Onder de titel 'VELDEN IV' heeft Trees LE ROY sinds 4 november de verschillende ruimtes van Villa De Olmen ingenomen.
Dat hier sprake is van 'Velden IV' wijst uiteraard op een continuïteit in het artistieke project van Trees le Roy en laat bijgevolg veronderstellen dat er eerdere versies van deze 'Velden' waren.
Vier jaar geleden namen we U in Waterschoenen voor het eerst mee in de wereld van 'schuilhutten en grensgebieden' die haar wereld bevolken, naar aanleiding van een kleine tentoonstelling op de bovenverdieping van Galerie c. de vos in Aalst.
Dat hier sprake is van 'Velden IV' wijst uiteraard op een continuïteit in het artistieke project van Trees le Roy en laat bijgevolg veronderstellen dat er eerdere versies van deze 'Velden' waren.
Vier jaar geleden namen we U in Waterschoenen voor het eerst mee in de wereld van 'schuilhutten en grensgebieden' die haar wereld bevolken, naar aanleiding van een kleine tentoonstelling op de bovenverdieping van Galerie c. de vos in Aalst.
Trees le Roy, Découpage van twee oranje velden, 2012
Trees Leroy exploreert 'Velden', terreinen in letterlijke zin of levensdomeinen in de figuurlijke betekenis van het woord. Ze bestudeert en ontleedt, trekt zich terug binnen bepaalde grenzen of overschrijdt bewust die grenzen. Ze decoupeert velden en herschikt de delen tot nieuwe deelvelden of herwonnen gehelen.
Trees le Roy, 'gewichtig huis'/landschappelijke sculptuur, 2007
Ze gaat in het landschap op zoek naar 'refuges' of 'schuilhutten', huisjes waar ze zich (in gedachten) kan terugtrekken. Eigenlijk is dat zoeken veeleer een vinden, vermits haar ontdekkingen door anderen blindelings voorbijgelopen worden. Die schuilhutten bezitten op hun beurt weer 'grenzen', die overschreden moeten worden om er binnen of buiten te geraken.
Het werk van Trees le Roy speelt zich precies op die grenzen af.
Waar begint en eindigt de nood aan bescherming en ontsnapping?
Trees le Roy, witte sculptuur, 2012
De piepleine huisjes met de loden kogels in de duistere zolderkamer zijn typerend voor de botsing tussen die laatste twee verlangens. De huisjes zijn zo klein dat ze geenszins aan de verwachting tot bescherming kunnen voldoen, ook al staan ze met hun open deur symbool voor gastvrijheid. De loden kogels die er met een ketting aanhangen, zijn echter als loodzware verwijzingen naar het Ieperse thuisland van Trees le Roy, waar de ('Groote') oorlog nog dagelijks nazindert... en de nood aan 'refuge' zich nog duidelijker opdringt.
Trees le Roy, huisje met loden kogel, 2012
Het artistieke project van Trees Leroy krijgt steeds meer vertakkingen in verschillende disciplines: installatie, video, performance, tekening, schilderen, muziek, poëzie,... een totaalconcept dat zijn 'grenzen' nog lang niet bereikt heeft.
De tentoonstelling is een boeiende wandeling in een grensgebied met conceptuele en visuele impulsen in een huis dat alles in zich heeft om zelf als een (soms) bevreemdende opeenvolging van schuilplaatsen dienst te doen.
Trees le Roy
Velden IV
tot 2 december 2012
in
Villa De Olmen
Nieuwstraat 83
9280 LEBBEKE (Wieze)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten