In Aalst was 'DISKUS' tot de sluiting bekend als bouwmarkt. Een kunstverzamelaar nam de gebouwen over en transformeerde ze met de nodige zorg en inzet tot een stockage- en presentatieruimte voor zijn eigen collectie en een tentoonstellingsruimte voor andere kunstinitiatieven. De wedergeboorte van 'DISKUS' is een feit en 'DISKUS AALST' is nu al een begrip in kunstkringen.
In februari mocht Maria Degrève reeds de dans openen met... Elle danse...Danse-t-elle...Dentelle... (in Waterschoenen kwam ze sinds 2010 meermaals aan bod als kunstenaar en curator)
Vanaf 13 maart kwamen Joëlle DUBOIS, Nathalie VANHEULE & Alice VANDERSCHOOT in beeld met hun tentoonstellingsproject 'SHIFT & DRIFT'.
Liliane Vertessen ©
heet u welkom bij DISKUS
'Shift & Drift is een initiatief van Nathalie Vanheule - Joëlle Dubois - Alice Vanderschoot', staat in kleine letters onderaan op de begeleidende tekst in de tentoonstelling. Wat een gelukkig toeval nu ik zopas in het nieuwste nummer van HART (212) het 'Woord vooraf' van Sam Steverlynck lees. Hij heeft 'altijd al een zwak gehad voor tentoonstellingen samengesteld door kunstenaars omdat ze nu eenmaal op een andere manier naar kunst kijken dan curatoren of critici'.
De presentatie bij DISKUS is alvast voortreffelijk geënsceneerd met ruimte voor onverwachte confrontaties.
(DISKUS ontvangt deze tentoonstelling en schonk bijzondere mogelijkheden.
Bruthausgallery steunde de omkaderende mogelijkheden.)
3 vrouwen
3 kunstenaars
3 beeldende benaderingen
Veel technieken
1 centraal thema
waarin ze elk hun eigen weg bewandelen,
maar mede dankzij de installatie van de werken toch de kans krijgen
om signalen met de anderen uit te wisselen.
'Shift & Drift is een groepstentoonstelling over de constructie van realiteit en de menselijke behoefte aan verbinding en creatie'
Het voorbije jaar hebben we met zijn allen kunnen vaststellen hoe de realiteit verschuift in verschillende richtingen. Vrijheid wordt op de proef gesteld. Mensen reageren op totaal uiteenlopende manieren op gelijklopende feiten. Het grote gelijk bestaat niet meer. Zekerheden worden van verschillende kanten en met tegenstrijdige argumenten ondergraven. Logisch wordt onlogisch en vice versa.
Op zich is dat niet nieuw, ja zelfs inherent aan het maatschappelijk bestel. De wereld is al sinds mensenheugenis op drift. Zolang we dat op afstand kunnen houden, lijkt er geen vuiltje aan de lucht.
De kunstenaars willen ons in deze tentoonstelling een serie 'tools' aanreiken om een nieuw evenwicht te bereiken: "Het herbouwen van de gekende wereld, zachtaardig en vriendelijk, tegendraads en evenwichtig, aandachtig en in ieder geval hoognodig'.
Laat ons dus met een geconcentreerde blik op stap gaan, op zoek naar diversiteit en overeenkomst, afstandelijkheid en emotie, stille bezinning en luidruchtig spektakel, de klare lijn en de vage kleurvlekken, ...
Nathalie Vanheule, Arms & echoes, 2021,
mixed media
De grote, hoge zaal rechts van de ingang is hoofdzakelijk het speelveld van Nathalie VANHEULE, al krijgt ze hier ook op één wand het gezelschap van 24 vrouwen, getekend door Joëlle DUBOIS.
De installatie 'Arms & Echoes' omvat badmintonnetten die als een soort doolhof de hele zaal verdelen. Deze installatie diende als speelveld voor een performance tijdens de opening. Beelden van deze interventie zijn ter plekke te zien, maar kan je ook deels terugvinden op de instagrampagina van Nathalie Vanheule. Vijf mensen, mannen en vouwen spelen een spel met vreemdsoortige 'badmintonarmen' en handboeien als in een twijfelende sfeer om met elkaar in contact te komen. Door in een ongekende structuur te belanden, worden mensen onzeker.
De beeldende wereld van Nathalie Vanheule is bijzonder ruim en gevarieerd, met performances, installaties en videowerk, maar ook met heel aparte, levensgrote schilderijen waarin ze op een canvas van schuurpapier bodyprints maakt met make-up en bodylotion, wat leidt tot abstracte composities die om gedetailleerde ontdekking vragen.
In de kelder pakt ze ook nog uit met de indrukwekkende video installatie 'Burning eyes', waarin as een hoofdrol krijgt, net zoals in de tekst 'NO FEAR', die u geenszins kan missen boven de trap. Ze realiseerde dit werk samen met Alice De Waele, hun blote armen en handen gedrenkt in assen en bodylotion.
Nathalie Vanheule
Ce que tu touches, ce que tu aimes,
2020, schuurpapier, make-up, bodyprint,
219 x 148 cm
In de kleinere ruimtes aan de overkant van de hal houden de drie dames elkaar gezelschap in diversiteit en dialoog, waar (zoals we reeds eerder stelden) ook stille bezinning en luidruchtig spektakel een plaats krijgen.
Hier is het licht gedempt en op de achtergrond klinkt af en toe een licht gedruis.
Maar we worden allereerst getroffen door een zachtblauwe, flink uit de kluiten gewassen wafel (Glazing the abyss, 2021, acrylhars & pigment, 130 x 120 cm) van Alice VANDERSCHOOT.
Als beeldhouwer haalt ze haar onderwerpen uit de alledaagse omgeving, de reclamewereld, de voedingsindustrie, maar heeft ook oog voor design (zie 'The table/The cloth, 2021) en kunstgeschiedenis. Bekende vormen stopt ze in een nieuw, (soms 'girly') kleurtje, of ze bouwt net zo goed strak geregisseerde constructies. Maar telkens passen haar sculpturen in een onderliggend verhaal, waarin ze bestaande structuren lijkt om te keren en zekerheden onderuit haalt.
Denk maar aan 'The trophy's hunter' (2021), waarin de jager onverwacht de prooi wordt en zijn karkas als jachttrofee aan de muur hangt.
Alice Vanderschoot
The trophy's hunter, 2021
Acrylhars, emailverf & rubber, 110 x 30 cm
Met onderstaande sculptuur gaat Alice Vanderschoot kleurrijk in dialoog
met het schilderij 'Dawn' van Joëlle Dubois.
Alice Vanderschoot
The table, the cloth, 2021
Schuurpapier, olieverf, 100 x 70 cm
Waren in de inktekeningen van Joëlle DUBOIS haar vrouwen nog 'eenzaam' opgesloten binnen de grenzen van het blad, dan krijgen ze in haar schilderijen een complete omgeving cadeau, al worden ze daar blijkbaar niet vrolijk van. In de tekeningen lijken ze zich in hun onschuldige naaktheid veilig te voelen. In de kleurrijke kamers slaat de verwarring blijkbaar ongenadig toe. "Wat ging ik ook alweer zeggen?", vraagt de vrouw in 'Dusk' zich af.
In 'Under the blue moon' even verder in de zelfde kamer is het blauw al even ongenadig. Bij het beeld van die dame in het bad denk ik onwillekeurig aan Kiki Smith en die gedachte wordt blijkbaar bevestigd door het stapeltje boeken in de rechter benedenhoek. Ook Fernando Botero en 'angry young lady' Sarah Lucas mogen meespelen. Joëlle Dubois kent haar klassiekers.
Joëlle Dubois heeft haar eigen beeldtaal, die onder de stripachtige of cartooneske bovenlaag veel dieper graaft in de menselijke psyche en relationele (on)mogelijkheden. Vanuit een vrouwelijk perspectief zet ze haar personages letterlijk in hun blootje, waardoor ze tegelijk kwestbaarder worden en een eerlijker benadering mogelijk maken.
Maar ze heeft nog heel wat andere pijlen op haar boog.
Daarstraks hadden we het reeds over 'stille bezinning en luidruchtig spektakel'.
Voor dat laatste nodigt ze ons uit achter het gordijn onder de trap. Het flitsende, kleurrijke licht laat al een en ander vermoeden, maar eens binnen komt met de installatie 'The male gaze' (de mannelijke blik) een overrompelende wereld tot leven: "de catharsis van de vrouwelijke seksualiteit en tegelijk de seksualisering van het vrouwelijk lichaam".
Als onafhankelijke en geëmancipeerde vrouw en kunstenaar bekijkt ze dit zelf als een stille toeschouwer...
Voor echte stilte en bezinning nodigt ze ons uit op de verdieping waar haar installatie met drie hangende figuren 'Trinity' (2021) indruk maakt.
Inspiratie voor dit werk vond ze 'in meditatie en het naar buiten treden van de begrenzingen van het eigen lichaam'.
Acrylverf op paneel, 125 x 90 cm
Joëlle Dubois, Trinity, 2021
Slaapzakken, pruiken, touw & houthaksel
(één deel van installatie)
Een zoals steeds is er meer in deze tentoonstelling. Dat laten we u graag zelf ontdekken...
'SHIFT & DRIFT'
tot 25 april 2021
in
DISKUS
Diepestraat 46
9300 AALST
OPEN: zaterdag & zondag: 13 - 18 uur
PAASVAKANTIE : 4 april tot 18 april
open van donderdag tot zondag: 13 tot 18 uur
Gratis toegang
RESERVEREN VIA:
© Art Spotter / Waterschoenen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten