Het Provinciaal Archeolgisch Museum te Ename (Oudenaarde) is een begrip in het historisch-archeologisch museumwezen. Maar ook de confrontatie met hedendaagse beeldende kunst wordt hier al een hele tijd hoog in het vaandel gevoerd.
Vorige zaterdag werd de zevende editie van 'Ename Actueel' bijna letterlijk boven de doopvont gehouden in de schaduw van de 11de-eeuwse Sint-Laurentiuskerk en het vlakbij gelegen archeologisch museum.
De fiere vader van het project 2011 met als ondertitel 'Sediment' is curator Hans Martens.
Onder een voor deze zomer ongewoon milde zon en met slechts enkele regendruppels, werd het officiële gedeelte met Provinciaal GedeputeerdeJozef Dauwe en inleider Jan Hoet afgewerkt en mocht de curator zelf uitndodigen voor een kerkbezoek met 'Clapping Group Performance' door Audrey COTTIN.
Catalogus: kaft met 'Untitled', 2010 van Ermias Kifleyesus
Sediment is in de archeologische terminologie een bijzonder belangrijk gegeven voor de bepaling van tijd en oorsprong van de gevonden artefacten.
Net zoals sediment in de loop der eeuwen aangespoeld of aangewaaid is vanuit andere gebieden, komen hier ook verschillende kunstenaars uit diverse plaatsen en met verschillende achtergronden op deze site terecht om er hun artistieke sediment tijdelijk of permanent af te zetten.
De combinatie van een duizendjarige geschiedenis met hedendaagse 'artefacten' zorgt nu eens voor schokeffecten, dan weer voor milde samenspraak of ongemerkte samenvloeiing. Sommige werken creëren kleurrijke beweging terwijl andere zich stilletjes schuilhouden of zich via hun strakke vormgeving met de omgeving vereenzelvigen dan wel er zich tegenover profileren.
De deelnemende kunstenaars zijn op het terrein (kerk, museum, straat, plein, archeologische site) op zoek gegaan naar de plek waar ze op de best mogelijke wijze hun sediment, hun spoor, hun werk konden achterlaten.
Onaangekondigde 'performance' op de openingsdag
Bij de balie van het Musuem is een folder met situatieplan en eventueel een kleine, maar krachtige catalogus beschikbaar.
U bent er helemaal klaar voor!
Dat zes van de elf geslecteerde kunstenaars recente (2009 en 2010) laureaten zijn van het HISK (Hoger Instituut voor Schone Kunsten te Gent), zal U niet verbazen indien U weet dat curator Hans Martens tot 2010 artistiek directeur van deze postacademische opleiding was. Deze kunstenaars en hun werk heeft hij uiteraard op de voet kunnen volgen. Maar natuurlijk is hij voor deze tentoonstelling ook nog in andere artistieke vijvers gaan vissen.
Audrey Cottin: "Schild&Vriend.Variation', 2011(staal, textiel, 300x300cmx4)
In de voortuin tussen het museum en de kerk waait een kleurrijke nieuwe wind dank zij de 'tent' van Audrey COTTIN (°1984). Ze heeft deze nomadische ruimte 'Schild & Vriend . Variation' (2011) genoemd, refererend aan de geschiedenis met de Guldensporenslag in 1302. De effen rode, gele en zwarte doeken lijken te verwijzen naar de Belgische situatie met de nog steeds aanwezige tegenstelling tussen Frans en Vlaams, terwijl de gespikkelde doeken een gevoel van versmelting, assimilatie van culturen, gediversifieerde samenleving lijken te suggereren.
Stefano Cagol: '11 september'
Op de grote glazen zijwand van het museum onderzoekt Stefano CAGOL (°1969) de moderne mythische datum 11 september, die we sinds 2001 associëren met de vernietiging van de Twin Towers als aanloop naar een nieuwe 'heilige oorlog'. Maar Stefano CAGOL trekt het begrip 11 september verder open, doet ons ruimer, maar ook intiemer kijken: 11 september is ook zijn geboortedag, de dag dat dit museum in 1998 geopend werd en het tijdstip van talloze andere gebeurtenissen.
In het museum laten verschillende kunstenaars artistieke sporen na tussen de archeologische artefacten en historische opstellingen. Dat gebeurt meestal heel subtiel, vanuit een soort schroom tegenover de museale presentatie.
Sarah Westphal: 'Draperies'
Ook in de kerk is gestreefd naar een evenwicht tussen de hedendaagse kunst, de bezinningwaarde en de historische referenties van dit gebouw. Neem bijvoorbeeld de sculpturen van Sarah WESTPHAL (°1981) op het doksaal. De subtiel samengedrukte en gedrapeerde overgordijen (met historische connotatie) doen mij denken aan de samensmelting van werk door Lily Dujourie en Berlinde De Bruyckere in een dusdanig sterke compressie die tegelijk refereert aan de schitterend geschilderde plooien bij de Vlaamse Primitieven.
Door het fletse kleurenpatroon schetsen zij bovendien het verloop van diverse eeuwen, als archeologische vondsten uit dat verre verleden.
Ermias Kifleyesus: 'Beautiful Seeds', 2011 (mixed media)
In het straatje achter het museum heeft Ermias KIFLEYESUS (°1974) een witte muur omgetoverd tot een schijnbaar lang geleden aangebracht fresco, waarvan de sporen weer blootgelegd zijn en waarop met een subtiele lijnvoering en kleurgebruik de geschiedenis herschreven wordt.
Koen De Decker: 'L'essai et le hasard', 2011, ijzer (detail)
Op de eigenlijke archeologische site met de blootgelegde funderingen van de voormalige abdij heeft Koen DE DECKER (°1975) pal in het centrum,op het pandhof (de binnenplaats), zijn momumentale maar vederlicht aandoende driedelige sculptuur van geschakelde en gekantelde kubussen neergezet. Zijn zoektocht naar de verhouding van volumes ten opzichte van elkaar en in relatie tot het omgevende raster van funderingen, verleent een derde en zelfs een vierde dimensie aan deze archeologische vlakte.
*
Hannes VAN SEVEREN (°1979) en Stijn ANK (°1977) houden zich met hun bijdrage op aan de rand van de archeologische site.
Hannes VAN SEVEREN benadrukt het verschil tussen oud en nieuw, tussen verval en ongeschondeheid door de muren van een stokoud schuurtje te omgeven met helwitte platen, terwijl de gammele balken van het dank als een relikwie van het verval zichtbaar blijven.
Stijn Ank: 'Sediment', project Ename Actueel, 2011 (gips, ijzer, acryl, 240 x 270 x11 cm)
De meest letterlijk sedimentaire bijdrage werd mijns inziens geleverd door Stijn ANK, een beeldhouwer met een heel eigen invalshoek. Vanuit zijn opleiding als architect denkt hij in vormconcepten, die hij middels een uitgekiend werkproces (maar met ruimte voor onvoorziene invalshoeken) met veel creatieve, materiële en lichamelijke inzet tot stand brengt.
In negatieve, zelf gecreëerde vormen, giet hij in een opeenvolging of menging van gips en kleurstoffen zijn enig echte ANK-sculpturen.
Hier koos hij voor een eenvoudige, massieve vorm waarvoor een metalen, golfplaten garagepoort als basis diende. De gipsen sculptuur met interne bewapening is, met haar 600 kilogram, bepaald geen aangewaaid of aangespoeld sediment, maar misschien wel het kunstwerk dat het meest aansluit bij de basisgedachte van deze 'levende' tentoonstelling.
Vanzelfsprekend mag U ook het werk van Ben BENAOUISSE, Lara DHONDT, Masashi ECHIGA en Joris VAN DE MOORTEL niet missen.
Ename Actueel Sediment
tot 16 oktober 2011
Provinciaal Archeologisch Museum Ename
Lijnwaadstraat 20
9700 OUDENAARDE - ENAME
dinsdag t.e.m. zondag: 9.30 - 17 uur
(maandag gesloten)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten