Wie regelmatig op stap gaat in de wereld van de beeldende kunsten herkent het werk van heel wat kunstenaars aan hun 'typische' stijl, een combinatie van kleur, lijnvoering, compositie, onderwerp...
Je zou bijna vergeten dat de meeste kunstenaars een lange, soms grillige weg afgelegd hebben alvorens tot die eigen stijl te komen.
Ook Maurice WYCKAERT (Brussel °1923 - +1996) heeft diverse paden bewandeld, uit verschillende kunstrichtingen geput en met een aantal vrienden samengewerkt om uiteindelijk met zijn zo herkenbare, zwierige, kleurrijke abstracte landschappen een specifieke, eigen richting in te slaan.
Maurice WYCKAERT was, ook bij leven altijd al een graag geziene gast in Galerie De Ziener. Maar doorheen de jaren bleef zijn werk opduiken in de tentoonstellingen van de galerie.
Vorig jaar nog (Waterschoenen, 6 juni 2019) verscheen hij in de groepstentoonstelling, waar we zijn artistieke visie op het landschap (Tender is the night) confronteerden met de sculpturale kijk op de de natuur (Het boompje 'Gevleugeld, Cornus') van Bart De Zutter.
Of herinner u de tenoonstelling in De Markten (Brussel) waar Galerie De Ziener de dertigste verjaardag vierde en Maurice Wyckaert met een zeer kleurrijk 'Verbokkeld landschap' (1983) de tentoonstelling mocht openen.
Tot daar twee voorbeelden van de 'typische' Wyckaert.
(l) acryl op papier, inkt, 78,5 x 74 cm
(r) Mineral, 1953, olieverf op doek, 80 x 152 cm
Om het beeld van de kunstenaar ruimer open te trekken, zoals in het begin van dit artikel aangegeven, deed Jan De Smedt van De Ziener voornamelijk een beroep op de familie Wyckaert, die kon putten uit de eigen collectie. Aangevuld met enkele werken uit andere private collecties ontstond een tentoonstelling die de periode van 1953 tot 1996 overbrugt.
Voor de uiteindelijke presentatie deed Jan De Smedt bovendien een beroep op de zorgzame medewerking van Dirk D'herde, die vorig jaar ook al zijn sporen verdiende met de tentoonstelling van Werner Cuvelier bij Nadja Vilenne in Luik.
Het duistere schilderij 'Mineral' is het oudste (1953) uit de tentoonstelling. Qua contrast met de kleurenexplosie van het latere 'typische' werk kan het tellen.
olieverf op doek, 88 x 113 cm
Wyckaert en de lyrische abstractie
Na aanvankelijke invloeden van Brusselmans of het Vlaamse expressionisme ging hij vanaf 1951 meer de abstracte toer op (duister getint). Vanaf 1955 ontdekte hij het licht in de werken van Ensor en Turner. In de jaren '60 groeide het levendige en kleurrijke werk stilaan uit tot het 'typische' Wyckaert-oeuvre: echte of 'gedroomde' landschappen.
In 1955 lag Wyckaert mee aan de basis van 'TAPTOE', een onafhankelijk kunstenaarshuis in Brussel. Een hele schare aan nationale en internationale kunstenaars passeerden er de revue: Karel Appel, Pierre Alechinsky, Roger Raveel, Asger Jorn, Serge Vandercam, Roel & Reinhoud D'Haese,...
De kennismaking met Asger Jorn was voor Wyckaert het begin van een stevige vriendschap en een verdere stap in zijn werk en carrière.
Keramiek uit Albisola
Albisola is een Ligurische kustplaats (Italië), bekend om haar talloze keramiekateliers. Sinds jaar dag trekken talrijke kunstenaars naar Albisola. Ook Maurice Wyckaert ging er aan de slag. Zijn vriend Asger Jorn was er kind aan huis.
Galerie De Ziener
In de 'winkel' naast de galerie treft u, naast een serie boeken over de kunstenaar en zijn werk, ook de ontwerptekeningen aan die Wyckaert maakte voor de gigantische muurschildering 'Coming up for air' (1982) in het metrostation Jacques Brel (Brussel).
'Coming up for air' (detail)
(l) pastel, gouache op papier, 21 x 24 cm
(r) pastel, gouache op papier, 21 x 24 cm
Op weg naar de 'typische' Wyckaert
GALERIE DE ZIENER
Stationsstraat 55
1730 ASSE
tot 23 februari 2020
vrijdag tot zondag: 15 - 18 uur
© Art Spotter / Waterschoenen
