vorige jaren. Uiteraard nemen sommige kunstenaars letterlijk en/of figuurlijk meer plaats in dan anderen.


(c) Meggy Rustamova: Sticks, 2011 (deel)

Vanuit de zalen met het tentoonstellingsproject 'RAAK' van vzw RASA (waarover verslag de komende dagen) bereik je eerst de ruimte die Meggy RUSTAMOVA (Georgië, 1985) grotendeels naar zich toetrekt met haar indrukwekkende, kleurrijke installatie/performance 'Sticks', die ze reeds in Croxhapox presenteerde. Maar ook haar videowerk 'M.A.M. (My Assyrian Mother)' is ons bekend uit de Prijs van Asse, waar de presentatie in de sacristie van een voormalige kapel diepe indruk maakte.

(c) Peter Van Hecke: Vliegen die chocolade eten schijten bruine stippen I, 2010-2011
(onderdeel van installatie)

Met zijn installatie van sculpturale en picturale ingrepen 'Vliegen die chocolade eten schijten bruine stippen I' dialogeert Peter VAN HECKE (°1972) met de installatie 'Sticks' van Meggy Rustamova.
De kijkdozen van Roderik BÖSENSELL (NL, °1984) bedienen de voyeur in ons op zijn wenken en leren ons bewust de filmische taal doorgronden.

(c) Severine Baert: Zonder titel, 2011 (videoprojectie)

Severine BAERT (°1984) speelt in de kleine tussenruimte een spel met onze zintuigen in haar op een kast geprojecteerde video 'Zonder titel', waarin een hard getrapte bal met een luide knal in het niets verdwijnt.
Om de hoek lijkt ze ons alweer met een goocheltruc om de oren te slaan in haar minimalistische 'KODAK CAROUSSEL', waarbij een lege diaprojector en een pingpongballetje een rol spelen.
(Zelfs Leo Copers leek er zowaar gelukkig van te worden...)

(c) Jeroen Mylle: Polaroids, 2011 (detail)

Jeroen MYLLE (°1988) is niet de eerste om met polaroids te experimenteren. Hij bewerkt de beelden met grafische en chemische middelen, waardoor de realiteit 'ongrijpbaarder en suggestiever' wordt en een soort fictief dagboek ontstaat in een weliswaar streng gestructureerde wandpresentatie.

(c) Liesje Blancke: Nature morte 7, 2011

Liesje BLANCKE (°1985) refereert met haar 'Nature morte' aan het fenomeen 'roadkill' (waar we vroeger in het werk van Jo De Smedt al mee geconfronteerd werden). Liesje Blancke transformeert realistische beelden via een ambachtelijk proces met natuurlijke materialen tot een quasi abstracte voorstelling.

(c) Hanne Van Rompaey: 51°03'82" N 3°39'99" O, 2011 (detail)

De gigantische houtskooltekening door Hanne VAN ROMPAEY (°1988) toont een hyperrealistisch, nachtelijk, verstedelijkt straatbeeld. Afstandelijkheid en dreiging gaan hier hand in hand. De titel, uitgedrukt in breedte- en lengteligging op de aardbol, doet ons denken aan een gelijkaardig benoemd (en al even monumentaal) werk door Dorien Van Bavel in de tentoonstelling '10 jaar NUCEO - De Connectie'.

De sfeer wordt hier verder bepaald door een monumentaal videolandschap van Bieke CRIEL (°1989), de indrukwekkende beeld- en geluidsinstallatie 'Pieces of Quiet' van Valentijn GOETHALS (°1987) en Tim BRYON (°1987). Tot slot noteren we werk van Wiet LENGELER (°1988) en Joke RAES (°1983).

Laat U verder begeleiden door het handige boekje met de zaalteksten in het museum.

Tot 8 januari 2012
in het SMAK
Citadelpark
9000 GENT

dinsdag tot zondag: 10 tot 18 uur

Gesloten op 24, 25, 31 december en 1 januari

vrijdag 9 december 2011

Paul Morez met 'Shadows' bij Galerie De Ziener in Asse

Paul MOREZ (°1953) heb ik sinds enige tijd leren kennen als een rustige man, die de wereld graag vanop enige afstand lijkt te bekijken. Zijn werken, die ik mondjesmaat te zien kreeg, beschouwde ik als een afspiegeling van die instelling: doordacht, gestructureerd, evenwichtig, in rustige toonaarden van grijs tot zwart, met toch af en toe een morbide tintje in de vorm van een doodshoofd. Maar misschien is dat laatste gewoon een teken van realiteitszin.
In de groepstentoonstelling van mei dit jaar in De Ziener werd één van zijn schilderijen meteen bij binnenkomst opgevoerd in combinatie met werk van twee overleden kunstenaars: Marc Maet en Patrick Merckaert.

(c) Paul Morez

In de huidige solotentoonstelling wordt dit 'grijze' beeld ten dele bevestigd, maar ook grotendeels bijgesteld door een (alweer streng gestructureerde) explosie van felle, primaire kleuren. Maar daarover straks meer...

Na studies in de Koninklijke Academie en het Nationaal Hoger Instituut te Antwerpen, legde hij vanaf 1979 individueel en in groep een druk tentoonstellingsprogramma af, ondermeer met generatiegenoten als Marc Maet, Philippe Vandenberg of Thé Van Bergen.
In 1992 was hij vertegenwoordigd in de spraakmakende tentoonstelling 'Modernism in Painting' (Oostende: PMMK).
Inmiddels is het wel 10 jaar geleden sinds zijn laatste individuele tentoonstelling. Maar de kwaliteit die we vandaag voorgeschoteld krijgen, maakt het lange wachten absoluut de moeite waard.

(c) Paul Morez

Paul MOREZ schildert in wezen 'Stillevens', maar dan wel op een haast wetenschappelijke, geometrische, maar niettemin gevoelige wijze.
Stel U een aantal surrealistische 'stillevens' van René Magritte voor, voeg daarbij een stevige portie met de beeldtaal van Giorgio de Chirico en hou het kleurenpalet van De Stijl en meerbepaald de vormentaal van Georges Van Tongerloo in gedachten. Dan krijgt U alvast een idee van wat U te wachten staat.

Bedenk dat deze schilderijen het gevolg zijn van zuivere waarneming. De schilder bouwt zijn 'stillevens' met elementen uit zijn collectie: gipsen of houten vormen, al dan niet geometrisch, sokkels, spiegels, doodshoofden of klassieke 'koppen',... . Door ze scherp te belichten vanuit één bepaalde hoek creëert hij een sterk afgelijnd schaduwspel. Een nauwgezette en schilderkunstig perfecte weergave zorgt voor het eindresultaat.

(c) Paul Morez

In de eerste kamer worden we meteen verwelkomd door een wit konijn, dat een overigens vreemde schaduw op de lege ruimte achter zich projecteert. De kunstenaar zal me de vergelijking hopelijk niet kwalijk nemen, maar ik zie het als een soort zelfportret: toonbeeld van uiterlijke rust, maar innerlijk bijzonder alert en klaar om er bij het minste gevaar vandoor te gaan.
Links volgt een mooi gecombineerde reeks van kleine schilderijen, waarin zwart, grijs, wit, kleur, geometrie, een doodshoofd en subtiele opstellingen elkaar in evenwicht houden.
In het tuinpaviljoen worden we aangenaam overweldigd door een uitgepuurde, museale presentatie met individueel 'pakkende' werken.

Laat deze tentoonstelling niet aan U voorbijgaan. Dit is artistieke sterrengastronomie!

De tentoonstelling loopt nog tot en met 25 december 2011 op vrijdag, zaterdag en zondag van 15 tot 18 uur in
DE ZIENER
Stationsstraat 55
9400 ASSE

*
Op de verdieping kunst U ook nog een kijkje nemen in het werk van enkele huiskunstenaars, waaronder Werner CUVELIER, Marc MAET, Paul Gees of Jo DE SMEDT.

(Jo De Smedt met 'La vie quoi', een reeks van 15 prints op papier -A5 formaat- + een originele tekening, op 50 ex., genummerd en getekend - 100 Euro)

(c) Jo De Smedt: 'La vie quoi', 2011

Tijdens de finissage op Kerstdag 25 december vanaf 15 uur volgt dan de voorstelling van de jaarlijkse 'Premie' voor de 'Steunende leden' van Galerie De Ziener, dit jaar verzorgd door Paul GEES (onlangs nog te gast met de tentoonstelling 'Voorhangsels'). Het muurobject 'Drietand' (2011) is beschikbaar in 33 exemplaren, genummerd en gesigneerd door de kunstenaar.

Diezelfde dag wordt hier overigens ook het cahier 'Posture 1' rond het werk van Paul GEES, met teksten van Luk Lambrecht en Francis Smets voorgesteld. Posture 1 is een uitgave van Posture Editions, een project van Nikolaas Demoen en Katrien Daemers.

dinsdag 6 december 2011

10 JAAR NUCLEO: De Connectie in Gent

De vzw NUCLEO werd 10 jaar geleden opgericht als antwoord op de zoektocht door kunstenaars naar betaalbare en kwaliteitsvolle ateliers in Gent. De eerste initiatieven terzake gingen uit van de kunstenaars zelf, die een werkplek zochten en vonden in het Begijnhof van de Lange Violettenstraat. De implosie van aanvragen door andere kunstenaars resulteerde al snel in de oprichting van de overkoepelende organisatie NUCLEO.

Vandaag beheert NUCLEO 80 ateliers voor evenveel residerende kunstenaars. In de loop der jaren passeerden reeds meer dan 200 kunstenaars de revue. Daarnaast zijn nog eens 35 tijdelijke ruimtes beschikbaar.


Bovendien wil NUCLEO verder gaan dan het beschikbaar stellen van ateliers. De vereniging wil haar kunstenaars "artistiek uitdagen, hen productioneel ondersteunen en een publiek forum bieden".

Deze drie elementen werden in het verleden reeds gerealiseerd door een tentoonstelling of de organisatie van 'Open ateliers'.
De huidige jubileumtentoonstelling wijst met haar titel 'De connectie' precies op de functie van NUCLEO als verbinding, connectie, go-between tussen haar kunstenaars onderling en een ruimer publiek.
De gastcuratoren Frederik De Preester & Alan Quireyns speelden op hun beurt een rol als verbindingsmannen tussen de kunstenaars en hun kunstwerken om te komen tot een tentoonstellingsconcept, waarin linken gelegd worden tussen de kunstwerken en 10 citaten uit literatuur, poëzie en filosofie.


De stokoude gebouwen van het voormalige KTA aan de Gentse Lindenlei (nr. 38) vormen het perfect verweerde decor (al kwam daar nogal wat opruimwerk aan te pas) voor een tentoonstelling met werk van 54 kunstenaars.
Met het tentoonstellingsplan dat je in de grote zaal rechts bij de ingang meeneemt, kan je meteen in de gang naar achter het parcours volgen en de link tussen de kunstwerken en het betrokken citaat  bekijken. De nummers op de muur, net boven de plint, verwijzen naar het werk.

Het is natuurlijk niet de bedoeling dat we de hele tentoonstelling voor U beschrijven. Dat zou ons te ver leiden en bovendien moet U er echt zelf naartoe!
We nemen U wel mee op onze wandeling in woord en beeld en belichten daarin een aantal werken en hun makers. Tijdens Uw bezoek legt U vast ook andere accenten.


(c) Sarah Eechaut: gedwongen gedrongen, 2011

Meteen in de eerste kamer rechts van de gang worden we meegezogen in de sterk belichte foto van Sarah EECHAUT, die zich op schitterende wijze associeert met de 'belevende' tekst van Rainer Maria Rilke.

Laat U links daarvan ook inpalmen door de flitsende figuren in de video van Wim DE MAAT, die graag meedrijft op de filosofische golven van Ludwig Wittgenstein.

(c) Maaike Leyn: Vlucht, 2011

In de volgende kamer ontmoeten we meteen rechts Maaike LEYN, absoluut geen onbekende voor de lezers van WATERSCHOENEN. Zij associeert haar grote houtskooltekening (ik vermoed zowaar een 'vliegend' tapijt) met een fragment uit 'De Vreemdeling' van Charles Baudelaire.

(c) Mario De Brabandere: Kompositie met houten bouwvlakken nr. 14, 2011
(c) Simon van Parys: One, Desert Storm, 2011

Ik zal het maar meteen bekennen: ik heb een speciale band met het werk van Mario De Brabandere, van zijn meest eenvoudige geometrische vormen, over zijn 'vormpuzzels' (zoals hier) tot zijn uitgepuurde realistische tekeningen en schilderijen en zijn minimale sculpturale werk. Het verwondert mij geenszins dat hij zich hier inschrijft in de quote van Henry Miller: "Chaos is het woord dat we bedacht hebben voor een orde die we niet begrijpen".

Simon VAN PARYS maakt indruk met zijn 'One, Desert Storm', waarmee hij de quote van Charles Baudelaire mijns inziens nadrukkelijk koppelt aan de waarzin van de oorlog: "...Van je vaderland? Ik zou niet weten op welke breddtegraad dat ligt".

(c) Stéphanie Leblon: Raincap & Happy head, 2011

Stéphanie LEBLON grijpt je vast zoals ze dat met haar geschilderde figuren doet. Ze projecteert de geschilderde EN de lege delen uit haar werken mee in je hoofd. Sluit, samen met Haruki Murakami, je ogen en laat de beelden inwerken. Geluk zit, al was het maar voor even, in je hoofd.

(c) eric vande Pitte: Un deux trois, Marcelle c'est moi, 2011

De beeldentaal van Eric VANDE PITTE is hier in deze grote wandtekeningen tegelijk overweldigend en intiem. Hij biedt ons de mogelijkheid om 'through the looking glass' door te dringen in een sprookjeswereld waar alles mogelijk is.

(c) Mario Cauwels: Lazarus versus Icarus, 2011

De manier waarop Mario CAUWELS zijn werk associeert met de tekst van Georges Pérec, doet me onvermijdelijk denken aan de cultplaat van Zjef Vanuytsel met nummers als 'De zotte morgen' en 'Houten kop'. De intensiteit ligt bijzonder hoog.

(c) Dorien Van Bavel: 51° 13" 20' NB 4° 04" 15' OL, 2011

Een 'banaal' agrarisch landschap is door Dorien VAN BAVEL herschapen in een gigantische picturale parel. Dat ze aansluiting zoekt bij de tekst van Lewis Caroll, bewijst eens te meer dat de realiteit en de sprookjeswereld door een flinterdunne grens van elkaar gescheiden worden.

(c) Ann Decaestecker: spiegeling, 2011

Ann DECAESTECKER weet ons steeds weer te bekoren met haar fascinatie voor licht en duisternis, water, subtiele geluiden en telkens weer die zoektocht naar beschutting. Dat ze de tekst van Italo Calvino als referentie kiest, verwondert ons geenszins: "Zo ziet de reiziger twee steden als hij binnenkomt, één rechtop boven het water en één omgekeerd weerspiegeld".
Ik moet hier plots ook denken aan het begin van een boek van José Saramago: Het jaar van de dood van Ricardo Reis, waarin Ricardo Reis (heteroniem van Fernando Pessoa) vanuit Brazilië per boot in Lissabon aankomt en de stad in de regen ziet opdoemen.

(c) Cecilia Jaime: Untitled Filles, 2011 (detail)

Twee spiegels en enkele kleine 'meisjes' in polyester volstaan  voor Cecilia JAIME om op het niveau van de vloer haar plaats op te eisen in de nogal druk bezette en (letterlijk) tot de nok gevulde centrale ruimte.
Zij levert het bewijs 'that size does not always matter'...

(c) Gunther Moriau: De Zoeker, 2011

Gunther MORIAU zagen we  tijdens de Open Ateliers van 2008 in zijn atelier aan het werk met bijzonder 'down to earth'-sculpturen ( zijn betonnen afsluitingen). Hij intrigeert ons nu met zijn assemblagesculptuur 'De Zoeker', waarmee hij een filosofische samenwerking aangaat met Ludwig Wittgenstein. Moriau hoeft zich niet om te keren, want via zijn achteruitkijkspiegels heeft hij perfect zicht op de situatie achter zich, al staat hij hier wel met zijn rug naar de muur... of is ook dat geen toeval(?).

(c) Nicoline van Stapele: The artist in her own words (1), 2011

Nicoline VAN STAPELE volgen we in Waterschoenen al lang. Haar minimale omgang met minimale middelen zet haar deels op de lijn van Mario De Brabandere. Dat ze allebei de quote van Henry Miller gekozen hebben, kan dan ook geen toeval zijn.
Het geschreven statement "Ik ben er even niet", maakt Nicoline des te meer AANWEZIG.


De tentoonstelling loopt tot zondag 11 december 2011
Lindenlei 38 - Gent (voormalig KTA-gebouw)
maandag tot vrijdag: 14 tot 20 uur
zaterdag en zondag: 10 tot 20 uur

Zondag 10 december: finissage met performances om 20 uur en vanaf 23 uur feest 10 jaar NUCLEO