Steve SCHEPENS (°1979, Gent) studeerde schilderkunst in zijn geboortestad, maar woont en werkt vanuit Berlijn aan een internationaal tentoonstellingstraject en een oeuvre dat zich niet zo eenduidig laat vastpinnen.
In 2002 dook hij na zijn afstuderen reeds op in 'Coming People' (S.M.A.K.), met andere jonge kunstenaars als Fien Muller of Stijn Cole. Toen reeds was hij begaan met het historische denken.
Tot voor een paar jaar noemde hij al zijn projecten 'HORROR', al kunnen tentoonstellingstitels als 'Blue Mussels Binge Drinking' of 'The Bermuda Triangle is a Fraud' ook wel tellen.
Met dat laatste project was hij in de herfst van 2011 te gast bij Galerie Van De Weghe. Centraal in de tentoonstelling stond een sculptuur met een driehoekig grondvlak en drie deuren die men onmogelijk tegelijk kon openen. Verdwijnen in de 'Bermudadriehoek' is dus onmogelijk. In ruimere zin ging het om de mogelijkheid om je als mens aan de maatschappij te onttrekken.
In zijn nieuwe tentoonstelling 'Rattenfänger' staat het begrip IDEOLOGIE centraal. In de algemene betekenis verstaan we dat als het geheel van ideeën over de mens, menselijke relaties en de inrichting van de samenleving. Maar de engere realiteit vertaalt zich in een veelheid van ideologieën die mens en samenleving in de meest onmogelijke richtingen willen sturen en daarbij het eigen gelijk vooropstellen.
In 2002 dook hij na zijn afstuderen reeds op in 'Coming People' (S.M.A.K.), met andere jonge kunstenaars als Fien Muller of Stijn Cole. Toen reeds was hij begaan met het historische denken.
Tot voor een paar jaar noemde hij al zijn projecten 'HORROR', al kunnen tentoonstellingstitels als 'Blue Mussels Binge Drinking' of 'The Bermuda Triangle is a Fraud' ook wel tellen.
Met dat laatste project was hij in de herfst van 2011 te gast bij Galerie Van De Weghe. Centraal in de tentoonstelling stond een sculptuur met een driehoekig grondvlak en drie deuren die men onmogelijk tegelijk kon openen. Verdwijnen in de 'Bermudadriehoek' is dus onmogelijk. In ruimere zin ging het om de mogelijkheid om je als mens aan de maatschappij te onttrekken.
In zijn nieuwe tentoonstelling 'Rattenfänger' staat het begrip IDEOLOGIE centraal. In de algemene betekenis verstaan we dat als het geheel van ideeën over de mens, menselijke relaties en de inrichting van de samenleving. Maar de engere realiteit vertaalt zich in een veelheid van ideologieën die mens en samenleving in de meest onmogelijke richtingen willen sturen en daarbij het eigen gelijk vooropstellen.
Steve Schepens, Rubik's cube (large), Wood and mouse traps, 2014,
60 x 60 x 60 cm
De conclusie van Steve Schepens is dan ook overduidelijk en vertaalt zich perfect in de grote, hangende kubus links achter in de galerie. Er bestaan geen goede of slechte ideologieën - de ene of de andere is niet meer dan een collectieve muizenval. De zes vlakken van de 'Rubik's cube' zijn dan ook bekleed met tientallen doordeweekse muizenvallen. Draaien aan de Rubik kubus, hoe eindeloos en doordacht ook, helpt niet. Er is geen uitkomst of oplossing mogelijk.
Schepens stelt vast (en ieder weldenkend mens met hem) dat ideologieën eens te meer aan een opmars bezig zijn. De mensheid (of althans een deel daarvan) heeft nog steeds niet geleerd van de geschiedenis.
De geschiedenis herhaalt zich. De 'Rattenfänger' of de rattenvanger van Hamelen hangt als tekening achteraan in de galerie. Werden de kinderen door hem meegelokt of ontvoerd? De rattenvanger als verspreider van een ideologie, waaraan mensen zich laten vangen... sirenen die met hun gezang de schippers lokten... gedaanten kunnen verschillen, maar het resultaat was (en is) steeds hetzelfde.
Steve Schepens,
Die Grosse Stimmungskiste
Mixed media, 2013
50 x 35 x 58 cm
Schepens verwijst ook sterk naar het ideologisch-politieke discours tussen Oekraïne en Rusland. Met Oekraïne heeft hij overigens een persoonlijke band. De revolutie was voor hem dan ook een intens gebeuren, vandaar de vele verwijzingen met onder andere 'Die Grosse Stimmungskiste' met (gipsen) molotovcocktails en de talrijke letterverwijzingen zoals 'CCCP - Rien ne va plus' (CCCP staat voor de Sovjetunie), gepresenteerd met een knipoog naar een icoon van de pop art: LOVE van Robert Indiana. Maar Schepens toont voor elk wat wils: CCCP, POMO, HOMO,...
De frottage 'CCCP' (foto hierna) maakte hij op putdeksels in de straten van Kiev.
Natuurlijk kan het kruis als basissymbool van de Westerse beschaving niet ontbreken.
Nieuwe of oude tijden, nieuwe of oude ideologieën... en wat met 'de nieuwe kleren van de keizer'... ?
Steve Schepens, CCCP # 1,
Graphite (frottage) on paper,
2014, 100 x 70 cm
Tot 15 november 2014
in
Galerie Van De Weghe
Pourbusstraat 5
2000 ANTWERPEN
donderdag tot zaterdag: 14 - 18 uur
© Art Spotter voor WATERSCHOENEN
Geen opmerkingen:
Een reactie posten