Zoeken in deze blog

woensdag 2 juli 2014

David Bade & IBB en Wilfredo Prieto in het S.M.A.K.



 Op het einde van de tentoonstelling 'Coming People' worden we meteen doorverwezen naar de wereld van David BADE & Instituto Buena Bista (IBB). De tekst rechts van de toegang schetst in het kort wie en wat we mogen verwachten. Een eerste blik in de zaal leert ons al meteen dat we een totaal andere wereld binnenstappen: een wereld van kleurrijke, vormelijke en speelse overvloed.

Ik citeer:

"De Nederlandse kunstenaar David Bade (°1970, Curaçao) maakt bevrijdende tekeningen en absurde sculpturen die hij recycleert uit 'waardeloze' materialen. Hij mixt hierbij beelden uit de hedendaagse cultuur, de kunstgeschiedenis en de visuele taal van zijn geboorteland Curaçao, waar invloeden uit de Westerse cultuur samengaan met de traditie van het kleurrijke Caraïbische carnaval en het volksgeloof. Dit associatief omgaan met beeld en materiaal vormt ook de drijfveer voan de vele gemeenschapsprojecten en workshops die hij in de openbare ruimte organiseert".


David Bade & IBB, zaalzicht @ S.M.A.K.


De tentoonstelling laat zich openbreken met een toverspreuk als titel.
'Zwaan kleef aan' gaat terug op een sprookje van Ludwig Bechstein: 'Schwan kleb an'. Net als in het sprookje verzamelt David Bade een heleboel mensen rond zich, waarmee hij samen bouwt aan een 'Gesamtkunstwerk'. De sociale betrokkenheid is voor hem een vanzelfsprekend gegeven. Iedere bijdrage aan de totale presentatie is gelijkwaardig.

Net als zijn tijdgenoten en collega-kunstenaars Erik van Lieshout, Honoré d'O en Jason Rhoades heeft hij de grenzen tussen de traditionele artistieke disciplines als beeldhouwkunst, assemblage, schilderkunst,... opengebroken. Maar het samenwerkingsverband koppelt hij aan sociale betrokkenheid en een opvoedende taak naar de jeugd van moederland Curaçao.


David Bade & IBB, detail tent @ S.M.A.K.
 

In 2006 stichtte hij, samen met Tirzo Martha en Nancy Hoffmann, op het eiland Curaçao het Instituto Buena Bista (IBB).

"Met IBB willen de stichters een platform voor hedendaagse kunst oprichten dat tegelijkertijd de bewustwording en de verrijking van het eigen culturele erfgoed stimuleert en de nieuwe culturele ontwikkelingen in de wereld op het eiland introduceert".

De organisatie biedt op de allereerste plaats een oriëntatiecursus beeldende kunst voor getalenteerde jongeren tussen 15 en 25 jaar, zodat een aantal van hen kan doorstromen naar vervolgopleidingen in de vrije of toegepaste kunsten in het buitenland. Daartoe onderhoudt het IBB verschillende internationale contacten en nodigt buitenlandse kunstenaars uit voor gastcolleges in Curaçao.

Momenteel volgen 34 studenten een opleiding in Nederland, maar het IBB ziet hen nadien graag naar hun moederland terugkeren om er, met de verworven vakkennis en creativiteit mee te bouwen aan de nieuwe maatschappij.  Een aantal van hen waren er bij voor de opbouw van de tentoonstelling in het S.M.A.K.



 David Bade & IBB, Haus der Emotionen, schilderij @ S.M.A.K.


De tentoonstelling is opgebouwd rond de centrale 'Klaagmuur' ('Wailing Wall'), die David Bade in 1996 voor 'De Rode Poort' maakte en dat tot de collectie van het museum behoort.
Proberen te beschrijven wat hier in de huidige presentatie allemaal aan 'vastgekleefd' werd, is onbegonnen werk en zou voor de bezoeker het plezier van het ontdekken wegnemen.

Ik kan u alleen maar aanraden om u zonder vooroordelen te laten meedrijven in deze zee van vorm, kleur en schitterende ideeën.

In de tweede helft van augustus krijgt 'Zwaan kleef aan' nog een Gentse aanvulling met de bouw van een nieuwe klaagmuur onder de stadshal. Diverse groepen Gentenaars zullen hieraan meewerken en nadien wordt het resultaat stoetsgewijs naar het museum overgebracht.

*

We verlaten David Bade & IBB via de betonnen 'ICH/DU'-sculptuur van Bernd Lohaus en staan meteen in een totaal andere wereld, alhoewel het begrip 'overvloed' ook hier een rol (achter de schermen) speelt.

Welkom in de wereld van een barokke minimalist...



 Wilfredo Prieto, Much ado about nothing (detail), 2003
(uitvoering nu @ S.M.A.K.)


De uiterlijke verschijningsvorm van de gepresenteerde werken mag dan al meestal bijzonder minimaal zijn, de onderliggende betekenissen zijn er daarom niet minder om.

Het zal wel geen toeval zijn dat Wilfredo PRIETO (°1978, Cuba) vanuit zijn Cubaanse achtergrond in zijn werk focust op sociaal-economische thema's en daarbij zowel zijn land als het hyper-kapitalistische systeem betrekt. Dat klinkt als programma misschien bijzonder zwaar op de hand, maar Wilfredo Prieto gaat dat te lijf met een ontzettend gevoel voor 'ondraaglijke' lichtheid en humor.

Het eerste werk waarmee we geconfronteerd worden, is het minimale eindpunt van een gigantische 'machine'. We zien een minuscule bloempot met daarboven een lichtbron en een waterkraan, die af en toe een druppeltje produceert, maar via een lange buis dwars door het museum gevoed wordt door een tankwagen en een enorme generator die buiten voor het S.M.A.K. staan.
Als symbool voor overconsumptie en energieverspilling kan het tellen. Prieto focust op de gigantische tegenstelling tussen de ingezette middelen (input) en het uiteindelijke resultaat (output). Het begrip 'overvloed' is hier van een totaal andere aard dan bij David Bade.



Wilfredo Prieto, Matryoska, 2001
(Uitvoering nu @ S.M.A.K.)


Wat volgt is een overzicht van 15 jaar werk met presentaties van 'bijna niets', quasi readymades of minuscule pointes die onze alertheid testen.
Zin in een verjaardagstaart? Die van Prieto 'voor een arme' zal u niet ontgaan.

We zagen een groepje medewerkers bezig met de realisatie van 'The more that is added, the less you can see', vervaardigd uit 300 kg doorschijnende huishoudfolie. In een dagenlange 'performance' ontstond uiteindelijk de enorme ondoorschijnende bal die u hierboven ziet.
Ook hier... input versus output...


Wilfredo Prieto, The more that is added, the less you can see, 2011
(Uitvoering nu @ S.M.A.K.)


In de grote middenzaal werd een subtiele verbouwing doorgevoerd. De hoeken werden afgerond zodat een soort amfitheater of stadion ontstond.

Hier realiseerde Wilfredo Prieto zijn meest intense minimalistische ingreep: 'EXPENSIVE LINE, CHEAP LINE'.

Ik laat u deze 'ruimtevullende installatie' graag zelf ontdekken. Begrippen als dualiteit, luxe, eenvoud,... zullen nooit meer hetzelfde zijn.

In het S.M.A.K. tot 21 september 2014

dinsdag t.e.m. zondag: 10 - 18 uur



© Art Spotter voor WATERSCHOENEN

Geen opmerkingen: