Vandaag presenteert diezelfde galerie opnieuw een klein, maar uitgebalanceerd ensemble, terwijl het Stedelijk Museum 't Gasthuys te Aalst ruimte biedt voor een omvangrijk en schitterend vormgegeven overzichtstentoonstelling.
Luc CLAUS, geboren te Aalst in 1930 en in 2006 in Brussel overleden, kreeg in 1993 al eens een gelijkaardige dubbeltentoonstelling in zijn geboortestad, toen in een samenwerking tussen het Stedelijk Museum en de toenmalige Aalsterse Galerie Path.
(c) Erven Luc Claus & Stedelijk Museum 't Gasthuys Aalst
In 1948 trok Luc Claus naar de afdeling 'Sierkunsten' van het Gentse Sint-Lucas en in 1951 naar het Brusselse 'La Cambre', waar hij zich in de afdeling 'Gravure et illustration du livre' verder bekwaamde in grafische technieken.
Zijn werk doorheen tientallen jaren van zijn artistieke carrière bestaat uit autonome tekeningen (dikwijls in houtskool, maar ook potlood en inkt) en grafisch werk in beperkte oplage (hier opteert hij voor de droge naald-techniek waarbij de tekening rechtstreeks in de metalen plaat gekrast wordt om vervolgens afgedrukt te worden).
(c) Erven Luc Claus & Stedelijk Museum 't Gasthuys Aalst
In het Stedelijk Museum is achter de glazen wand in de linkse tentoonstellingszaal een schitterend overzicht van 50 jaar grafisch werk gepresenteerd met, naast zijn klassieke 'koppen' ook een aantal vroegere werken met fantasiefiguren, zoals we die ook kennen uit het werk van o.a. Pierre Alechinsky (die overigens in La Cambre enkele jaren te voren dezelfde studierichting volgde).
De artistieke beeldtaal van Luc Claus is er een in zwart en wit. Slechts sporadisch duikt kleur op in een aquarel of tekening en nog verder te zoeken zijn schilderijen van zijn hand (in de zaal met de grafiek hangt er eentje uit 1971 in een zeer sober kleurenpalet en gestileerde vorm, die je veeleer aan een beeldhouwwerk doet denken).
En dan zijn er telkens weer die uitgepuurde hoofden, zonder gelaatstrekken, in profiel, staand of liggend, zwevend boven een geometrisch gevormd of met enkele lijnen klassiek gestileerde sokkel.
(c) Erven Luc Claus & Stedelijk Museum 't Gasthuys Aalst
Dikwijls wordt Luc Claus in één adem genoemd met Dan Van Severen. Ze kenden elkaar sinds hun studietijd in Sint-Lucas en gaven later ook een tijd samen les in de Brugse normaalschool.
Waar Van Severen zich in de kruisvorm concentreerde op de vertikale as van het transcendente, opteerde Luc Claus voor de horizontale, realistische as van het menselijk bestaan.
De rechtopstaande hoofden van Luc Claus, met hun rechte neus, doen me af en toe aan het profiel van Hugo Claus denken. Maar soms worden zelfs die vereenvoudigde hoofden nog verder uitgepuurd tot afgeronde vormen: ovaal, cirkel, niervormig,...
We wezen U reeds op de uitstekende vormgeving van deze tentoonstelling. Het tentoonstellingsconcept is overigens toe te schrijven aan Dirck Claeys, vriend van de overleden kunstenaar. Niemand kan wellicht beter de essentie van de kunstenaar en zijn werk inschatten.
Naast de sobere ophanging van de al even sobere werken in de museumzalen is er (zoals reeds vermeld) de muur met 50 jaar grafiek 'à volonté' waarin je als toeschouwer een artistiek leven ziet voorbijtrekken.
De triptiek aan de overkant van de zaal (zie foto hoger) zorgt voor een waardige tegenhanger.
Nog te bezoeken tot 23 december 2010
in 't Gasthuys
Oude Vismarkt 13
9300 AALST
dinsdag tot vrijdag: 10 - 12 en 13 - 17 uur
zaterdag en zondag: 14 - 18 uur
*
We worden ook nog verwacht in Galerie EL te Welle...
(c) Erven Luc Claus & Galerie EL
Daar treft ons meteen het rode hoofd, waarin zich onvermijdelijk opnieuw het profiel van Hugo Claus aan ons opdringt. Maar er is meer...
In sommige tekeningen is de kubus of balk van de sokkel een schraagvorm geworden. Een dubbele schraagvorm torst een blok met een liggend hoofd, een rode tafel fungeert als podium voor een zwevend, tot zwarte wolk getransformeerd hoofd. Twee tot ovaal omgevormde hoofden staan als koppel op een dubbele sokkel (of hebben ze een gezamenlijk lichaam?)
Een kleine witte gouache met een centrale figuur en twee belendende ovalen hangt links van de deur naar de hall. De zoekende potloodlijn laat zich in de uitsparingen van de figuren nog zien. De uitvoering is 'wollig' maar o zo subtiel.
(c) Erven Luc Claus & Galerie EL
Bij Galerie EL (Drieselken 38 - 9473 Welle) loopt de tentoonstelling
tot 19 december 2010
vrijdag, zaterdag en zondag van 14 tot 18 uur.
*
Tot slot wille we nog even wijzen op het schitterende boek 'LUC CLAUS' door Lieven Van Den Abeele, een uitgave van Ludion (2009)(ISBN 978-90-5544-826-5).
Lieven Van Den Abeele schetst leven en werk van de kunstenaar. Verder bevat het boek, onder redactie van Dirck Claeys, bijdragen van o.a. Roland Jooris, Phil Mertens, Philippe Roberts-Jones, Willem M. Roggeman, Wim Van Mulders,... en uiteraard een schat aan beeldmateriaal voor een omvattend overzicht van het oeuvre.
Het boek sluit af met een van de laatste tekeningen die de kunstenaar in augustus 2006 aan de muur van zijn atelier gepind had: een typisch Claus-hoofd, met minimale middelen getransformeerd tot een doodshoofd.
U vindt het boek in het Museum, in galerie EL of via de boekhandel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten