Een bezoek aan Galerie D'Apostrof is altijd een bewuste activiteit. Dit is geen plek voor toevallige passanten. Je moet echt wel de 'reis' naar deze artistieke oase aan de rand van het dorp Meigem (tussen Nevele en Deinze) ondernemen. Maar wanneer je via heel wat kleine wegen uiteindelijk bij d'Apostrof komt, is de beloning groot.
Ann D'Haens heeft hier sinds een jaar of twee een artistieke droom verwezenlijkt die zowel een podium voor actuele beeldende kunst als voor muziek wil zijn. Ik durf gerust van een soort privaat cultureel centrum gewagen.
Afgelopen zomer nam WATERSCHOENEN u hier mee naar de dubbeltentoostelling 'La joie de se perdre', een project in samenwerking met Villa De Olmen (Wieze). Een jaar eerder kon u zien hoe Wannes Lecompte in D'Apostrof het mooie weer maakte.
Nu staan we hier terug voor een dubbeltentoonstelling in het eigen huis met werk van Kathleen HUYS en Mario DE BRABANDERE.
Kathleen Huys, Zicht op groen, 2013, olieverf op doe/hout, 70 x 60 cm
Katheen Huys, Zonder titel reeks maancyclus, 2013, olieverf op doek, 2 x (41 x 31 cm)
Kathleen Huys, In de (v)lucht, 2013, olieverf op doek, 50 x 45 cm
Ter plekke kan ik, in gesprek met een andere kunstenaar (Stef De Brabander, zonder -e en geen familie van) volmondig beamen dat de ruimte die de beide kunstenaars hier gebruiken een perfecte keuze is.
De 'warme', eerste kamer van de galerie is de perfecte, harmonische omgeving voor de schilderijen van Kathleen HUYS. De grote, hoge, lichtrijke, witte tentoonstellingszaal is dan weer het ideale terrein voor de 'afgemeten' en toch 'speelse' werken van Mario DE BRABANDERE.
De schilderijen van Kathleen Huys lijken in eerste instantie een weliswaar duistere, maar harmonische wereld te tonen. De ruimte waar ze hangen draagt een onmiskenbaar nostalgisch en warm gevoel, mede dank zij de ramen met de kleine venstertjes en de centrale aanwezigheid van de grote vleugelpiano.
Kathleen Huys, Zonder titel, 2012, olieverf op doek, 35 x 45 cm en 40 x 30 cm
(Achtergrond: Mario De Brabandere)
Als ik de schilderijen dichter benader, stap ik in een wereld van onrust. De oerknal lijkt pas achter de rug. De nevelen moeten nog optrekken. Ik zoek houvast in doeken waar het onderwerp weggeschilderd lijkt in 'poelen' van verf. Ik meen ergens een figuur met gespreide armen en benen te herkennen, een rond venstertje dat mij naar een blauwe hemel laat kijken, ik vermoed een gezicht in een duistere omgeving, maar uiteindelijk zie ik echte of vermeende onderwerpen die louter schilderij geworden zijn.
Kathleen Huys laat ons gelukkig niet aan ons lot over. Op de piano ligt een tekst die heel wat duidelijk maakt over haar uitgangspunten en methode, maar ook over haar eigen twijfels en vragen: veranderingen, verschuivingen, openheid, sporen, textuur, structuur, verf, vlak, vorm,... een open einde.
'Ik wil er nog eens over nadenken...', zegt ze.
Filosofie als beeldende kunst en vice versa.
Mario De Brabandere, Zonder titel, 2013, gouache op papier, 8 x (29,5 x 40 cm)
Mario De Brabandere, Zonder titel, 2013, karton en kleefband, 26 x 32 cm (boven)
Mario De brabandere, Zonder titel, 2013, karton en plastiek, 20 x 20,5x13,5 cm (onder)
Mario DE BRABANDERE is één van de kunstenaars die WATERSCHOENEN al ruim vijf jaar op de voet volgt. Sinds zijn eerste 'optreden' in Galerie De Ziener volgen we zijn stabiel, maar telkens weer verrassend werk.
Zijn compositorisch vermogen als tekenaar of 'beeldhouwer', zijn onvoorstelbare inventiviteit met de meest elementaire of onverwachte materialen en zijn gevoel voor uitgepuurde accrochages, maken zijn tentoonstellingen telkens weer tot een fijnproeversmenu.
Maar laat u vooral niet vangen door de schijnbare eenvoud van zijn beeldtaal, want voor u het weet, neemt hij u subtiel te grazen. Let in de tentoonstelling eens op de twee boven elkaar hangende 'schepjes' die zich rechts vooraan bevinden (ik laat ze u graag zelf ontdekken).
Mario De Brabandere toont zich hier meer dan ooit als een meester van de geometrische driedimensionaliteit binnen het platte vlak, zowel met tekeningen als objecten. Slechts tweemaal laat hij zich verleiden tot minimaal sculpturaal werk met beperkte ingrepen op arme materialen: metaal - rubber en karton - plastiek.
Mario De Brabandere, Zonder titel, 2013, karton, 74,5 x 43,5 cm (l)
Mario De Brabandere, Zonder titel, 2013, olieverf op paneel, 32 x 40 cm (onregelmatig) (r)
(Achtergond: Kathleen Huys)
Nog te bezoeken tot 20 oktober 2013
in
Galerie D'Apostrof
Pastoriestraat 59
9800 MEIGEM
vrijdag, zaterdag, zondag: 15 - 18 uur
www.dapostrof.be
De schilderijen van Kathleen Huys lijken in eerste instantie een weliswaar duistere, maar harmonische wereld te tonen. De ruimte waar ze hangen draagt een onmiskenbaar nostalgisch en warm gevoel, mede dank zij de ramen met de kleine venstertjes en de centrale aanwezigheid van de grote vleugelpiano.
(Achtergrond: Mario De Brabandere)
Als ik de schilderijen dichter benader, stap ik in een wereld van onrust. De oerknal lijkt pas achter de rug. De nevelen moeten nog optrekken. Ik zoek houvast in doeken waar het onderwerp weggeschilderd lijkt in 'poelen' van verf. Ik meen ergens een figuur met gespreide armen en benen te herkennen, een rond venstertje dat mij naar een blauwe hemel laat kijken, ik vermoed een gezicht in een duistere omgeving, maar uiteindelijk zie ik echte of vermeende onderwerpen die louter schilderij geworden zijn.
Kathleen Huys laat ons gelukkig niet aan ons lot over. Op de piano ligt een tekst die heel wat duidelijk maakt over haar uitgangspunten en methode, maar ook over haar eigen twijfels en vragen: veranderingen, verschuivingen, openheid, sporen, textuur, structuur, verf, vlak, vorm,... een open einde.
'Ik wil er nog eens over nadenken...', zegt ze.
Filosofie als beeldende kunst en vice versa.
Mario De Brabandere, Zonder titel, 2013, karton en kleefband, 26 x 32 cm (boven)
Mario De brabandere, Zonder titel, 2013, karton en plastiek, 20 x 20,5x13,5 cm (onder)
Mario DE BRABANDERE is één van de kunstenaars die WATERSCHOENEN al ruim vijf jaar op de voet volgt. Sinds zijn eerste 'optreden' in Galerie De Ziener volgen we zijn stabiel, maar telkens weer verrassend werk.
Zijn compositorisch vermogen als tekenaar of 'beeldhouwer', zijn onvoorstelbare inventiviteit met de meest elementaire of onverwachte materialen en zijn gevoel voor uitgepuurde accrochages, maken zijn tentoonstellingen telkens weer tot een fijnproeversmenu.
Maar laat u vooral niet vangen door de schijnbare eenvoud van zijn beeldtaal, want voor u het weet, neemt hij u subtiel te grazen. Let in de tentoonstelling eens op de twee boven elkaar hangende 'schepjes' die zich rechts vooraan bevinden (ik laat ze u graag zelf ontdekken).
Mario De Brabandere toont zich hier meer dan ooit als een meester van de geometrische driedimensionaliteit binnen het platte vlak, zowel met tekeningen als objecten. Slechts tweemaal laat hij zich verleiden tot minimaal sculpturaal werk met beperkte ingrepen op arme materialen: metaal - rubber en karton - plastiek.
Mario De Brabandere, Zonder titel, 2013, olieverf op paneel, 32 x 40 cm (onregelmatig) (r)
(Achtergond: Kathleen Huys)
Nog te bezoeken tot 20 oktober 2013
in
Galerie D'Apostrof
Pastoriestraat 59
9800 MEIGEM
vrijdag, zaterdag, zondag: 15 - 18 uur
www.dapostrof.be
© Art Spotter voor WATERSCHOENEN
Geen opmerkingen:
Een reactie posten