Een atelier is voor de meeste beeldende kunstenaars een essentiële behoefte. De grootte ervan is uiteraard afhankelijk van het soort werk dat gemaakt wordt, maar wellicht ook van de individuele instelling.
Terwijl René Magritte gedurende tientallen jaren schilderde in de keuken van zijn appartement in de Essegemstraat 135 te Jette, lieten anderen huizen bouwen met geïntegreerde (soms gigantische) ateliers.
Constant Permeke vestigde zich rond 1930 in Jabbeke (nu Permeke Museum), Constantin Meunier bouwde in Brussel rond 1900 zijn burgerwoning met achterliggende ateliers (nu Meunier Museum) en Antoine Wiertz liet zich, op staatskosten, in het midden van de 19de eeuw een gigantisch atelier bouwen (nu gelegen tussen het Museum voor Natuurwetenschappen en het Europees Parlement) in Brussel.
Uiteraard moeten we hier ook René Guiette vermelden, die in 1926 de architect Le Corbusier aantrok voor de realisatie van een modernistische woning met atelier in Antwerpen.
Atelier van Vermeer, De Braekeleer... of toch Jo De Smedt ?
(c) schilderij: Jo De Smedt
Maar voor de meeste kunstenaars blijft het vinden van betaalbare atelierruimte de eerste prioritieit. In Gent fungeert de vzw Nucleo als ontwikkelaar en aanbieder van ateliers in bijvoorbeeld het voormalige Begijnhof (Lange Violettenstraat) of de Leopoldskazerne (in de buurt van het SMAK en waar overigens ook het HISK gevestigd is).
In kleinere steden en gemeenten ligt het natuurlijk even anders.
In de voorbije jaren is Jo De Smedt een beetje van het kastje naar de muur gestuurd. Gebouwen waar hij een onderkomen vond, werden verkocht of kregen plots een andere bestemming. In september staat hij weer op straat. Het voormalige klooster wordt binnenkort te koop gesteld en dus is de zoektocht naar een nieuwe ruimte onvermijdelijk.
Intussen werkt de kunstenaar echter onverminderd verder. Hij heeft trouwens heel wat tentoonstellingsprojecten op stapel staan... maar daarover straks meer.
In dit gebouw beschikt hij, naast het eigenlijke grote atelier, over verschillende kamers waar hij de (bijna) afgewerkte tekeningen of schilderijen per project kan samenbrengen. Daar kunnen ze rusten, acclimatiseren, dialogeren,... wachten op eventuele aanvullende ingrepen door de kunstenaar.
Hij werkt bijzonder methodisch, ook al lijkt het voor de buitenstaander een wirwar van beelden. Maar voor Jo De Smedt is precies de 'gelaagdheid' de kern van zijn werk. Hij plaatst beeld over beeld, bijvoorbeeld startend met oude afdrukken van eigen grafisch werk. Daarover volgen dan weer lijntekeningen in grafiet, die dan eventueel weer met al dan niet doorlatende lagen overschilderd worden, waarna sommige onderliggende tekeningen opnieuw met grafiet opgehoogd worden.
Voor Jo De Smedt was zijn opleiding tot 'Master in de Grafische Kunsten' wellicht ook een gigantische oefening in GEDULD. Hij moest noodgedwongen veel aandacht besteden aan de technische vereisten van de verschillende grafische methodes, terwijl hij vooral bezig wou zijn met 'beeldend werk'.
Als student maakte hij bijvoorbeeld etsen op zinkplaten, door er prenten op te leggen die hij dan met een cutter uitsneedt. Daardoor ontstonden insnijdingen op de zinkplaten, die hij dan gebruikte om af te drukken. Maar die 'sneden' gaan snel dicht, zodat de afdrukken steeds vager worden. Het zijn onder andere deze afdrukken die hij vandaag nog steeds als basis voor ander werk gebruikt.
Als tekenaar van de klare lijn heeft Jo De Smedt de laatste tijd steeds meer medewerking gekregen van de schilder Jo De Smedt. De mengtechnieken van beide technieken hebben al flink wat pareltjes in zijn oeuvre opgeleverd. (zie bijvoorbeeld info bij zijn tentoonstelling 'KULTUR' in De Ziener - link verderop in dit artikel)
*
Als student maakte hij bijvoorbeeld etsen op zinkplaten, door er prenten op te leggen die hij dan met een cutter uitsneedt. Daardoor ontstonden insnijdingen op de zinkplaten, die hij dan gebruikte om af te drukken. Maar die 'sneden' gaan snel dicht, zodat de afdrukken steeds vager worden. Het zijn onder andere deze afdrukken die hij vandaag nog steeds als basis voor ander werk gebruikt.
Als tekenaar van de klare lijn heeft Jo De Smedt de laatste tijd steeds meer medewerking gekregen van de schilder Jo De Smedt. De mengtechnieken van beide technieken hebben al flink wat pareltjes in zijn oeuvre opgeleverd. (zie bijvoorbeeld info bij zijn tentoonstelling 'KULTUR' in De Ziener - link verderop in dit artikel)
*
We nemen een kijkje in zijn rijkgevulde tentoonstellingskalender voor de komende maanden.
In PARAZA (bij Canal du Midi in Zuid-Frankrijk) werd hij door curator Roger D'Hondt gevraagd voor het tentoonstellingsproject 'Intérieurs/Extérieurs'.
Straks staat hij van 5 juni tot 11 juli met zijn artistieke kompanen van BETONROT
(Ludwig De Wolf, Lander Loeckx en Jo De Smedt) in gemeenschapscentrum DE MARKTEN in BRUSSEL. Ze nodigden ook Marie-Thérèse De Clercq en Stefaan Vermuyten uit.
(Ludwig De Wolf, Lander Loeckx en Jo De Smedt) in gemeenschapscentrum DE MARKTEN in BRUSSEL. Ze nodigden ook Marie-Thérèse De Clercq en Stefaan Vermuyten uit.
*
In AALST neemt hij deel aan het zomerproject van de stad en haar curator Jan DE NYS: 'FAKE' in het Stedelijk Museum en het Stadspark (juni tot augustus)
*
In PARAZA (bij Canal du Midi in Zuid-Frankrijk) werd hij door curator Roger D'Hondt gevraagd voor het tentoonstellingsproject 'Intérieurs/Extérieurs'.
(Roger D'Hondt is een pionier van de avant-garde met zijn galerie NEW REFORM in Aalst tijdens de jaren '70 van de vorige eeuw)
Met zijn eigen 'KULTUR/daar zit toch eigenlijk niemand op de wachten' trekt hij in september naar 'The Pub City' in Antwerpen (Verlatstraat 29) voor een eenmanstentoonstelling.
Met zijn eigen 'KULTUR/daar zit toch eigenlijk niemand op de wachten' trekt hij in september naar 'The Pub City' in Antwerpen (Verlatstraat 29) voor een eenmanstentoonstelling.
*
In september zit hij bovendien in het Herman Teirlinckhuis in Beersel voor de tentoonstelling 'VELO'.
Jo De Smedt is... een bezige bij!
P.S.: We wensen hem een schitterend nieuw atelier...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten