Loods 12 in Wetteren weet toch telkens ruimte te maken voor een eigen, zinnig programma .
Met een dubbele solotentoonstelling maken dit keer Marc DE BLIECK en Nikolaas DEMOEN hun opwachting.
De grote tentoonstellinszaal vooraan is het terrein van fotograaf Marc DE BLIECK (°1958), die ons lijkt te verwelkomen in een museum met een collectie 'klassieke' kunstwerken.
'Ceci n'est pas une collection d'oeuvres d'art'. Deze weliswaar uitgeblanceerde fotografische installatie schetst schijnbaar een museaal traject, maar is (slechts) de fotografische weergave van die werken op die plaats in die collectie.
Ik denk hier onwillekeurig aan werk van Wesley Meuris, met ondermeer zijn lege museale vitrinekast ('Display Case for Portrait Statues') die hij vorig jaar bij B-Part presenteerde in het kader van 'Façade'. Het lijkt pal tegenstrijdig met de aanpak van Marc De Blieck, maar toch gaat het mijns inziens bij allebei over een zoektocht naar de 'ruimtelijke' betekenis van het kunstwerk: The mapping of institutional legitimation onto a zigzag trail.
Met een dubbele solotentoonstelling maken dit keer Marc DE BLIECK en Nikolaas DEMOEN hun opwachting.
De grote tentoonstellinszaal vooraan is het terrein van fotograaf Marc DE BLIECK (°1958), die ons lijkt te verwelkomen in een museum met een collectie 'klassieke' kunstwerken.
'Ceci n'est pas une collection d'oeuvres d'art'. Deze weliswaar uitgeblanceerde fotografische installatie schetst schijnbaar een museaal traject, maar is (slechts) de fotografische weergave van die werken op die plaats in die collectie.
Ik denk hier onwillekeurig aan werk van Wesley Meuris, met ondermeer zijn lege museale vitrinekast ('Display Case for Portrait Statues') die hij vorig jaar bij B-Part presenteerde in het kader van 'Façade'. Het lijkt pal tegenstrijdig met de aanpak van Marc De Blieck, maar toch gaat het mijns inziens bij allebei over een zoektocht naar de 'ruimtelijke' betekenis van het kunstwerk: The mapping of institutional legitimation onto a zigzag trail.
Marc De Blieck verscheen reeds eerder in WATERSCHOENEN naar aanleiding van 'De Saedeleer revisited' (Aalst, 2011), waar hij zich toen concentreerde op weidse Amerikaanse landschappen en 'Sans Gêne' (Wieze, 2012), waar hij de eclectische architectuur van Villa De Olmen indringend pareerde met foto's van de bevlogen bouwsels van Facteur Cheval.
Marc De Blieck, The mapping of institutional legitimation onto a zigzag trail,
zaalzicht @ Loods 12
Nikolaas DEMOEN (°1965) heeft zich in de 'duistere' ruimte achteraan teruggetrokken met een schitterende (mixed media) installatie van video, tekening, schilderij en object.
Onder de overkoepelende titel 'Interlude' lijkt hij de tijd van 'artistieke in(ter)ventie' even stil te willen zetten: interludium...
In 2011 leerde U in WATERSCHOENEN zijn artistiek vocabularium kennen tijdens de tentoonstelling in Netwerk (L'inconnu) en de presentatie van zijn boek (Oog.Blue) bij Posture Editions.
In de huidige video speelt hij, weliswaar met het typische, ovale, naamloze masker, de hoofdrol. Hij wil rust inbouwen, maar slaagt er nog niet in zich helemaal rustig te houden. Aan één kant hangt de uitvergrote lijst van recente realisaties uit zijn boek 'Oog.Blue', als om ons mee te geven: "Kijk mensen, dat heb ik de laatste tijd allemaal gedaan! Gun me nu wat tijd voor een interludium".
Tegelijk presenteert hij links en rechts twee (horizontaal geplaatste) schilderijen van vlaggen die halfstok hangen, als teken van 'overgave'.
Vooraan links naast de projectie ligt een stapel ovale 'gezichtjes' op A4 bladen: het naamloze portret van de kunstenaar die zichzelf even 'on hold' probeert te zetten: een tussenspel.
Een hopeloze poging of 'reculer pour mieux sauter'?
Nikolaas Demoen, Interlude, zaalzicht @ Loods 12
Marc De Blieck & Nikolaas Demoen
tot 23 juni 2013
in
Loods 12
Koophandelstraat 12
9320 WETTEREN
(Wijk Overbeke)
zaterdag en zondag: 15 - 18 uur
© Art Spotter voor WATERSCHOENEN
Geen opmerkingen:
Een reactie posten