La Vérité en Peinture - Manifold Positions and Possibilities in Painting bij Galerie Kusseneers (Brussel)

 De Brusselse gemeente Sint-Jans-Molenbeek laat zich in de dagelijkse perceptie niet meteen met actuele kunst associëren. Toch is het precies hier dat Galerie Kusseneers zich na 9 jaar op het Antwerpse Zuid een eigen stek verworven heeft. In de Menenstraat 10 hebben Paul en Suzy Kusseneers een voormalig fabriekje omgebouwd tot een schitterend, van natuurlijk licht voorziene galerie.

Je komt vanaf de straat letterlijk via de grote poort binnen. Er is zelfs private parkeergelegenheid en bovendien is de ligging tussen twee metrostations ('Osseghem' en 'Zwarte Vijvers' op de Gentsesteenweg vlakbij) ideaal voor wie met het openbaar vervoer komt.
De Dansaertwijk met talrijke galeries ligt op een boogscheut en wie weet komt bij de Ninoofse Poort ooit wel eens het veel geciteerde Museum voor Moderne en Hedendaagse Kunst.

Intussen gaan ze bij Kusseneers niet eenzaam zitten treuren. Wel integendeel!

Voor de openingstentoonstelling hebben ze een beroep gedaan op curator Hans MARTENS, die onder de titel 'La Vérité en Peinture' (waarmee hij zowel naar de schilder Paul Cézanne als naar de filosoof Jacques Derrida verwijst) acht schilders samenbrengt die elk hun visie en eigen schilderkunstige beeldvorming naar voor brengen.

Greet Van Autgaerden, Point of Return #3, 2013,

acryl en olie op doek, 200 x 500 cm

 De 'verschillende posities en mogelijkheden in de schilderkunst' (zoals in de ondertitel van de tentoonstelling aangegeven: 'Manifold Positions and Possibilities in Painting') worden hier meteen duidelijk: geen theoretische discussie, maar de praktijk van het schilderen zelf, variërend van verhalende beelden naar pure, minimale, monochrome, experimentele toepassingen.

Tenslotte is een schilderij niets meer of minder dan 'verf' op een 'drager' (paneel, linnen, papier,...). En toch kan het zoveel in ons losmaken als we maar bereid zijn te kijken.

De curator beschrijft de (op zich wat bizarre) activiteit van 'verf op een doek uitsmeren en dat aan de wereld willen tonen' om bovendien mensen te vinden die dat willen aanvaarden en appreciëren als een deel van de 'beschaving'.

Uiteraard zal het ene schilderij ons meer aanspreken dan het andere. Sommige kijkers zullen meer nood hebben aan figuratie en anderen aan abstractie. In een ideale wereld kunnen ze ons allebei 'verleiden' en tot nadenken stemmen.

De schilderkunst is al meer dan eens doodverklaard, maar haar beoefenaars blijven haar steeds opnieuw heruitvinden. Zwart op zwart en wit op wit waren de eindpunten die Malevich installeerde, maar Mondriaan herschreef de geschiedenis op zijn manier en tot vandaag volgden anderen weer nieuwe paden. Ook in deze tentoonstelling vertellen de kunstenaars elk hun waarheid in hun schilderkunst.

Ermias Kifleyesus, Water and oil don't mix, 2014, 4 x 130 x 144 cm

4 paintings, transfer of old paintings and plastic bags publicity on textile

 Wandelt u even mee?

Aan de voet van de T-vormige galerieruimte staan we met Greet VAN AUTGAERDEN (°1974) al meteen op een 'Point of Return #3', een gigantisch schilderij van 2 bij 5 meter, waarbij ik het gevoel heb dat er zopas een storm voorbij geraasd is die zowel een quasi vernietigde natuurlijke als culturele omgeving achterlaat. Wat overblijft is een picturale wereld op de grens tussen figuratie en abstractie, in een ongelooflijke gelaagdheid van kleur, licht en duisternis. Straks keert Van Autgaerden nog terug met werk van bescheidener afmetingen.

Wat 'gelaagdheid' betreft zitten we ook letterlijk goed bij Jus JUCHTMANS (°1952). Zijn spiegelende, fundamentele, 'monochrome', minimalistische schilderijen zijn tegelijk zeer 'barok' in hun ontelbare verflagen. De zijkanten van het doek spelen mee als getuigen van de kleurlagen.

Het woord reflectie krijgt hier een dubbele betekenis.

Reflectie als weerspiegeling en reflectie als de zoektocht naar onderliggende lagen of betekenissen wordt ook door Ben BENAOUISSE (°1971) aangehaald in de tekst die hij aan de curator bezorgde: 'Littéralement, mes petits tableaux noirs jouent avec la lumière (réflection) et avec le renvoi d'une situation présente (réflexion)'.

In oktober 2013 was Benaouisse in Waterschoenen te gast naar aanleiding van zijn tentoonstelling in Loods 12 te Wetteren.

 Shelley Meert, '2013.02', ink and textile paint on canvas, 40 x 35 cm

Shelley Meert, '2013.09', ink on canvas, 180 x 90 cm

Shelley Meert, '2013.10', ink on canvas, 180 x 90 cm

 Maar inmiddels zijn we de werken van Ermias KIFLEYESUS (°1974) al gepasseerd. Zijn 'vérité en peinture' is alweer van een heel andere aard. De vier gecombineerde, kleurrijke schilderijen lijken wel 'gestempeld' en dat stemt wel wat overeen met de transfermethode die hij toepast.

Onlangs bezochten we hem in zijn atelier. Het verslag verscheen in januari 2014 op Waterschoenen.

En dan is daar de onvervangbare Mario DE BRABANDERE (°1963). We volgen hem al flink wat jaren op de voet en verbazen ons telkens weer over de eenvoud aan middelen waarmee hij zijn picturale wereld vorm geeft, zowel in twee als in drie dimensies.

Hier focust hij uiteraard op het schilderkunstige al kan hij zijn liefde voor de getekende lijn (houtskool) of de geometrische sculpturale ingreep (3 x lakverf op paneel) niet verstoppen. Gelukkig maar...

Het zal wel geen toeval zijn dat de efemere, gevoelige schilderijen van Oscar VAN DER PUT (°1989) hier oog in oog hangen met de fundamentele schilderkunst van Shelley MEERT (°1984).

Terwijl Oscar Van der Put zich bedient van het meest klassieke schildermedium (olieverf en pigment) voor een 'all-over' minimale kleurbehandeling van het doek (ik moet hier aan de achtergronden van René Guiette denken), gaat Shelley Meert nog een stap verder...

 Mario De Brabandere, 'Zonder titel', 2011, gouache op karton, 17,5 x 23,5 cm

& 3 x 'Zonder titel', 2013, lakverf op paneel, 30 x 45 cm

 Ze gebruikt inkten op ruw linnen, waarbij ze hele stukken onbehandeld laat. Hier wordt het begrip 'schilderij' tot de absolute essentie herleid. Maar met haar zeer sobere middelen creëert ze niettemin een ongekende gevoeligheid en kleurdiepte (en ... warmte). Ik laat me vooral inpalmen door de twee hoge, smalle werken, maar ook het kleine werkje links (inkt en textielverf) boeit me.

Met Marilou VAN LIEROP (°1957) eindigen we in onze figuratieve en verhalende beginmodus. In haar deels beschilderde foto's en fotocollages voert ze mensen in landschappen op, dikwijls in grote groepen zoals hier in 'Total recall of mundane conversations'. Georganiseerde chaos, zo lijkt het, maar de oprukkende menigte heeft een mening en staat oog in oog met 'tegenbetogers'. Hoe actueel kan kunst zijn?

Binnenkort is ze hier terug met een solotentoonstelling, net zoals Jus Juchtmans (13 maart - 12 april 2014)

'La Vérité en Peinture'

tot 8 maart 2014

in

Galerie Kusseneers

Menenstraat 10

1080 BRUSSEL

donderdag, vrijdag, zaterdag: 14 - 18 uur

www.kusseneers.com

© Art Spotter voor WATERSCHOENEN



Henry Van De Velde Awards & Labels in de Lokettenzaal van het Vlaams Parlement (Brussel)

 

 De 'Lokettenzaal' van het Vlaams Parlement, een ontwerp uit 1937 van Victor Bourgeois, draagt nog de duidelijke sporen van haar oorspronkelijke bestemming als lokettenzaal voor het 'Bestuur der Postcheques'.
Tegenwoordig doet ze echter vooral dienst als tentoonstellingszaal en eetcafé.

Momenteel loopt daar de jaarlijkse voorstelling van de 'Henry Van de Velde Awards & Labels' van Design Vlaanderen.
Deze designprijs bekroont al jaren personen met een uitzonderlijke loopbaan in de sector. Eerste in de rij was Emiel Veranneman in 1994. Sindsdien passeerden andere belangrijke figuren, waaronder André Verroken, Piet Stockmans, Bob Daenen, Axel Enthoven, Siegfried De Buck of Sofie Lachaert de revue.
 

 

 

 

 Elk jaar wordt bovendien een 'bedrijf' en een 'jong talent' bekroond. Straks ontmoeten we de winnaars van 2013 in de huidige tentoonstelling.

Tot 2005 kreeg ook telkens één product de felbegeerde award, maar door de diversiteit en de hoge kwaliteit van de inzendingen werd deze bekroning vanaf 2006 aan verschillende producten toegekend.

 

Tel daarbij nog de ontwerpen die een 'Henry Van de Velde LABEL' toegewezen krijgen en je hebt meteen een uitgebreide tentoonstelling.

 

Gelukkig zorgden de architecten Leen DE BRABANDERE (Forma-Projects) en Caroline VOET voor een ruimtevullend en tegelijk heel open presentatieplatform dat bovendien inspeelt op de structurele ritmiek van de oorspronkelijke architectuur.

In hun modulair ontwerp benadrukken ze zowel de verticaliteit als de horizontale lagen van vloer over presentatietafels (beide via een systeem van gekoppelde driehoekige panelen) tot een open plafond dat met zijn ruitstructuur verzachtend dialogeert met de strenge, stevige balkenstructuur op het plafond van de zaal.

 

 'Jongform' in het tentoonstellingsconcept

 

De bezoeker wordt opgenomen in een soort 'spiegelpaleis' - weliswaar zonder de spiegels - waarin een zeker parcours kan gevolgd worden, maar tegelijk een grote vrijheid van beweging en ontdekking geboden wordt.

 

De hele installatie is samengesteld uit een even ingenieus als eenvoudig (de-)monteerbaar systeem van houten latten in een ruitvormige aaneenschakeling van portieken.

 

De AWARD 2013 voor een LOOPBAAN ging naar Luc LANDUYT (°1948). Zijn verdiensten liggen in de automobielsector. Hij was de eerste Belg die autodesign studeerde en een carrière maakte als designer bij Ford, BMW, Nissan en Renault. Geen wonder dus dat u hier oog in oog staat met twee auto's van zijn hand en documentair materiaal dat nog andere ontwerpen illustreert.

 

Duidelijke communicatie in het tentoonstellingsconcept

 

 

 Zitmeubelfabrikant JONGFORM mag zich de AWARD als 'BEDRIJF' opspelden. Je kan hier meteen bij het begin niet naast hun strakke, soms kleurrijke zetels kijken. Heel prettig zijn ook de speelse 'Boots'.

 

Caro VAN DEN HOLE zag zich bekroond als 'JONG TALENT'. Na studies productdesign(2007) en textielontwerp (2009) evolueerde ze in haar praktijk naar 'experience design', wat betekent dat ze meer focust op scenografie en installatie. In deze tentoonstelling weet ze zich dan ook perfect te engageren in de tentoonstellingsomgeving van Leen De brabandere en Caroline Voet.

Maar ga toch vooral zelf kennis maken met haar aanpak.

 

Tijdens uw bezoek ontdekt u ook de andere bekroningen. Neem nu de schitterende, modulaire installatie 'Daily Needs' met o.a. kippenhok, groentenbak/serre, compostbak, berging voor tuingereedschap,... van Studio Segers, het modulaire bouwsysteem van Enthoven Associates of het werktafelconcept voor kinderen 'O Mr. President' van BULO.

 

Of wat dacht u van een door de zon herlaadbare, multifunctionele lamp van Alain Gilles voor O'SUN ? 

 

Muller Van Severen, Crossed Double Seat, 2012, ongelakt staat en leder

Valerie Traan Edition

 

 

Bovendien werd het 'Henry Van de Velde LABEL' toegekend aan onder andere de 'Crossed Double Seat' van Fien Muller & Hannes Van Severen (die we onlangs nog met ditzelfde ontwerp mochten signaleren in de tentoonstelling GELINKT in het Gentse Designmuseum).

 

Let ook op het servies 'Facing Food' van Roel Vandebeek voor Serax of de eettafel 'La grande bouffe' van Stijn D'hondt voor Pinschar.

 

Misschien voelt u zich weer een kind aan zee met de 'Strandschep en zeef' van Dimitri De Martelaere voor Quut.

 

 

U ontdekt nog veel meer in deze prettig geregisseerde speeltuin van vorm, kleur en gebruiksgemak.

 

 

Tot 8 maart 2014

in de Lokettenzaal

Ijzerenkruisstraat 99

1000 BRUSSEL

 

maandag t.e.m. zaterdag: 10 - 17 uur

 

GRATIS CATALOGUS BESCHIKBAAR

 

 

© Art Spotter voor WATERSCHOENEN



Paul Gees, Dave Meijer en Erlend Van Landeghem bij Loods 12 (Wetteren)

 

Er waren eens twee Belgen en een Nederlander. Het zou het begin van een grap kunnen zijn, ware het niet dat we hier te maken hebben met drie kunstenaars die gedurende enkele weken onderdak vinden in Loods 12 te Wetteren.

Loods 12 is als 'vrijplaats voor actuele kunst' in slechts enkele jaren uitgegroeid tot een begrip voor beoefenaars en liefhebbers van beeldende kunst.
De minimalistische, maar niettemin 'warme', industriële ruimte nodigt uit tot ontmoeting tussen bezoekers en kunstwerken, kunstwerken onderling, kunstenaars en bezoekers,...

Ontwerp installatie  © Paul Gees & Dave Meijer


De Belgische beeldhouwer Paul GEES (°1949) en de Nederlandse schilder Dave MEIJER (°1955) presenteren een gezamenlijk project onder de titel 'Geschraagde horizonten'. Ze zijn inzake samenwerking niet aan hun proefstuk toe. Ze kennen elkaar ook via hun gemeenschappelijke galerie in Goes (NL, Zeeland) waar Dave Meijer overigens woont en werkt.

Voor Dave Meijer moet de ruimte van Loods 12 een heel klein beetje lijken op thuiskomen in zijn atelier, maar dan op veel grotere schaal. Ik begrijp dat zijn atelier in Goes een soort gesloten kubus met lichtkoepel is. Daarin schildert hij, met het vlakke Zeeuwse polderlandschap in het achterhoofd, reeksen van kleine (soms 'gebricoleerde') paneeltjes in een abstract kleuren-, lijnen- en vlakkenspel en realiseert hij hier en daar onverwacht kleurrijke horizonten (zoals in de oranje beschilderde horizontale balkjes).
Dave Meijer reduceert tot op het punt van de evenwichtige essentie.
 

 

 © Paul Gees @ Loods 12

 

 

 Die 'essentiële horizonten' worden door zijn collega Paul GEES met een gelijk(w)aardig gevoel voor evenwicht gecounterd in een grote staande sculptuur en diverse kleinere wandsculpturen.

 

De beeldhouwer Paul GEES is voor de lezers van WATERSCHOENEN uiteraard geen onbekende. Reeds in 2009 schetsten we hier een uitgebreid portret van deze 'evenwichtskunstenaar' en brachten verder regelmatig verslag uit van diverse tentoonstellingen.

 

Hout, steen en metaal zijn de materialen waarmee hij werkt. Evenwicht en spanning vormen de hoofdbegrippen van zijn constructies. Zijn werkmethode focust op precisie en minimalisme.

Zowel in de monumentale als in de kleine sculpturen past hij die principes rigoureus toe.

 

 

 © Dave Meijer @ Loods 12

 

 De geknakte wandsculptuur met de zwarte, weerspiegelende vlakken en de kleine, witte wandsculpturen dialogeren op wonderlijke wijze met het werk van Dave Meijer en met elkaar.

De omtrekken van de deels achterliggende keien, die in de witte platen gegraveerd zijn, zorgen voor een verrassend (warm-organisch) effect in de streng opgebouwde spanning.

 

Het grote, centrale werk gaat zonder schroom de dialoog aan met zowel de omgevende architecturale ruimte als met de seriële presentatie van collega Dave Meijer.

 

Op weg naar de achterliggende ruimte presenteren de beide heren elk een multipel die ze speciaal ten voordele van de werking van Loods 12 gemaakt hebben. 

 

 Paul Gees - 'Schnitt' - 2014 - Hpl-plaat, hout en steen - 7 ex.

 

Dave Meijer - 'Ergens onder dak' - 2014 - acrylverf op paneel - 6 ex.

 

*

 

De Bronxruimte is het terrein van Erlend VAN LANDEGHEM (°1965), van oorsprong schilder, maar doorheen de tijd uitgegroeid tot een multidisciplinair kunstenaar die zowel sculpturen en installaties als tekeningen en schilderijen maakt. Hij behandelt zijn oppervlakken (ook die van de sculpturen) trouwens als een schilder.

 

Hij is een verteller van 'verhalen' die wortelen in traditie en geschiedenis. Zijn wereld is bijzonder gelaagd, zowel wat de feiten als het gebruik van materialen betreft.

 

 © Erlend Van Landeghem @ Loods 12

 

 In de installatie '9.ov.pe' focust hij op een onafwendbare ecologische catastrofe. De grote wandtekening links geeft een perfectionistisch (met grafiet) getekend beeld van het vervuilde water dat bij nacht bezit neemt van het land (zwart op zwart). Slechts 9 personen overleven de ramp. Hun portretten bevinden zich op de achterste muur. Ze zijn zwaar gehavend, getuige de diverse lagen die elkaar overlappen. De mens als vernietiger van zijn eigen leefomgeving wordt door Van Landeghem flink onder handen genomen met allerlei materialen, gaande van gouache over reliëfverf tot silicone...

Ook de sculptuur (polyester) maakt deel uit van het project '9ov.pe'. De andere 'overlevenden' waren onlangs nog te gast in de Parijse galerie Duboys.

 

 

Paul Gees & Dave Meijer

'Geschraagde horizonten'

 

Erlend Van Landeghem

'9.ov.pe'

 

tot 9 maart 2014

in Loods 12

Koophandelstraat 12

9230 WETTEREN

(Wijk Overbeke)

 

zaterdag en zondag: 14 - 18 uur

 

www.loods12.be

 

 

 

© Art Spotter voor WATERSCHOENEN



Met Pavel Braila tussen hemel en aarde bij Galerie Jan Dhaese (Gent)

 

In december 2009 wist Pavel BRAILA (°1971, Moldavië) mij bijzonder te verrassen met zijn tentoonstelling 'SOURCE' bij Galerie Jan Dhaese.
Geen wonder dus dat ik er voor zijn nieuwe presentatie in deze galerie als de kippen bij was. Hij heeft het de galeriehouder in elk geval heel wat gemakkelijker gemaakt om de galerie na afloop weer gebruiksklaar te maken. (Ik vermoed dat Jan Dhaese af en toe nog droomt van ontelbare zakken potgrond).

Speelde 'aarde' (dus ook zeer letterlijk) in die vorige tentoonstelling een belangrijke rol, dan beweegt ook de huidige presentatie zich overduidelijk tussen hemel en aarde.
Ook nu weer krijgt neon een prominente rol, al is het dit keer in de weergave van de sterrenbeelden aan de Moldavische hemel.
 

 

Pavel Braila, schilderij uit de serie 'Father's Dreams'

& Sterrenbeeld boven Moldavië, neon

 

 

Het hele tentoonstellingsconcept speelt zich overigens af in zijn thuisland en schept met video en schilderijen een portret van een bestaande en een gedroomde wereld.

 

De schilderijen vormen de serie 'Father's Dreams' en schetsen in een 'sociaal-realistische' stijl de dromen en verlangens die de vader van de kunstenaar voor zijn zoon (en dochter) in gedachten had. Toen Pavel als jonge man te kennen gaf dat hij in de richting van de beeldende kunsten wilde, stuitte hij bij de vader op (blijkbaar universeel) verzet. Hij moest en zou toch eerst een 'serieus' diploma verwerven. Dus werd hij ingenieur mechanica en vertaler, maar vanaf 2001 studeerde hij aan verschillende academies in Nederland en Frankrijk. Sinds het midden van de jaren '90 verwierf hij zich een internationale plek als beeldend kunstenaar en filmmaker.

Zopas won hij overigens nog de gerenommeerde 'Celeste Prize' voor Video&Animation.

 

Pavel Braila, schilderij uit de serie 'Father's Dreams'

 

 

 Hij woont en werkt afwisselend in Berlijn en zijn thuisstad Chisinau (Moldavië).

Die thuisstad speelt trouwens de absolute hoofdrol in zijn film (2011) 'CHISINAU - CITY DIFFICULT TO PRONOUNCE' (57'25"), die hier in de achterste kamer doorlopend geprojecteerd wordt.

De als triptiek gepresenteerde film schetst een gebalde weergave van beeldmateriaal dat gedurende een heel jaar verzameld werd en biedt tegelijk een verloren gegane historische context. Braila heeft zich onder andere vastgebeten in het gebrek aan beeldend documentair materiaal terzake in het nationaal archief en maakt zichzelf en de toeschouwer tot 'historische' getuigen van een snel wijzigende realiteit. Laat u meenemen op het afwisselend rustig en bruisend ritme van de film.

 

Video 'Chisinau - City difficult to pronounce' , 2011

 

 

 De neon sterrenbeelden hangen als 'stof voor dromen' hoog aan de wanden of op het plafond van de galerie.

De wanden worden gevuld met levensechte, kleurrijke schilderijen, als weerspiegelingen (zoals reeds aangegeven) van de dromen die zijn vader voor zichzelf en zijn zoon in gedachten had.

De "Eerste Moldavische Kosmonaut' begroet u meteen bij het binnenkomen, aan de andere kant van de schouw geflankeerd door de 'nachtmerrie' van de vader (u begrijpt ter plekke wel waarom).

Schitterend in al zijn nationalistische bevlogenheid is het portret als militair aan de overkant. Maar ook de 'Benzineverkoper' in de tweede kamer zal u ongetwijfeld kunnen bekoren. (Zijn vader zag voor hem deze 'lucratieve' job, beter betaald dan een dokter - zijn vader zelf - in de voormalige Sovjetunie).

 

Het is tenslotte geen nine-to-five job geworden voor Pavel Braila, maar zijn artistieke bijdrage met sociologisch-historische en puur menselijke inslag is dermate warm en tegelijk confronterend dat we hem alleen maar dankbaar kunnen zijn voor de keuze die hij gemaakt heeft.

 

Een snoepje uit Chisinau tussen 17 en 23 uur tijdens de vernissage...

Misschien valt er ook bij uw bezoek nog eentje te rapen...

 

 

 PAVEL BRAILA

 

tot 23 maart 2014

bij

Galerie Jan Dhaese

Ajuinlei 15B

 

Donderdag t.e.m. Zaterdag: 14 - 18 uur

Zondag: 11 - 14 uur

 

Wegens deelname aan 'VOLTA New York' met werk van Hedwig BROUCKAERT zal de galerie van 6 tot 9 maart gesloten zijn.

 

www.jandhaese.be

 

Volgende tentoonstelling: Lee RANALDO

 

 

© Art Spotter voor WATERSCHOENEN



Posture Editions N° 7: Michèle Matyn 'Arrows of Thought'

Onlangs werd in NETWERK (Aalst) het nieuwste nummer uit de serie 'Posture Editions' voorgesteld.

'ARROWS OF THOUGHT'

Merci, faits pour toi © MM 2012

Voor Posture Editions N° 7 bewerkte Michèle MATYN (°1978), beeldend kunstenaar en performer,  polaroids die ze maakte tijdens desolate tochten in Frankrijk, Macedonië en Griekenland. De kunstenaar heeft niet de intentie het landschap te registreren, maar geleid door de verbeelding en het onbekende zoomt ze in op de natuur zoals die aan haar verschijnt, geladen met emotionele energie. De mysterieuze, droomachtige beelden van bomen, bergen en stenen die ontstaan tijdens een bijna ritueel proces zijn bovenal picturaal en poëtisch. Ze getuigen van een nagenoeg animistisch ‘verbond’ van Matyn met de natuur: de velden hebben ogen en de bossen oren, zoals in het werk van de middeleeuwse kunstenaar Hieronymus Bosch.

De polaroids, vierkant en herkenbaar aan hun bijna fletse tinten, technisch imperfect en onderhevig aan de toevallige automatismen van de camera, werden samengesteld tot een compositie. Deze werd als poster van 80 x 120 cm handmatig bijgesneden tot ‘kimono’ en zit opgevouwen in de omslag van de A4-publicatie.

De tekst – een gedicht van Saskia De Coster – werd speciaal voor deze editie geschreven.

Op de presentatie van het boek in NETWERK (Aalst) bracht Michèle Matyn een performance waarin het lange gedicht als een soort bezwering werd voorgedragen en waarin de poster op diverse manieren werd ingezet: als ‘schietroos’, als papieren sculptuur, als print op de kostuums van de performer…

Posture Editions N° 7

ARROWS OF THOUGHT

Formaat 21 x 30cm
16 blz. + poster 80 x 120 cm
Met een gedicht van Saskia De Coster (Nederlands / Engels)
ISBN 9789491262074

www.posture-editions.com

www.basealphagallery.com/portfolio/michele-matyn/

Manor Grunewald: Limited Edition bij de Vrienden van het S.M.A.K.

Manor Grunewald

 ... is een 'vaste klant' van Waterschoenen. De voorbije vier jaar dook hij hier regelmatig op, naar aanleiding van tentoonstellingen (2010: Propose a course ..., 2011: I Always wanted to be David Copperfield ..., 2013: Life is a bitch ...) in zijn huisgalerie FORTLAAN 17 en ook als genomineerde van de Provinciale Prijs voor Beeldende Kunsten in het Caermersklooster.

*

Na het bezoek aan het atelier van Manor, hebben de 'Vrienden' aan de kunstenaar gevraagd of hij een exclusieve editie wilde maken voor onze leden. Onlangs werd in het S.M.A.K. die editie voorgesteld. 

 Manor Grunewald, A Gentle Gesture, 2013



 "De Limited Edition ’A Gentle Gesture’ is ontstaan vanuit de ideologie van het nobel gebaar als kunstenaar tegenover een instituut zoals een museum of vice versa. Dit wou ik illustreren aan de hand van een ontleend beeld of ontleende beelden vanuit kunsthistorisch bronmateriaal. Stillevens van bloemen die door klassieke meesters en amateurs zijn geschilderd. Vanuit dit archief kopieer ik een selectie in het zwart wit om visueel en inhoudelijk de afstand te behouden van het originele beeld."

 Manor Grunewald, A gentle gesture, 2013

 "Een boeket bloemen heeft een symbolische waarde voor vriendschap, troost, respect...
Door het beeld los te rukken vanuit zijn origineel en terug te hergebruiken krijg je een gelijkaardige handeling van dit gebaar. Het is een vicieuze cirkel aangezien het werk doorgegeven wordt aan de Vrienden v/h S.M.A.K., zij op hun beurt aan verzamelaars, enz.
Het werk wordt voorzien van een zilveren zeefdruk top coating zoals bij krabbiljetten van kansspelen.""

 Hierdoor wordt het werk monochroom zilver. Ik vind het interessant dat het visueel een balans biedt tussen figuratieve en abstracte beeldtaal. De persoon in kwestie die de editie aankoopt heeft hierdoor de onderliggende laag nog niet gezien en zal zelf instaan voor het vervolledigen van het werk. De keuze een deel weg te krabben om een idee te vormen wat eronder ligt, het monochroom laten of het volledig weg te krabben. Zo krijgt ook iedere editie zijn persoonlijk karakter, afhankelijk van hun kopers en het parcours die het werk verder zal afleggen."

Manor Grunewald.

Manor Grunewald, A gentle gesture, 2013 

 Manor Grunewald | ‘A Gentle Gesture’
silkscreen, acrylics, spraypaint, varnish, rub off ink on wooden panel
30x42,5cm
2013
edition of 20 + 5 artist proofs Prijs: €190.00 (leden) | €230.00 (niet-leden)





Vrienden van het S.M.A.K. gaan naar Bozar, Netwerk en op atelierbezoek

Op 22 februari 2014 richten de 'Vrienden van het S.M.A.K.' hun ART FOCUS op Brussel.

De uitstap gaat eerst richting BOZAR met de pas geopende tentoonstelling 'As sweet as it gets' van Michaël Borremans. Na de middag volgt een atelierbezoek bij Maarten Vanden Eynde en de namiddag wordt afgerond in Aalst, waar Kunstencentrum Netwerk ondermeer Bert Danckaert, Patrick Van Caeckenbergh, Sean Edwards en Miks Metrevics & Kristine Kursisa in de aanbieding heeft.

Bezoek Bozar | ‘As sweet as it gets’, Michaël Borremans

 Michaël Borremans brak eind jaren 1990 internationaal door met een gevarieerd oeuvre (tekeningen, schilderijen, films) waarin de bedrieglijkheid van de voorstelling en de absurditeit van het bestaan op een suggestieve, ironische manier worden blootgelegd. Borremans gaat persoonlijke verwijzingen naar historische schilderijen van bv. Velázquez, Goya en Manet niet uit de weg, en refereert ook vaak aan literatuur, fotografie en film. Zijn aandacht voor de macht van de verbeelding maakt zijn subversieve beeldtaal bijzonder aantrekkelijk. Meteen een goede reden om kennis te maken met deze fascinerende kunstenaar, via een overzichtstentoonstelling met een 100-tal werken uit de voorbije 14 jaar. De expo reist vervolgens naar het Tel Aviv Museum of Art en het Dallas Museum of Art.

 Michaël Borremans, The House of Opportunity (Im Rhönlandshaft), 2004, 18.26 x 25.24 cm,

Pencil, watercolour & gouache on cardboard, S.M.A.K. Stedelijk Museum voor Actuele Kunst, Gent

Courtesy Zeno X Gallery, Antwerp

*

Atelierbezoek Maarten Vanden Eynde 

 Maarten Vanden Eynde (°1977, Leuven) volgde zijn opleiding tot kunstenaar aan de Rietveld Academie voor beeldende kunst in Amsterdam, waar hij in 2000 afstudeerde. Vanden Eynde’s artistieke praktijk krijgt vorm in zowel sculptuur, video, fotografie, installatie en performance, en is vaak contextgebonden. Vanuit de invalshoek van de veranderingen die gepaard gaan met globalisering stelt Vanden Eynde in zijn praktijk vragen bij evolutie. Voor zijn werk gebruikt hij verschillende wetenschappen als inspiratiebron.
'Plastic Reef' was vorige zomer te zien in de tentoonstelling Manifesta 9 in Genk. 'Plastic Reef' van Maarten Vanden Eynde is een sculptuur gemaakt van gesmolten plastic afval dat werd verzameld op verschillende 'gyres' in de vijf wereldzeeën. Een gyre is een systeem van ringvormige zeestromingen die voornamelijk worden veroorzaakt door belangrijke driftstromen (zeestromingen die ontstaan door de wind).
In 2008 ontdekte de kunstenaar dat er zich in de Stille Oceaan een 'drijvend stortterrein' van plastic afval bevindt dat ongeveer even groot is als de Verenigde Staten. Hij besloot deze locatie en andere gyres te bezoeken en honderden kilo's van het drijvende puin te verzamelen. Vervolgens vervoerde hij dit afval naar zijn atelier waar hij het omsmolt tot het kunstwerk ‘Plastic Reef’.

Maarten Vanden Eynde

www.maartenvandeneynde.com

Maarten Vanden Eynde, Brick Era, 2013, 5 ex., +/- 15 X 10 X 8 cm

Limited Edition  I  Vrienden van het S.M.A.K.

*

Kunstencentrum Netwerk, Aalst

Bezoek Netwerk Aalst

‘Netwerk - centrum voor hedendaagse kunst’ heeft een werking met een focus op beeldende kunst waarbij zowel internationale uitwisseling als lokale inbedding centraal staat. Netwerk genereert een actieve wisselwerking tussen tentoonstellingen, kunstenaarsresidenties en artistieke projecten waarbij creatie, productie, presentatie en reflectie elkaar versterken.
Bezoek tentoonstellingen: Bert Danckaert ‘Simple Present’ | Sean Edwards ‘Drawn in Cursive’ | Miks Mitrevics + Kristine Kursisa ‘Let me google that for you’
Daarnaast is er een kleine presentatie met een viertal werken van Patrick Van Caeckenbergh en een ingreep van Kelly Schacht en Yves Vanpevenaege.

Patrick Van Caeckenbergh, Le Berceau/De Wieg, 1999-2009

Courtesy Zeno X Gallery, Antwerpen

Collectie Stad Aalst

Raadpleeg ook onderstaande bespreking in WATERSCHOENEN

http://waterschoenen.blogspot.be/2013/10/het-neusje-en-de-wieg-van-patrick-van.html

INFO & INSCHRIJVING via vmhk@scarlet.be of 09/240.76.25

© Art Spotter voor WATERSCHOENEN



'LECOMPTEFELIXDENYZ' in BEELD... in Galerie D'Apostrof



(c) Veerle De Saeger




(c) Veerle De Saeger




(c) Veerle De Saeger




(c) Hennie Lenders
en tekstgedeelte (c) Veerle De Saeger voor WATERSCHOENEN



'LECOMPTEFELIXDENYZ' in Galerie D'Apostrof (Meigem)

Nog tot en met 23 februari trekken drie kunstenaars een lijn door het artistieke landschap in Deinze. Galerie D’Apostrof in Meigem stelt er recente werken tentoon van het trio Lecompte Félix Denyz. Dat zijn Wannes Lecompte, Benoît Félix en Franziz Denyz.


Wannes Lecompte (°1979) kwam eerder al uitgebreid aan bod bij D’Apostrof met een monumentale solotentoonstelling in 2013. Nog steeds vormen zijn schilderwerken een mooie leidraad om deze bijzondere plek te ontdekken. Zijn doeken, groot of klein, vormen picturale vensters in de ruimte. Onstuimige borstelstrepen wisselen af met poëtische vides en lyrische lijnen, aardse kleuren met fellere toetsen. Zo ontstaat een spel van licht en schaduw die meteen ook de sfeer van de tentoonstelling bepaald. Fris, jong en ontluikend maar met een duidelijk verhaal.

Een lijn.

Zo ook het werk van Benoît Félix (°1969). Zijn tekeningen en knipsels, vaak gecombineerd tot sculpturen of installaties, voelen deze plek en haar omgeving klaar en duidelijk aan. Papieren lijnen die zoeken naar ruimtelijkheid en spanning, naar binnen en buiten. De aan de muur gespelde ‘tekeningen’ zijn stuk voor stuk installaties die refereren naar elkaar en de ruimte. Trompe-l’oeil. Met een zogenaamde ladder en een groot hoeknet, een papieren tapijt en een schop op de grond tast Benoît Félix zijn territorium af zonder dominant te zijn. Integendeel. De wegen van dit artistieke trio kruisen voortdurend.

Ook het werk van Franziz Denyz (°1964) draagt een vergelijkbare dubbelzinnigheid in zich: een subtiele spanning tussen het tactiele en het materiële. Een onderzoek, zeg maar, naar het ware spanningsveld van sculpturen en objecten en van hun materialen in het bijzonder. Zijn houten tafelconstructies staan zo opgesteld dat ze wel het middelpunt van de tentoonstelling lijken te vormen. Ook hier speelt de lijn en het gebruikte materiaal een belangrijke rol. Tafel, tablet of tableaux?

Drie kunstenaars die flirten met elkaar en met de ruimte. Mooi.



Tentoonstelling Lecompte Félix Denyz met recent werk van Wannes Lecompte, Benoît Félix en Franziz Denyz nog tot en met 23 februari in kunstengalerie D'Apostrof, Pastoriestraat 59, 9800 Deinze (Meigem), vrijdag tot zondag 15 tot 18u en na afspraak, www.dapostrof.be

'Gemoedstoestanden' in Maison Particulière (Brussel)

 Zowat een jaar geleden nam WATERSCHOENEN u een eerste keer mee naar Maison Particulière in Brussel. In ons artikel naar aanleiding van de tentoonstelling 'Sex, Money and Power' kreeg u toen een inleiding omtrent ontstaan, opzet en werking van dit uitzonderlijke 'kunsthuis'.

Onlangs gingen we graag terug voor een nieuwe tentoonstelling.

'Gemoedstoestanden' is de Nederlandstalige titel, maar de Franse initiatiefnemers herkennen zch ongetwijfeld perfect in 'Etats d'âmes', terwijl 'States of Mind' een universeel beeld schept.
Die universaliteit weerspiegelt zich overigens perfect in de tentoongestelde collecties.

Naar goede gewoonte nodigden Myriam en Amaury de Solages, als enthousiaste initiatiefnemers van dit schitterend project, enkele collega-kunstverzamelaars uit om samen met hen deze nieuwe tentoonstelling tot stand te brengen.

 1

Zaalzicht 'Grand Salon' @ Maison Particulière

vlnr: Thomas Lerooy, States of Mind & Flying without wings, 2014, mixed media on paper,

Courtesy of the artist and Gallery Rodolphe Janssen 

John Kirby, Deep Water, 1989, oil on canvas, Private collection

Thomas Lerooy, Why worry, 2009, bronze, Courtesy of the artist and Gallery Rodolphe Janssen

 De uitgenodigde collectioneurs zijn stuk voor stuk gerenommeerde figuren in Belgische en internationale artistieke middens. Elk van die collecties is uiteraard ontstaan dankzij een inbreng van de nodige financiële middelen, maar vooral vanuit een niet aflatende, levenslange gedrevenheid.

De presentaties in Maison Particulière worden overigens telkens begeleid door een eenvoudige, maar zeer efficiënte bezoekerscatalogus die (per kamer) de herkomst van de werken omschrijft als 'Private Collection'.

Bovendien ligt de nadruk hier niet op alle mogelijke 'grote namen' die ongetwijfeld in elke verzameling zitten, maar concentreren de tentoongestelde werken zich op het thema.

 2

'Petit Salon' @ Maison Particulière

Jan Vercruysse, Muziekdoos, 1988, Mixed Media, Private Collection

 Het echtpaar Chris en Lieven Declerck verwoordt een en ander als volgt:

"... De kunstwerken die we gekozen hebben, zijn er die op ons gemoed een speciale invloed hebben teweeggebracht en dit blijven doen. Als er één lijn is tussen onze werken dan is het deze van het leven zelf: beelden vanaf geboorte tot dood met alles daar tussenin en met grote invloed op onze gemoedsgesteldheid ... er is verdriet en vreugde, pijn en genot, ziekte en dood, zoeken en vinden ... kortom 'La condition humaine' ... "

Ook Yannicke en Wilfried Cooreman kunnen zich perfect in deze 'Gemoedstoestanden' vinden. In 2009 stelden ze een deel van hun collectie tentoon in het MDD (Museum Dhondt Daenens in Deurle) onder de titel 'When the moon strikes'.

Zij zeggen het met hun woorden:

"Onze verzameling heeft zich door de jaren heen op een gevoelsmatige manier ontwikkeld, waarbij toeval, individuele emoties en affectie een primordiale rol speelden bij de keuzes die we maakten."

 3

'Bibliothèque' @ Maison Particulière

Folkert de Jong, The Practice 'Take 2' (Orange), 2008,

Styrofoam pigmented polyurethane foam customized Euro pallet,

Privat Collection

 Tenslotte zijn Colette en Jean-Pierre Ghysels met delen uit hun rijke collectie aanwezig. Zij zorgen hier onder andere voor de subtiele etnische toets. Jean-Pierre Ghysels, ooit nog leerling van Ossip Zadkine, figureert hier echter ook heel prominent als beeldhouwer, in eerste instantie met twee grote sculpturen in de tuin.

Het echtpaar Ghysels formuleert de waarde van kunstwerken in hun leven als volgt:

"Riches entre autre par leur diversité, elles provoquent chez nous des états d'âme. Ces derniers baignent nos vies de l'aube au couchant et sont variables comme le temps qui s'écoule. Ils traduisent nos sentiments de joie ou de tristesse, d'harmonie ou d'inquiétude, d'angoisse parfois mais généralement d' espoir."

 4

'Bibliothèque' @ Maison Particulière

Christian Dotremont, Il me suffit de tourner une fois ma main dans la rapidité de l'encre et la lenteur du papier, 1963,

ink on paper, Private Collection

 Maar zoals steeds fungeert één kunstenaar als centrale gast. Thomas LEROOY (B,°1981) kwijt zich op voortreffelijke wijze van zijn taak en neemt meteen bij het begin van het tentoonstellingscircuit de honneurs waar.

De tentoonstelling slingert zich langs de vele kamers over drie verdiepingen door het huis. Wandelt u even mee?

Naast het beeldend werk ontdekt u in elke kamer een aantal monografieën over de betrokken kunstenaars en dichtbundels van verschillende auteurs uit de wereldliteratuur: Shakespeare, Baudelaire, Borges, Neruda, Wordsworth, Verlaine,...

De keuze van de sonetten werd door Myriam en Amaury de Solages toevertrouwd aan Victor GINSBURGH.

We wijzen u onderweg op slechts enkele van de meer dan 90 stukken in deze tentoonstelling. Voor een totaal overzicht is een bezoek onontbeerlijk

 5

'Salle Louise @ Maison Particulière

Peter Lindbergh, Mathilde, Tour Eiffel Paris 1989 Hommage to Erwin Blumenfeld

& Marc Riboud, 1989, Gelatin Silver Print on Baryta

Private Collection

 In de 'Grote Salon' op het gelijkvloers worden we meteen bij het binnenkomen opgewacht door Thomas LEROOY (zie foto 1) met twee zeer recente (2014), grote tekeningen (mixed media on paper). Met 'Flying without wings' en 'States of Mind' is de toon meteen gezet.

Maar laat u meteen rechts bij de ingang toch ook 'verleiden' door de etnische compositie met weefsel en fel gekleurde pluimen ('Ceremonial dance apron Amazonia').

Een eerste bronzen sculptuur van Thomas LEROOY ('Why worry') dialogeert in al haar 'lichamelijkheid' met de abstracte vormgeving van Jean-Pierre GHYSELS in de tuin. Zijn 'Chute d'Icare' doet me denken aan de kop van het 'Grote Paard' door Raymond Duchamp-Villon in de collectie van het Middelheim Openluchtmuseum.

 6

'Jardin Louise' @ Maison Particulière

Helmut Stallaerts, 02/12/26 (2008-2009), Sculpted wax and different media

Private collection

 In de 'Kleine Salon' staat de 'Muziekdoos' van Jan VERCRUYSSE (zie foto 2) als een soort relikwie tussen de kleurrijke, etnische en multiculturele artefacten. "Je vous écris parce que je n'ai rien à faire et je m'arrête parce que je n'ai rien à dire" luidt de tekst in de box. Ik moet onbewust aan surrealisten à la Marcel Mariën denken...

De kleine bibliotheek aan de straatzijde herbergt enkele absolute beeldende schatten met een zwierige danseres van Folkert DE JONG (zie foto 3) en een logogram van Christian DOTREMONT (zie foto 4), al neemt ook de 'lichtbak' van Sam DURANT ('Like, Man, I'm Tired of Waiting') een wel heel prominente plaats in.

 7

Poëzie en beeldende kunst @ Maison Particulière

 Op de eerste verdieping worden we in 'Salon Châtelain' meteen links verwelkomd door Jan VAN IMSCHOOT met een portrettengalerij. De 'Magic Mirror' van Ann Veronica JANSSENS zorgt op een totaal andere manier voor gevoelige vibraties.

In de naastliggende 'Salon Louise' brengt een kleine sculptuur van Jean-Pierre GHYSELS ('Antioche') voor een verrassende dialoog teweeg met een onverwacht 'eenvoudig' schilderijtje van Adrian GHENIE.

Aan de overkant test Peter LINDBERGH (zie foto 5) ons evenwichtsvermogen met de grote foto 'Mathilde, Tour Eiffel Paris, 1989'.

 8

'Salon Câtelain' @ Maison Particulière

Eric Fischl, Hysterics of Love, 1997, bronze

Private Collection

 We gaan verder naar 'Jardin Louise', waar Helmut STALLAERTS (zie foto 6) met een kruisvormige installatie ('02/12/26') de centrale ruimte in beslag neemt.

Boven de vide vlakbij hangt een (in glasvezel en polyester) sculptuur van ATELIER VAN LIESHOUT schuin boven de bronzen 'kop' van Thomas LEROOY ('Why worry') die beneden staat. Let op het figuurtje bij Helmut Stallaerts (zie foto 6) en Thomas Lerooy...

In 'Jardin Châtelain' sta je meteen oog in oog met het op zijn zachtst gezegd 'ongemakkelijk aandoend' beeld van 'Agatha' door Jan VAN IMSCHOOT en begroet Rineke DIJKSTRA ons met drie 'onverwachte' foto's van pas bevallen vrouwen.

 9

 'Salon Jardin' @ Maison Particulière

Suzanne Lafont, Le Bruit, 1990, Photograph

Private Collection

 Ook de derde verdieping houdt nog heel wat verrassingen in petto.

Op de vloer in 'Salon Châtelain' laat Eric FISCHL (zie foto 8) met zijn bronzen sculptuur 'Hysterics of Love' zien dat hij zijn klassiekers kent en het métier beheerst. Een ode aan Rodin en de kwellingen van Camille Claudel ... (?)

In 'Salon Louise' werkt Helmut STALLAERTS zich in de kijker met zijn magistrale schilderij 'The Blind', onder andere geflankeerd door Adrian GHENIE ('Turning Blue II).

Aan de overkant heersen de fotografen Alicia FRAMIS en Andres SERRANO over de dood.

In de 'Dark Room' regisseert Thomas LEROOY een indrukwekkende strijd tussen leven en dood in 'Listen to your heart'.

In de 'Salon Jardin' beheerst Suzanne LAFONT (zie foto 9) de hele hoekruimte met 'Le Bruit', een enorme fotocompositie in 8 delen.

Een schitterende tekening op doek door MUNTEAN & ROSENBLUM zal u wellicht ook aan Rinus Van de Velde doen denken.

 10

 Poëzie en Beeldende Kunst @ Maison Particulière

 Laat dit een aanzet zijn voor een ECHT bezoek !

Tot 30 maart 2014

in

Maison Particulière

Kasteleinstraat 49

1050 BRUSSEL

dinsdag t.e.m. zondag: 11 - 18 uur

donderdag nocturne tot 19.30 uur

www.maisonparticuliere.be

© Art Spotter voor WATERSCHOENEN